Zoals ik gisteren reeds beloofde, schrijf ik nu een klein overzichtje over wat Oostenrijk (en vooral dan Parafly) te bieden heeft voor de paraglider.
Zo wil ik een beetje vertellen over de opleiding, die ik genoten heb bij de "Flugschule Parafly" in Neustift im Stubaital.
Deze vliegschool is één van de weinigen die een complete intensieve compactkursus aanbiedt voor het behalen van het Oostenrijkse paraglider pilotenbrevet: het zogenaamde "Sonderpilotenschein" of kortweg SOPI. Toegegeven, deze kursus is niet echt goedkoop...
Maar wat je voor je geld terug krijgt is héél wat!
De opleiding begint met een grondige theoretische vorming, gaande van luchtvaartwetgeving, over meteorologie, aerodynamica, materiaalkennis tot en met vluchtdynamiek. Deze vorming wordt zeer gestructureerd gegeven en is voor iedereen met een beetje interesse en studiemotivatie best goed te volgen. Ik had voor mezelf ook de extra opgave gesteld om dit in het Duits te doen, zodat ik ook mijn talenkennis kon verbeteren, want met 'school-Duits' alleen springt men niet ver... Na de volledige theoretische vorming volgt het examen. Dat is echt niet eenvoudig én de eisen liggen eigenlijk vrij hoog. Maar ik heb het toch gehaald met 92% van de punten. Een ware krachttoer, vind ik zelf, temeer omdat ik het examen ook in het Duits heb afgelegd. Enfin, genoeg mezelf bewierrookt nu... Deze theorie-opleiding wordt erg goed gegeven en de documentatie en de didactische hulpmiddelen (presentaties, filmen, DHV-documentatie) zijn van een goede kwaliteit. Kortom, een aanrader.
De praktische vorming omvat 40 vluchten. Nu, ik had er al 11 toen ik naar Oostenrijk vertrok, dus mijn opgave was, op dat gebied, iets minder zwaar. Denk nu echter niet dat die vluchten werkelijk ontspannen glijvluchtjes zijn! Elke vlucht is echt werken.
Het leuke aan Parafly is echter dat de landing vlak aan de vliegschool ligt en dat de start via een kabellift, die op 200m van de vliegschool ligt, direct bereikbaar is. Dus verlies je weinig tijd met het vervoer van landing naar start en kunnen er dus veel vluchten per dag gemaakt worden, op de eeuwige voorwaarde van goed weer natuurlijk!
De vliegmaneuvers en vliegattitudes worden progressief aangeleerd.
Het begint met goed starten en landen (Een fase die ik mocht overslaan, nadat men mijn start- en landingstechniek had beoordeeld)
Dan begint het werk met kantelen rond de assen. Eerst via de dwarsas door ritmisch remmen en loslaten. Dan kantelen om de langsas als voorbereiding op bochtenwerk. Nadien leert men reageren op klappers, die men zelf inleidt. Dan gaat het verder met grotere en vastgehouden klappers, over frontstall en oren, oren met versneller naar uiteindelijk B-stall. Na ongeveer 25 vluchten mag men gaan vrijvliegen met "Auftrag" (moeilijk te vertalen).
Op het einde maak je dan een examenvlucht waarbij alles gecheckt wordt: Start, vluchtmaneuvers (jaja, je moet ze allemaal doen in één vlucht!) en landing. Als je daarin slaagt, dan is de opleiding afgelopen en bekom je, na het nodige papierwerk, je SOPI.
Dat wil echter niet zeggen dat je nu een volleerd paraglider bent! Het wil enkel zeggen dat je nu de beginselen kent en dat je nu zelfstandig kan vliegen en bijleren.
Zo ben ik van 21 tot 28 mei 2006 nog terug geweest en heb ik leren spiralen van Elisabeth Rauchenberger, vice wereldkampioen paragliding 2003. Dat is ook zelfstandig bijleren: leren van de beste die je kan vinden!
Enfin, "Glück ab, gut land!"
Check back soon!
|
