Over mijzelf
Ik ben jenny , en gebruik soms ook wel de schuilnaam pancake45 .Boerenbuiten (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd . 80 jaar jong.
poetische natuurliefhebber
genieter
De blaren rotten op de grond
de nevels hangen in de bomen
nu gaat de barre winter komen
mijn ziel is ziek, mijn hart is wond
En toch -de lente was zo blond
het leven gutste in volle stromen
en de zomer heeft met rode mond
liefde gegeven en genomen
almachtig ze over d' aarde stond
Maar nu gaat de barre winter komen
de blaren rotten op de grond,
de b laren van de dorre bomen
ze sterven langzaam.......sterven lome......
.....mijn ziel is ziek ,mijn hart is wond
Annie Salomonis
Bijlagen:th7O5RBC8N.jpg (8 KB)
22-10-2014 om 00:00
geschreven door pancake45
21-10-2014
Het oosten kleurt zich purper roos en met een gouden sleep, het aster van de dag dat God deed ontwaken
Wanzele ligt nog in zijn gouden nachtkleed, en dikke dauwdruppels rijzen zacht van de daken
De toren van de St Bavokerk in wolken gehuld ,zo laag hangt nog de grijze nevelband
Zacht vallen de bladeren met helle kleuren gevuld ,daar komt de laatste vogel uit ons hand eten
Hoe rijk is ons leven gevuld met liefde en genegenheid ,en de angst voor wederliefde die we plukken in 't warme hart
Hoe kunnen we zwijgen ,stil, bij deze gelegenheid ,toch kenden we ook verdriet en verborgen smart
Toch zijn deze herfstdagen het beleven nog waard en genieten we zwijgend van de ingetogen momenten
Met vaste hand en beradenheid nemen we vaart ,trachten troost te zijn voor allen ,een voorbeeld voor wie ons vond
Zo ontdekken we nog de blijde lach ,hey eenvoudige geluk
De avond valt nu ras en snel komt 't duister, laat ons de laatste zomerbloemen plukken
wat vandaag niet meer is ,gisteren nog was, ook wij gaan nu dezelfde weg
We danken voor de liefde , de voorbeelden ,de zachte woorden van allen om ons heen
en blijven wat verwijlen in gedachten bij ons rijk gevulde leven
Uit ons hart komt een diepe wens ,nog lang hier te mogen horen!
21-10-2014 om 20:04
geschreven door pancake45
09-08-2014
Een oud gedichtje over de klederdracht van een meisje van einde tot begin
Garderobe
een zachte warme luier
een kinderboezeroen
en dan een eerste kleedje
om aan te doen
nadien de bonte rokjes en bloesjes
frivool van trant
met uw vriendinnetje naar school toe
bijna dansend hand in hand
wat later, ,modieus een hoedje
een keursje van rood satijn
om bij uw jongen te wezen
om mooi te zijn
en dan een lang wit bruidskleed
het kleed van je haren alleen
of het zijden kleed van zijn kussen
draperend om je heen
daarna het brede heupkleed
omheen uw liefste last
en nog vele andere kleren
met strikjes boordjes van kant
een riempje ,een knoopje ,een das
en laatst een lang wit doodskleed
en dan een kleed van gras
09-08-2014 om 19:24
geschreven door pancake45
Onder de appelboom:
Ik kwam thuis, het was een uur of acht
en zeldzaam zacht voor de tijd van het jaar
de tuinbank stond klaar onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat te kijken
hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was
de nacht kwam uit de aarde ,een blauwer wordend licht
hing in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn,
de dingen van de dag verdwenen voor de geur van hooi,
er lag weer speelgoed in het gras en ver weg in het huis
lachten de kinderen in bad tot waar ik zat
tot onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was
gelukkig kwam er iemand naast me zitten
om precies te zijn jij was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij
voor onze leeftijd
06-08-2014 om 00:00
geschreven door pancake45
T -->
