Het gaat intussen al wat beter met m'n rug. Het werd tijd. Samen met het mooie weer schiet m'n humeur de hoogte in Deze week nog genieten van een zalig zonnetje, geeft zoveel energie he.
Toen we de doosjes gingen halen voor de suikerboontjes die de kids gaan uitdelen op school, zagen we zoveel leuks dat we besloten hebben alles zelf te doen. De kinderen vinden dat super, en zo is het echt helemaal ons goesting. Net als bij de kaartjes. Op alles was wel iets aan te merken.
Eén meter hebben we al gevonden, na lang nadenken. We wilden er zeker van zijn dat het 'goed' zit, we zijn dus niet over één nachtje ijs gegaan vooraleer we haar gevraagd hebben. Ook voor de 2e meter - ja we overwegen 2 meters- hebben we goed nagedacht. Nancy heeft al JA gezegd!! Da's ook een pak van ons hart!! Dit wordt leuk, daar zijn we zeker van!
Morgen hebben we een afspraak voor de lijst. Tegenwoordig hebben die kleine ukjes precies veel meer nodig dan ons mannen vroeger zenne. Dan spreek ik over pakweg 10 jaar geleden (oke, den oudste is al 16 ). Ons mannen zien er toch gezond uit en komen niks tekort. Maar soit, wij hadden vroeger nog veeeeeeeeeeeeeel minder!
Intussen loop ik de deur van de kinesist plat, maar dat is ook van voorbijgaande aard. Nu dringend eten gaan voorbereiden voor de kroost of die gaan niet vriendelijk blijven!
). Ons mannen zien er toch gezond uit en komen niks tekort. Maar soit, wij hadden vroeger nog veeeeeeeeeeeeeel minder!
