Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam pancake45.
Ik ben een vrouw en woon in Boerenbuiten (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 19/03/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poezie,lezen,natuur,dieren,tuinieren,filatelie,schrijven,familie.
In het witte dorpje Thorn in Nederland woont een poëet die zeer bezig is met het levenseinde, voor zijn vensterraam hing hij twee gedichten in zijn eigen schrift en ik werd er door ontroert en ik kan er mezelf ook in vinden, ik vind ze treffend mooi
bij haar doopsel maakte ik voor mijn kleindochter deze mooie prent ,haar levensboek dat verder gaat in dat van al de Smetjes, Pannekoekskes , de Asmalsky's en de Bohez
Ik hoop dat het een verhaal wordt van welzijn gezondheid en geluk ,zonder oorlogen of armoede ,kortom dat ze mag opgroeien als een gelukkig kind
gisteren een daguitstap gedaan naar de opaalkust, cap gris nes en Bologne Sur Mer ,de weergoden waren ons gunstig en de natuur lag er op zijn mooist bij, wuivende korenvelden, vlas dat lag te roten,
geoogste akkers vol grote rollen eten voor de dieren deze winter en dan die wonderlijke kliffen cap blanc nes en cap gris nes ,de kliffen van dover waren verborgen door de warmtemist, maar dat deed niets af aan de schoonheid van deze plek.
Toen we Boulogne sur mer bereikten bezochten we eerst de oude stad met kathedraal en ommuurd kasteel en slotgracht
De kathedraal is iets unieks door zijn hoge ronde toren,maar er is nog jaren restauratiewerk aan de talloze fresco's, een fris drankje aan de haven sloot onze dag af, iedereen reed voldaan naar huis
Toen ik nog een peuter en tiener was gingen onze ouders nog héél anders om met materialen ,misschien door de nasleep van de oorlogsjaren die ze meemaakten, alles werd meer gerecycleerd en voor meerdere doeleinden gebruikt
zo gingen we bvb.heel anders om met ons tekenen en schrijven, we schreven op de lei met de griffel,tekenden op een bord met krijt en elk blaadje papier of behangoverschotje was goed om ons ei op kwijt te raken
Nu zie ik mijn kleinkinderen, neefjes en nichtjes aan de slag gaan met nieuwe blokken A4 papier ,na een paar krabbels aan één kant vliegt het "kunstwerk" al in de papiermand
Ik geef toe dat ik het daar soms moeilijk mee heb, ik ben ook in de oorlog geboren en heb geleerd niet kwistig met alles om te springen,en dat blijft hangen
