Fijn dat jij hier op mijn blog terecht komt. Wat je hier voornamelijk zal vinden zijn mijn twee passie's: PAARDEN en FOTOGRAFIE ( en wel in deze volgorde ). Dat hoort dan ook zo als grootste supporter van onze zonen die de ponyclub onlangs zijn ontgroeid. En dan heb je ook nog de fotografie ... Lang, héél lang geleden (ik schat 23 jaar) gestart met een practica B100 foto's te maken zomaar voor de lol. En jaren later, dan nog veel meer foto's gaan maken van onze zoontjes als gewillige en fotogenieke slachtoffers. Zij vonden dat geweldig, en ik ook natuurlijk. Daarna stillekes overgeschakeld naar het fotograferen van communiekantjes van familie en enkele vrienden om vervolgens terecht te komen bij jumpingfoto's (van weeral diezelfde zonen ) op LRV wedstrijden. Momenteel werk ik digitaal, met een canon 30D en ben ik na 4 cursussen een fervent photoshopper. Ook ben ik gretig sparend om -die bijna onbetaalbare- witte telelens te kunnen aanschaffen vooralleer de out-door wedstrijden weer van start gaan.
Yihaa, m'n eerste artikel op mijn eigen blog is een feit!
Ondergetekende Linda Vangansewinkel
Dit vraagt om een update. Ondertussen zijn we zes (!!!) jaar verder en heeft onze Willem zijne tok aan de haak gehangen. Na zijn ( succesvolle) ponytijd vond hij het welletjes geweest. En Giel, die deed heel hard zijn best om studeren te combineren met trainingen en wedstrijden wat met hard werken super is gelukt en ondertussen hebben allebei onze zonen hun diploma op zak. Me proud !!! De photoshop blijf ik supergraag doen ook de cursussen digitale fotografie mogen wat mij betreft eindeloos doorgaan. En mijn toestel dat werd lang geleden al vervangen door de 7D, die witte lens zit ook al in mijn fototas, samen met de splinternieuwe prime, 50 mm 1.4 art van sigma en voor wie deze getallekes latijn zijn, 't is gene prul...
email mij via knop in rechterkolom voor prijzen. Vrijblijbend!
About horses and photo's ....... Meer foto's op www.oypo.nl/lindavangansewinkel
Voor wie net als ik graag paarden ziet. En wie meeleeft met de paarden en ruiters van LRV St Martinus Overpelt zit hier aan het juiste adres....
Wie me om de een of andere reden wil bereiken, gebruik de email-mij-knop in de rechterkolom en u krijgt snel bericht terug.
Laat ons hopen dat 2017 beter wordt, want op enkele uitschieters na was 2016 een f***ing kl***jaar.
Dag 278 pfff ...
Gekke foto op kerstdag met de VGSW nichten en neven kerstkadootje voor de senna
Vuurwerk @ oudejaarsnacht Lommel En op nieuwjaarsochtend heel vroeg trok ik mijn stevige schoenen aan, pakte mijn toestel en statief, Senna en haar riem en trok naar het hageven Neerpelt om de zonsopgang te vangen. Het was er schoon, heel schoon zelfs maar de zon hebben we er niet gezien...
Als de zon zich nie laat zien, dan maar ne selfie/ussie.
Ook Luc maakte een goeie in Mechelen, met zijn hengst Kabisto was hij een van de zes barrageruiters bij de zesjarigen. met een sjieke vierde plaats net voorbij middernacht mocht ie de prijs afhalen.
En enkele dagen later een derde prijs voor Pauline en Janderelle!! sjiek gedaan Geertskes...
De Philippaertsboy's maakten het spannend in de masters. Deze H&M goden samen met één amerikaanse in een parcours met een hoogte
om schrik van te krijgen. Jammer maar de landroverjeep mochten ze niet meenemen...
En deze is voor Neeltje, die is héééélemaal weg van Dominator.
Lang geleden was er eens een facebookbericht waar heel snel en veel reactie op kwam. In feite was het nog niet eens zoo lang geleden, half november namelijk. Ik was keiblij met mijn eerste creatie van het bronsgieten, een paardje natuurlijk. Dit wilde ik graag delen met vrienden en kennisen en plaatste een fotootje op facebook. De volgende ochtend een bericht in mijn mailbox. LRV Leuven, of ik hen misschien kon voorzien van trofeeen "de gouden teugel" voor jumping Mechelen. (!!!!!!)
HALLO, ... ik, ... Linda Vangansewinkel, de prijzen voor jumping Mechelen ?!?!?! Mijn hart maakte al een vreugdesprongske.
Ben dan al onmiddellijk in gang geschoten want normaliter reken je toch wel een half jaar om dit proces te doorlopen. Een race tegen de klok geen tijd te verliezen dus. De eerste beelden bleken later plan B te worden want er werd gekozen voor een ander ontwerp, veel ingewikkelder moeilijker ook. Letterlijk nachtwerk zit erin. Half vijf bed in en volgende ochtend weer verderwerken. Drie stuks en toch ook maar reserve van elk één, vijf stuks in totaal. En dan wachten tot ze droog zijn om dan op het allerlaatste moment in de oven te steken net voor Mechelen start. Die tijd kon ik overbruggen door mijn hoofd te breken over hoe we er in godsnaam een gouden teugel aan konden bevestigen want dat hadden ze wel heel graag gehad. Daar geraakte ik echt niet uit. Hoeveel mensen er hebben meegedacht en probeerden mee te helpen met mijn probleem, ik ga ze niet allemaal noemen maar ik wil ze wel bedanken.
De kopkes van plan B waren al heel schoon gelukt, mooi zwart en een kleine glinstering op de juiste plaatsen. Het transport van de eigenlijke beelden (plan A) het meest riskante lukte, de eerste bak ook heel spannend want als 't nog niet voldoende droog is springt de klei kapot in den oven. Ook dat lukte. Kleurke erop gezet en dan laatste keer bakken. Voor de voetjes kon ik zoals altijd rekenen op vriend Jos, ze stonden al geverfd klaar, enkel nog op vastkleven en dan enkel dat gevecht met het gouden teugelke nog ...
Totdat op woensdagmorgen de oven open ging en om onverklaarbare reden allevier mijn beelden waren kromgetrokken. Verdoeme eh, zooooo hard aan gewerkt, zoveel moeite in gestoken, zo naartoe geleefd ... alles zat op schema en dan op het laatste nipperke loopt het toch nog zo verkeerd af. Nog nooit mee gemaakt en dan net bij dit zo belangrijke baksel...
En dan komt plan B weer op de voorgrond. Wat een geluk dat dit voor handen was. Thank God voor die zes koppekes die onder de trap lagen te niksen. In vliegend tempo denken hoe een teugel eraan te maken, we hebben immers amper exact vier dagen meer eer de horsetrucks toekomen in Mechelen. En dan komt mijn redder op het toneel. Onmiddellijk wilde hij me uit de nood helpen. Zelfs met een overlijden in de familie heeft hij toch ruim een halve dag in zijn atelier mij staan helpen. Die kerel beseft niet hoe hard hij mijn reddende engel was... mijne kerstman!
De dag nadien met een klein bang hartje een telefoontje naar Leuven om de catastrofe van de bestelde beelden te melden en direct de vervanging aan te bieden. Gelukkig waren ze er heel begripvol .. en vandaag op kerstdag notabene is directeur LRV herself hier in Overpelt de beelden komen ophalen.
Zij vond ze alvast geslaagd nu hopen dat de sponsor KBC en de ruiters in kwestie ze ook kunnen smaken...
Ben zo benieuwd naar de reacties....
En morgen start het opnieuw, hoogtepunt in de paardensport, editie 2016 van Vlaandrens Kerstjumping Mechelen.
Aan de geselecteerde ruiters zou ik zeggen, geniet ervan voor de volle 200 % , geeft er een lap op! Morgen komen Kelly en Maite voor Overpelt in actie. Maar ook aan Bert, Leen, Ingriet, Thomas en ook de ruiters van de volgende dagen heel veel succes en geniet van jullie moment!
En dinsdag, dan ben ik er om te supporteren voor Eveline en Edelroos, te kijken naar de uitreiking van de gouden teugel aan de ZZ laureaat en ook Luc en Kabisto wil ik zeker zien.
En later volgen nog enkele foto's van de trofee "de gouden teugel" 2016 by Linda vgsw
Maite en Wipper van stal Pinxten waren het snelst in de barrage als ik de uitslagen op de site van jumping Mechelen mag geloven. Dat moet daar nogal ne boost geven. kei kei sjiek gedaan.
Een dikke dikke proficiat voor Maite, Peter en Jos!
En we hebben nog een troef achter de hand, Kelly komt seffes ook nog in actie in 1.10, zij mocht al ne keer proeven hoe een overwinning in Mechelen smaakt.
Als ik FB mag geloven kon Lien Peeters en Isaura reeks II Midden winnen, ... en reeks I was voor (onze) Kelly Vanhoudt met haar Toledo
Reeks I Klasse Z,
Maar weinig barrages, en naar het einde toe werd er al wat scherper gereden. Steven op kop met een balk in de barrage dan volgden nog enkelen met hetzelfde resultaat en de laatsten, die zullen de eersten zijn. Zo luidt toch het spreekwoord. Zoe raakte ook in de barrage en hoefde enkel op 't gemakske en foutloos te rijden. Wat haar ook lukte!
Met de klas naar Maastricht, fotograferen op de kerstmarkt. Dit was dan onze laatste fotouitstap van module "Project", volgende week fotobewerking in de klas en de week na nieuwjaar examen met thema "passie".
En tja, ... wat zou mijn passie zoal kunnen zijn??
Manstuff Womanstuff en Mathildestuff ... Als ge goed kijkt is 't ne selfie ...
Naar jaarlijkse gewoonte werden ook dit jaar de Peltse kampioenen gehuldigd.
Maar eerst die van vorig jaar nog eens heel effe in het zonnetje
De kampioenen uit de paardensport werden ook geinviteerd in de grote zaal van Palethe.
Van de rijvereniging werden Stijn, Yari en Stefanie naar voren geroepen.
Stijn werd met CBreaker kampioen in de eventing, Yari werd vorige winter stijlkampioen met Floris en Stefanie provinciaal èn nationaal kampioen L2 met Eviva!
Ik heb wat schade in te halen ... bij de verbouwing van onze living is het nu mijne toer om de handen uit de mouwen te steken. De bepleistering is droog en mocht van e kleurke worden voorzien eer de parket werd geplaatst. Amai, heb nooit geweten hoeveel spierkes er in mijn vingers zitten ... pijn pijn pijn vooral s'nachts.
En dan ook nog enkele kei-kei-kleileuke keramiekopdrachten :D
De indoors zijn weer van start gegaan en we hebben d'er weer twee opzitten ...
En Stijn en Maite konden al een eerste plaats pakken!
Met de fotoklas naar Borgloon, het was de moeite ... Eerst bij Leon en zijn letterkapper-collega's naar de tentoonstelling
Hoor ik daar Ramses Shaffy?
Echt echt knappe dingen gezien bij de letterkappers, "klas van Moelingen"
En daarna vliegensvlug naar het doorkijkkerkje midden in de Borgloonse velden om de zonsondergang te vangen.
De locatie vinden was niet echt een makkelijke opdracht, rennen rennen en dan ... op het allerlaatste nipperke hebben we de zon gelukkig toch nog net zien ondergaan door het kerkske. Prachtig om te zien!
Opzet gelukt!
Ale, voor ons toch want docent Marc had nog meer moeite om de plaats te vinden en miste de zonsondergang finaal. Maar hij mag van ons wel een footoke hebben om thuis te laten zien. 🤗
Ikke aan't flitsen terwijl het toestel op statief en de sluiter 30 seconden open stond toen het al helemaal donker was.
Voor equitime december kreeg ik vanuit Leuven de vraag of ik voor het laatste nummer van het jaar een fotooverzicht kon maken. Zo een beetje een samenvatting van momenten die de moeite waard waren in LRV Limburg maar in de voorbije nummers de pagina niet haalden. Heeeeeelemaal mijn ding en van seconde één wist ik al twee foto's die hier zeker hoorden te staan: broer en zus Brans en de horseknuffel van Demi.
En ik moet zeggen, in de zes of zeven jaar dat ik pagina Limburg verzorg, op deze van december 2016 ben ik het meest trots van allemaal. (Misschien met uitzondering van die keer dat onze Giel en Luca met hun knallende indoor seizoen erin stonden)
Dank ook voor de leuke reacties op regiopagina Limburg december in equitime! Deze pagina zou helemaal weergeven waar LRV voor staat.
... "Thanx, that makes me smile"
Eeeeeeeen, ik heb mezelf voor ne keer er ook ergens tussen geshopt wie goed zoekt, die vindt
mijn allereerste beeldje in brons. Ik ben dan ook keitrots om deze aan u voor te stellen!
Een poos geleden ben ik gestart aan een workshop van zeven zaterdagvoormiddagen voor het maken van een beeld in echt brons. De timing was met de verbouwing van onze living niet echt perfect maar kom, dit was een "once in a lifetime oportunity" en nog redelijk dichtbij in Bergeijk op 20 minuutjes (Art Gallery Van Iersel).
En vandaag zijn we zeven lessen verder en is ie klaar.
Me Proud!
Eerst in was boetseren. Giettap en afluchtingskanalen bevestigen en zo de gips in om na het bakken (ondersteboven zodat de was eruit loopt) de mal te bekomen.
Brons opwarmen en de mallen staan klaar met stenen over de gietgaten zodat er gene rommel invalt en opgespannen met zand, moest er eentje ontploffen... Bronsbroodjes smelten... Redelijk indrukwekkend.
Spannnnnend .... Met de gasbrander warm stoken en patineren met zwavellever om de zwarte kleur te verkrijgen om na afkoeling plaatselijk het brons weer naar boven te halen om accenten te leggen.Dit proces wilde nie echt lukken dus drie keer moeten herhalen. Vervolgens met zwarte boenwas afwerken om het proces van't patineren te stoppen.
En diiiit is het resultaat ... tadaaaaaa:
Dank aan houtdraaierij Vaes voor de perfecte sokkel!
De foto's die op deze blog worden geplaatst heb ik meer dan de helft verminderd in kwaliteit. Het zou anders véél te lang duren eer ze op jouw scherm verschijnen.
wie goed zoekt, die vindt
