Gisteren, late namiddag. Baf. Gedaan. Niks meer. Slapen slapen en nog eens slapen en nu is 't weer over. Zo af en toe in overdrive gaan eist z'n tol. Vorige zondag nog een gezellig uitje gehad met vrienden. Zalig zonnetje en champagne mocht niet ontbreken...Elke wordt meter!! Nu heeft onze kleine man 2 knotsgekke meters die allebei met hun kop in de wolken lopen. Hij zal aandacht genoeg krijgen, dààr twijfelen we niet aan! Kylian en Kendra hebben beslist 'suikerzus' en 'suikerbroer' gaan worden. Zij gaan zorgen dat Pasen, Sinterklaas en andere feestdagen in goed banen worden geleid. En Kyenta? Die mag de pakskes kiezen Op één voorwaarde : dat ma en pa betalen...'gewoon ulle bankkaart meegeven is genoeg'. Dat wil ik graag geloven! En waar zit Kenenth in dit verhaal? Hij vindt het gewoon héél makkelijk dat hij niks hoeft te doen 'Ik zal me wel bezig houden met die kleine te leren puzzelen' zegt hij dan...goed zo maat, want jij kon puzzelen nog voor je kon praten en lopen
Hier zijn we nog eens met een update! Alles gaat goed, wel wat trager en lomer maar soit. Hoe verder de zwangerschap vordert, hoe beter ik me lijk te voelen. Of is het gewenning? Morgen klap ik misschien weer helemaal anders In ieder geval : het zou me verbazen dat al die kwalen zo ineens weg zijn eens je bevallen bent?? Gek hoor, heb er nooit last van gehad en nu alles tegelijk. Het zou wel schitterend zijn natuurlijk De kinderen kijken er ook naar uit. De oudste dochter zei gisterenavond nog dat ze bijna niet meer kon wachten, waarop broer en zus begonnen te fantaseren hoe het zal zijn in de toekomst. Onze kleine man was zo fel aan 't bewegen terwijl ik in de zetel lag, dat de kinderen compassie kregen! En ik maar lachen, maar ik kon ze toch niet wijsmaken dat dat géén pijn deed! Ze geloofden het niet. En het doet écht geen pijn zenne. O, ja, heb nog wat nieuws : droge plekken. Handen, voeten én plekken in m'n nek zijn kurkdroog. Gek. Zal ook wel verdwijnen zeker?
Mijn zus is aan het breien gegaan. Het moet gezegd : ze is een krak. Ze heeft wel 2 keer gebeld om te zeggen dat het wel héél klein is. En ik heb dan nog een 6 maanderke gekozen he! Ja, voor haar is het ook opnieuw wennen, terug zo'n ieniemienie wezentje! In ieder geval : merci Carinneke
We proberen nog zoveel mogelijk af te spreken en weekends door te plannen, ik heb géén zin om hier te zitten wachten zenne. Het is hier wel een drukke bedoening nu de scholen terug bezig zijn. Maar zo gaat de tijd lekker snel!
En nu is het aftellen. Nog een week of 7. Ik ben het beu aan 't worden. Slapen lukt niet zoals ik zou willen, m'n rug doet vreselijk veel pijn en de baby zit geen 2 sec. stil! Het eerste wat ik ga doen na de bevalling is slapen, slapen, slapen...dat hoop ik toch! Voor de rest verloopt alles vrij rustig. Er zijn dagen dat ik me goed voel en dan weer vanalles begin te doen, om na 3 dagen strijk te liggen. Zal het nooit leren zeker? Deze week kan Erik hopelijk aan de babykamer beginnen en dan kunnen we volgende week alles beginnen klaarzetten voor ons klein manneke!
Het gaat intussen al wat beter met m'n rug. Het werd tijd. Samen met het mooie weer schiet m'n humeur de hoogte in Deze week nog genieten van een zalig zonnetje, geeft zoveel energie he.
Toen we de doosjes gingen halen voor de suikerboontjes die de kids gaan uitdelen op school, zagen we zoveel leuks dat we besloten hebben alles zelf te doen. De kinderen vinden dat super, en zo is het echt helemaal ons goesting. Net als bij de kaartjes. Op alles was wel iets aan te merken.
Eén meter hebben we al gevonden, na lang nadenken. We wilden er zeker van zijn dat het 'goed' zit, we zijn dus niet over één nachtje ijs gegaan vooraleer we haar gevraagd hebben. Ook voor de 2e meter - ja we overwegen 2 meters- hebben we goed nagedacht. Nancy heeft al JA gezegd!! Da's ook een pak van ons hart!! Dit wordt leuk, daar zijn we zeker van!
Morgen hebben we een afspraak voor de lijst. Tegenwoordig hebben die kleine ukjes precies veel meer nodig dan ons mannen vroeger zenne. Dan spreek ik over pakweg 10 jaar geleden (oke, den oudste is al 16 ). Ons mannen zien er toch gezond uit en komen niks tekort. Maar soit, wij hadden vroeger nog veeeeeeeeeeeeeel minder!
Intussen loop ik de deur van de kinesist plat, maar dat is ook van voorbijgaande aard. Nu dringend eten gaan voorbereiden voor de kroost of die gaan niet vriendelijk blijven!
Jaja het gaat vooruit. Vandaag nog eens een echo gehad : onze zoon weegt nu 1,5 kg. Gaat vooruit he! De tutjes die opzij liggen zijn overbodig, hij was de hele tijd op z'n duim aan 't zuigen De bevallingsdatum sloeg wat tegen. We hadden gehoopt op 28 oktober (geplande ks gaan door op dinsdag), maar als m'n lichaam me niet in de steek laat, zou de gyne liever wachten tot 4 november. Voor de kinderen is dit wel een tegenvaller, want dan is de herfstvakantie voorbij, maar als de baby voor de 37 weken gehaald moet worden, is het eender hoe de couveuse in. En daar heeft de gyne niks aan te zeggen, dat is de kinderartsen hun beslissing. Dus in 't belang van de baby is het maar best dat ik zo lang mogelijk rondloop, al is dat niet evident. Hij ligt in stuit, waardoor die ks bijzonder pijnlijk is bij momenten. Ach, we zien wel we gaan in elk geval braafkes luisteren vanaf nu (echt hoor) in 't belang van ons wondertje!
Gisteren is Erik pellets gaan halen voor de kachel. Een ton. Dat is dus een bomvolle camionette. En ik kong het echt niet laten...mee geholpen met uitladen, zak per zak (15 kilo/stuk) en ja nu is het van dat : voel me net een oud vrouwke. Loop krom van de rugpijn. Zelf gezocht zeker? Afspraken voor vandaag maar afgezegd, alleen afwisselend zitten en wat rondsleffen lukt vandaag. Morgen naar de gyne, ik ben benieuwd! Het is intussen 5 weken geleden, dus de baby zal goed gegroeid en bijgekomen zijn! Morgen ook ineens een (voorlopige) datum bespreken wanneer de ks zal uitgevoerd worden. Hopelijk kan het in de herfstvakantie, dan zit Erik toch niet met de druk om de kids op tijd naar school te krijgen enzo, en kan Kenneth er ook dubbel en dik van genieten, want dan is hij thuis!
Het ontwerp voor het kaartje is ook al klaar, we wilden eerst de kaartjes bestellen bij een drukker, maar we willen -net als bij kyenta- een heel persoonlijk kaartje maken, en dat is het ook geworden. We maken dus alles zelf. We moeten zo'n 70-tal kaartjes maken.
Enkel de suikerboontjes gaan we niet allemaal zelf doen, want nu zijn er 4 groepen van gemiddeld 22 kids per groep die ook suikerbonen krijgen. Die gaan we wel zelf doen zenne, daar kunnen ons mannen mee helpen! De suikerboontjes voor vrienden en familie gaan we bestellen.
Er staan ook nog enkele uitjes te wachten : diegenen die me voor de allerlaatste keer (écht he ) zwanger willen zien : kom maar af
Morgen of zaterdag ten laatste kom ik verslag uitbrengen!
Deze week met m'n zus gebeld : ze is benieuwd naar de naam en wij houden de spanning erin! Vind het best leuk zo! Er zijn nog nieuwsgierigen hoor, maar m'n zus spant de kroon Begin van de week wat ziek geweest, buikgriep en aangezien je als gezegende zwangere niets mag innemen, zat er niks anders op dan de storm te doorstaan. Sinds gisteren krijg ik enorm veel zin in kokerellen : wat staat er allemaal op het verlanglijstje? Vanalles en nog wat, de enige zekerheid is dat de vriezer zal volzitten! In september gaan we de resem babyspullen ook in orde brengen, dat wordt dikke fun! De babykamer wordt dan ook stillekes aan in elkaar gezet, maar eerst moet Erik nog schilderen Hopelijk gaat dat wat vooruit, want geduld is niet bepaald m'n beste eigenschap Voor de rest voel ik me heel goed, fysiek is het wel wat minder maar dat nemen we er graag bij! Zolang ik niet moet platliggen is elke dag mooi meegenomen!
Jaja, er zijn alweer 26 weken verstreken. En we krijgen onder ons voeten van overal : we moeten de blog up to date houden! Ja moe, we doen ons best, beloofd! Na alle stress van de verbouwingen en verhuis weer naar huis, zijn we nu helemaal ontstresst. Lekker relaxen, veel zon zien we niet maar weet je? Dit keer vind ik het niet eens zo erg dat het zo'n 'zomer' is! De kleine heeft een naam : maradonna. Het is de moeite hoor, hij wroet erop los, het is precies plezant daar binnen. Het lijkt ook steeds beter te gaan met de kwalen. Dat ik last heb van het litteken dat wisten we op voorhand, en een marathon lopen zit er niet in, maar erg sportief ben ik zowiezo al niet, dus da's geen aanpassing Wat ook helemaal niet waar is, is dat vrouwen koopziek zouden zijn. NO WAY!! Hier is het wel degelijk Erik die in toom moet gehouden worden! Dat kind kan intussen al een eigen appartement inrichten met de spullen die zijn papa al voor hem gekocht heeft! Het is erg hoor, die kan geen winkel voorbij lopen of hij wandelt met iets buiten voor de kleine. En de rest van de familie (vooral Kylian!) doet gretig mee. De buren op de camping kennen er ook wat van : één van de buurvrouwen heeft al kennis gemaakt met ons kind. Was best leutig om te zien. En hoe dikwijls we al van gezinnen met jonge kinderen heb gehoord 'jaja : dàt staat u ook allemaal terug te wachten!' : wel, die keren kunnen we niet meer tellen! We zien wel, ik hoop maar dat hij IETS rustiger is eens hij geboren wordt! En nu gaan we ons best doen om minstens één keer per week te bloggen he!
Vandaag voor een echo : ik ben 19w6d zwanger en ons kleintje weegt al 377 gram. Mooi gewichtje, véél beweging en het hartje horen kloppen vond Kyenta gewéldig!! Hij keek net naar ons toe en Erik z'n droge opmerking was 'YEP da's nen Deckers aan die neus te zien'. We stikten bijna van 't lachen! Alles gaat prima : de wel heel donker blauwe plekken op m'n benen baarden de gyne wel wat zorgen, maar wat verloopt er eigenlijk wél normaal deze zwangerschap? Juist ja : niets. gewicht : 11 kg bij in totaal, valt eigenlijk nog goed mee, maar ik let dan ook op wat ik eet (niet hoeveel ik eet lol).
We zijn net verhuisd, terug naar ons eigen stekje. Hier en daar moet nog wat gebeuren, maar we hebben LICHT en LUCHT en da's al véél! Vorige week nog een echo gehad : ons kleintje weegt al 230 gram, en heeft net als de andere kinderen een groot hoofd. Kan veel in Veel ongemakken : naar de kine, ademhaling onder controle houden, aderspat, dan weer steunkousen, dan weer niet, aderspat gesprongen daar waar de steunkous stopt We moeten erdoor, maar voor de rest (welke rest? ) voel ik me goed hoor! Volgende week begint de grote vakantie, we zijn blij : eindelijk even gedaan met vroeg opstaan, huiswerk en lessen! Enkel ontspannen en amuseren! En ons huis wat fatsoeneren
Vorige donderdag heb ik al enkele spullen gekocht : een maxicosi, autostoel, relaxjes, badzitje,...allemaal in nieuwe staat via een toffe madam die ik onlangs leerde kennen. Merci D.!! Vandaag ging ik even langs de carwash en kon het niet laten even in de kledingwinkel binnen te lopen. De oudste had korte broeken nodig, haha en bibi naar de babyspullen gaan kijken. De jongste was er ook bij en we zijn buitengewandeld met 2 ieniemini pyamakes en 2 iniemini body'kes! Zo schattig, ik kan me dat echt niet meer voorstellen, zo'n klein minimensje. Het is nog altijd zo onvoorstelbaar dat wij opnieuw een klein boeleke verwachten! Soms voel ik 'iets' maar kan me niet voorstellen dat dat al beweging is, al zou ik van niks meer verschieten, de gyne zag op amper 12 weken al wat het gaat worden.
M'n buikje wordt maar dikker en dikker (zie foto) Ons huisje begint ook in orde te komen, de verhuis is in 't zicht. Deze week ben ik al aan het opruimen en kuisen geweest, zo wordt het terug mijn huisje Helaas ben ik snel vermoeid, tegen de middag is mijn pijp uit.
Vooral dat dik, ik ben nog maar 3 maand ver, maar het lijkt wel of het zijn er 5. Het zal wat worden om achteraf terug die kilo's kwijt te raken. In totaal zijn er 7,5 kilotjes bij. En bambino doet het super! Vorige vrijdag was ik 11w6d, maar de echo gaf aan 12w4d. Het is een stevige baby. En een hevige, heeft ook veel plaats nu he. Namen, wat een pest als je grote kinderen hebt! De ene naam vinden ze zus en zo, de andere naam wordt op boegeroep onthaald, dat wordt geen gemakkelijke klus! We hebben nog veel tijd...
Ja, hoor echt wel. Vanmorgen eerst de kids naar school gebracht en dan begonnen hier in huis. Was niet te stoppen : alles moest eraan geloven. Chance dat ik alleen was of er waren zelfs huisgenoten de vuilbak in gevlogen. Maar goed, het is nu half 10 's avonds, ben stikkapot, herinner me ook weer dat ik met een zwakke rug zit maar al het werk is gedaan, fini, the end en ik ben content! Morgen weer naar de gyne, spannend moment! Daarna lekker genieten van het zonnetje, 3 dagen lang.
Het voorbije weekend was druk : eerst het vormsel van onze zoon, 's anderendaags het vormsel van z'n nichtje. Heel leuk, het weer zat mee maar wel vermoeiend! Maandag leek ik wel 70 jaar... Enfin, buikje is nu wel ergggg duidelijk, kan het echt niet meer wegstoppen. Waar ik wel van schrik is dat iedereen precies superblij is...Ofwel spelen ze comedie ofwel menen ze het echt, maar ik had toch veel negatieve reacties verwacht. Gek he. We zijn veel ongeruster wel, ik heb veel last van steken, die buik trekt langs alle kanten, het doet soms echt wel pijn. En ik weet niet wat dat allemaal is; nooit eerder last van gehad! Ach, volgende week vrijdag terug voor een echo en ik zal m'n vragen en kwaaltjes allemaal ne keer opschrijven want eens bij de gyne binnen, ben ik al m'n vragen alweer vergeten! We waren vorig weekend met een vriendin aan 't keuvelen over namen, zegt die één naam en 't was boenk erop. Was dit dan een evidente naam? Ik weet het niet. We kennen elkaar al 20 jaar, 't zal daaraan liggen zeker? In onze omgeving denken de meesten ook dat het zowiezo een naam met een K zal worden, hahaha we zien wel!
Gisterenavond een eerste echo gehad. Toch speciaal. De gyne zei 'amai da's een goeke'. We zullen het maar geloven zeker? Welgeteld 8 weken en 5 dagen was ik gisteren, dus vandaag alweer een dagje erbij tellen :) Heel levendig, en beentjes en armpjes zo klein en fijn, mooi om naar te kijken. 't Leek wel of ons kleintje stond op een voetbalveld, helemaal alleen en 't had er nog plezier in ook Alles dik in orde, en dat mag je letterlijk pakken : 6 kilo is erbij. Echt schrikken deed de gyne noch ik daar niet van (gezien ik de vorige zwangerschappen ook al zoveel bijkwam) maar ik dacht dat het nog zou meevallen met dat misselijk zijn, niet dus. En ik maar sla eten Deze zwangerschap wordt wel aanzien als risico, door de vorige sectio's wordt dit kleintje zomaar even 3 weken (minstens) eerder gehaald dan de voorziene datum (en die is 22 november). Misselijkheid is zo goed als weg, de andere kwalen neem ik er graag bij. Nu we ons kleintje gezien hebben, willen we 't niet meer kwijt hoor!
In het weekend is het toch altijd nét iets drukker dan tijdens de week. Tja, 5 man meer of minder in huis, het scheelt wel iets. Dus vandaag weeral MOE en vooral : lage bloeddruk. Ik hoop tenminste dat het dat is. Gelukkig is de afspraak met de gyne een dagje vervroegd, moet donderdagavond al gaan. Ga toch eens vragen of er niks aan te doen is. Langer dan een kwartier op m'n benen staan, lukt momenteel echt niet, zou zo flauwvallen. Soit, niet echt misselijk of toch te verdragen dus dat doet al veel. Mottig als een krab ben ik géén lieverdje hoor!
Super zelfs! Al enkele dagen geen last van misselijkheid, oef! Gisteren gewinkeld, de auto gewassen en gerommeld. Vandaag het huis hier eens goed aangepakt sé ik heb energie voor 10! Vanavond een drink met enkele vriendinnen : ik heb mini-sokjes gevuld met smartiekes, ben benieuwd of ze 't gaan doorhebben
En die tellen we er graag bij! Vanmorgen niet misselijk en dan ben ik meteen goed gezind. Toastje gegeten, de hele rimram die zich elke morgen herhaalt doorsparteld en dan thuisgekomen, wat huishouden gedaan, en me in de zetel gezet met een tasje thee. Dat was rond 10.30u. Ik moet ingeslapen zijn want een uur later (!) belde Danny om nog iets te vragen i.v.m. de verbouwingen. Die heeft ook al zijn gedacht over me...hoe ik die telefoon opnam, nog slaapdronken Nog een geluk dat die telefoon ging of ik lag er nu nog! Het lijkt toch de goeie kant op te gaan qua misselijkheid, en die vermoeidheid, tja het is niet mijn stijl maar 'k zal er maar aan toegeven zeker? Ben ik even blij zeg dat ik in tijdskrediet ben! Zo gaan werken, kan ik me echt niet voorstellen...
Op één voorwaarde : dat ma en pa betalen...'gewoon ulle bankkaart meegeven is genoeg'. Dat wil ik graag geloven!
is erbij. Echt schrikken deed de gyne noch ik daar niet van (gezien ik de vorige zwangerschappen ook al zoveel bijkwam) maar ik dacht dat het nog zou meevallen met dat misselijk zijn, niet dus. En ik maar sla eten
