Het is vroeg, ik ben zelfs de opkomende zon voor. Mijn enige gezel in de schemering is de hond waarmee ik doelloos paden en landwegen afloop. Samen zoeken we bekende plekken op, plaatsen van weleer uit een niet ver verleden, plekken waar liefde heerste. We delen eenzaamheid, de leegte en het gevoel van verloren te zijn.
Tijd is niet langer aan mijn zijde, want tijd gaat voorbij zonder dat er wat veranderd. Alleen stilte om ons heen, misschien is het maar beter zo, aangezien alle woorden die gesproken zijn geweest, fout zijn geweest. Ik kijk naar de sterrenhemel, en smeek om één wens, slechts één, meer hoeft het niet te zijn.
Een man zou met regelmaat een ''check up'' moeten ondergaan. Gewoon om te kijken of alles in die bovenkamer nog wel goed zit. Ik zweer je dat het van groot nut zou zijn. Of misschien een chip achter het oor die je de melding geeft van: bezin voor je... Ik teken meteen voor zulk een jaarlijkse ''check up'' het zou veel mannen behoeden van domme dingen en achterlijke ondernemingen.
Hij is er klaar mee voor deze nacht, mijn vriend de viervoeter, met ogen van begrip kijkt hij me aan. Het lijkt wel of hij denkt: ik volg waar je gaat, de tochten worden echter langer en langer er is geen einde in zicht. We zitten op een plek van weleer, een plaats waar de mantel der liefde huist. Een zucht naar hoop en een gevallen traan is wat ik achterlaat in het eerste ochtendgloren, we ontsnappen aan een eenzame nacht en vluchten samen de dag in.
Gestadig komen ze binnen, per mail, via sms en telefoon, ik heb het over de uitnodigingen van de tour operators. Allen hebben ze eind oktober hun eigen festival, einde seizoenfeest of farewell party. De ene organisatie pakt uit met een groot feest vergelijkbaar met de Oscar uitreiking. Bij een andere blijft het bij een etentje. De factor geluk maakt ook hier deel uit, wil je naar een groot feest met alle toeters en bellen...dan kan je maar beter voor de grote jongens aan het werk zijn geweest. Smoking uit de kast dan maar, schoenen blinken en op zoek naar een stropdas waarmee je in de kijker staat. Wat mij betreft niets van dat alles, ik ga wederom voor een vlotte jeans, dit jaar heb ik er speciaal eentje uitgekozen met extra ritsen op de broekzakken. Over de broekspijpen loopt hier en daar een fake scheur (staat zo stoer). Een ordinair t-shirt om U tegen te zeggen, voor mij geen glitter of gouden opdruk op de kledij. Ik heb immers een imago van outdoor type hoog te houden. Het geheel zal worden afgewerkt met mijn opgepoetste wandelschoenen, weten ze meteen wie ze in de tent hebben.
Aan tafel, ongeveer 8 maanden lang heb ik niet meer aan een tafel gezeten. Tijdens de wandeltochten die ik organiseer eten we namelijk outdoor. Zelf gemaakte salades, plastic bekers en borden daar dekken we de vloer der natuur mee. Ontspannend met de kont op de grond, een heerlijke maaltijd is verzekerd, lekker basic maar wel leuk. Heel wat anders dan de gala toestand die me te wachten staat. Samen met zeven anderen een perfect aangeklede tafel delen is pure stress voor me. Overwegen of ik nu met die kleine vork moet beginnen die links en rechts van het bord liggen, snijd ik het broodje met een mes of breek ik het gewoon doormidden?
Showtime, tussen de gerechten door is er een heuse show voorzien. En ja hoor, ook dit jaar gaan de nodige prijzen weer de deur uit. Er zijn eerwaarde vermeldingen voor de beste busdriver, de alles overziende manager, de hottest telefoniste en zo meer. Maar dan komt het grote werk eraan, dit jaar worden excursies begeleiders en gidsen extra in de bloemen gezet. De genomineerden zijn: Jackie in de categorie historie en oudheidkunde, Liesbeth in de categorie cultuur en traditie, en ja hoor hier komt ie...Pat in de categorie wandelingen en klooftochten.
The winner takes it all, spanning alom...nooit eerder werd ik op een podium geroepen als mogelijke winnaar van wat dan ook. Daar sta ik dan tussen twee beeldmooie dames gekleed in jurken ontworpen door namen die ik niet eens uitspreken kan. Hun schoenen voorzien van hakken waarmee ik een varken kan uitbenen.En dan komt er een host aan met de prijs, ze gallopeert richting microfoon gevolgd door een man met een gouden envelop in de hand. De verlichting dimt in de zaal, tromgeroffel gaat de lucht in. Ik hou de adem in, en hoor een stem die zegt: en de winner is...
Eind oktober, weten we het dus. Ik ga nog veel dromen over dit event, misschien moet ik dit jaar toch mijn outfit voor het grote feest aanpassen. En een bezoek aan de kapper zou ook wel kunnen, zal ik me scheren of voldoet een stoppelbaard voor zulke gelegenheid? Als het niet anders kan ga ik op zoek naar een paar stilleto's. Ik wil namelijk de prijs voor beste gids...
Opgestaan na weinig slaap, Kreta werd en word geteisterd door de befaamde zuiderwind. Alles wat los ligt op balkon, tuin of terras gaat de hoogte in dankzij deze stevige wind. Luiken moeten op de grendel, ramen en deuren die open blijven om te verluchten tijdens de nachtelijke uren gaan dicht. De Kretenzische zuiderwind domineert en heerst over het eiland, er zit niets anders op dan te wachten tot de storm gaat luwen.
Vergis je niet, ook vandaag is het mooi weer op Kreta. En er zijn best enkele voordelen verbonden aan deze winderige dagen. De zuiderwind brengt extra warmte met zich mee, het voelt als zacht schuurpapier dat over je lichaam heengaat. Je haar fóhnen is op deze dagen niet nodig, de mooiste kapsels ontstaan ongevraagd bij ieder die zich buiten waagt. Make-up aanbrengen? Waarom zou je, het opwaaiend stof en dun zand bezorgen je een gratis peeling.
En nog meer profit, had je plannen gemaakt wat schoonmaken betreft...vergeet het gewoon! Pool cleaners hebben vandaag een dag vrij, zwembaden liggen namelijk vol met bladeren. De ramen van het huis, hotel of appartement, nope...of je moet niet goed bij verstand zijn om met windkracht 9 op een ladder of trap te gaan staan. Auto's en motorfietsen zijn bedekt met een gele zandkleur, dus laat het sop en wasmiddeltjes voor de wagen ook vandaag maar achterwege. Koken gebeurt ook niet vanwege de regelmatige stroomuitval, we doen een survivalmaaltijd op de gaspit.
Kreta zuiderwind, eigenlijk past het wel bij het imago van de vriendelijke eilandbewoners. Het geeft meteen voldoende redenen tot het drinken van een extra koffie in de kafenion,het kaartspel mag ook een extra rondje. En voor je het weet gaan we aan de wijn of raki, als het dan toch moet kan je de dag maar beter op een leuke manier doorkomen. En morgen??? Morgen staan we op met een echte...Kreta kater!
Kreta, is deze ochtend in stilte gehuld. Het einde van het zomerseizoen komt naderbij, vele appartementen en hotels zijn reeds begonnen met de finale poetsbeurt. Veel van het zomerpersoneel heeft reeds ontslag gekregen, diegene die nog aan het werk zijn gaan hun laatste dagen in. Verhuurders van strandstoelen halen de stranden leeg en brengen al het strandmateriaal naar de opslagplaatsen. Tavernes en restaurants beginnen te sluiten. Men merkt het hier aan alles, de winter staat voor de deur, Kreta is aan rust toe.
Kreta tijdens de winter, velen vinden er niets aan, anderen beweren dat het een hemel op aarde is. Vanwaar die uitersten? De lokale bevolking heeft altijd wel wat om handen. De meeste Kretenzers keren na 6 tot 7 maanden seizoenarbeid huiswaarts.Terug naar het dorp van oorsprong, wederom naar familie en aanverwanten. Weg van de werkdagen die vaak 10 tot 12 uur in beslag namen, terug naar een leven van tijd voor elkaar, tijd voor vrienden, een leven waar stress niet langer deel van uitmaakt.
De eerste voorbereidingen voor de olijvenpluk worden ondernomen, het land krijgt een grote beurt. Extra water waar nodig, nog een laatste vitaminenkuur voor de oudste bomen, en dan is het dagen tellen tot aan de eerste regen. In de eerste week van november ziet men de karretjes met loonwerkers de landwegen afsnorren. Voor velen van de eilandbewoners is de olijfenoogst uiterst belangrijk, het brengt extra centjes in de geldbeugel. Met een beetje geluk is men ongeveer twee maanden werkzaam tijdens het olijfseizoen.
Anderen brengen de dagen door in de zon, genietend van elke mooie dag. De dag vangt aan met koffie in een plaatselijke kafenion op het dorpsplein. Er heerst een gezellige drukte in de kleine cafeetjes, sommige hebben de krant erbij, anderen bespreken politiek, de meesten leggen een kaartje en overpeinzen in stilte wat de rest van de dag hun brengen zal.
Kreta tijdens de winter, is een eiland van uitersten. De bergen en heuvels zijn bedekt met een wit sneeuwtapijt, de kustlijn wordt verwarmd door een stralende zon. In het gebergte maken kinderen sneeuwpoppen, op het strand ontwerpt een kinderhand een prachtig zandkasteel. Velen werken om de winter door te komen, anderen genieten ten volle van een welverdiende wintertijd op het eiland. En Kreta? Het eiland gaat in herstel, voorziet de natuur wederom van kristalhelder water dat doorheen kloven en gebergte stroomt. Flora en fauna ontmoeten elkaar in oase van rust. Stranden worden bezocht door de lokale bevolking, een eenzame visser gooit zijn lijntje uit vanop een stijger en hoopt op een goede vangst. Kreta is weder Kreta, een eiland waar het leven simpel is, waar men geeft en neemt, soms hard...maar steeds eerlijk.
Het is nog vroeg in de ochtend als ik samen met mijn hond de zandweg afwandel. Tijd voor onze ochtendwandeling, het weer is supermooi, een stralende zon overdekt het eiland. Einde seizoen en bijna winter op Kreta wat een luxe !
Meneer, ik moet hem Meneer noemen (mijn hond) aangezien hij een stamboom heeft. Alles komt de laatste jaren met certificaat, gelijk wat je ook kopen mag. Zo ook mijn hond dus... Persoonlijk heb het altijd kwakzalverij gevonden dat stamboom gedoe met dieren. En voor Meneer maakt het al helemaal niet uit. Volgens mij is Meneer niet meer kieskeurig dan andere honden.
Een struik blijft een struik, en elke boom is goed genoeg om zijn edel geplas te ontvangen. Een simpel grasperkje voldoet dan ook voor zijn grotere behoefte. Stamboom weliswaar maar zonder kapsones, ik kan er alleen maar blij om zijn.
Op de terugweg komt mijn buurman ons tegemoet, ik merk aan zijn gezicht dat er iets fout zit. Wetende dat de buurman niets met honden op heeft en al helemaal geen dierenvriend is (hij slacht zelfs zijn eigen kippen) verwacht ik me aan het ergste.
Met zwarestem begint hij: Pat, het moet maar is afgelopen zijn dat die hond van je mijn olijfbomen als persoonlijk toilet aanziet. Nou ja Meneer Yannis probeer ik... Nee, nee zeg ik je afgelopen ik meen het of... Aangezien ik een goede opvoeding heb genoten blijf ik steeds beleefd tegen mensen. Ook al ben ik het niet eens met hun, ik blijf beleefd. Geen probleem Meneer Yannis, wat mijn hond betreft zal ik mijn best doen hem in de gaten te houden, maar verder kan ik niets beloven.
Het is tijd voor de avondwandeling, na een zonnige dag is het nu weer frisjes. Dat is normaal tijdens de eerste oktober avonden op Kreta. Samen lopen we het pad af, mijn hond maakt zich klaar om zijn edele plas tegen Meneer Yannis zijn olijfboom te kwakken. Nee ! roep ik hem hard toe, verbaasd komt de hond naast me staan. Ik geef hem een liefdevolle aai op zijn kop en zeg: jij mag niet meer jongen, maar van mij is niks gezegd...de rits van mijn jeans gaat open en...spletter spletter.
Voor velen van de eilandbewoners en ondernemers op het eiland Kreta, zal het zomerseizoen van 2010 nog lang in het geheugen blijven. Woorden zoals: chaos, ramp, paraxeno (vreemd) gaan van mond tot mond in de plaatselijke kafenions.
Veel is te wijten aan de anti-Griekenland reclame in de media, kranten en journaal werden gevuld met negatieve berichten over stakingen en onrust. De Griekse eilanden waaronder Kreta werden de dupe van een Griekenland dat als vallend en falend werd omschreven in de Europese media. Wat niet duidelijk omschreven is geweest is dat de eilanden niet eens zoveel te lijden hebben gehad van de problemen op het vasteland. Er zijn inderdaad momenten geweest dat er geen aanvoer van benzine is geweest, rellen en onrust hebben we hier op het eiland niet gehad.
Een positiever imago is dus meer dan welkom voor Griekenland in het algemeen. Ik stel voor te beginnen in eigen huis. Als bewoner van dit mooie eiland ben ik ervan overtuigd dat Kreta het hele jaar door heel wat te bieden heeft. Zelf ben ik werkzaam in de reiswereld, een regio die dit jaar heel wat te verduren heeft gekregen. Boekingen van outdoor activiteiten en excursies daalden met meer dan 30%. Vaste bezoekers van het eiland Kreta gingen weliswaar ook dit jaar met ons weer op stap. Wel met de boodschap dat vakantie op een andere manier diende beleefd te worden, namelijk met het oog op de geldbeugel. Crisis heerst overal, iedereen moet het met minder doen. En toch...waar een wil is een weg!
Kwaliteit is prioriteit, in alles wat je onderneemt is de kwaliteit van je produkt het belangrijkst. Kreta heeft een groot aantal ondernemers die alleen maar het beste wensen voor hun klanten, deze mensen leven met het eiland in hun hart. Vele kleine ondernemers op het eiland kregen afgelopen seizoen amper mensen over de vloer. Eigenaars van appartementen en klein hotelwezen die gewoon niet open zijn geweest. Uitbaters van shops die amper of zelfs helemaal niet de huur van hun pand bij mekaar kregen. Restaurants en bars waar tafels en stoelen onbemand bleven. Allen keken ze hoopvol uit naar een geslaagd seizoen met de intentie de bezoeker van Kreta een geslaagde vakantie te bezorgen.
Terug naar start, mijn verzoek...als u een vakantie naar Kreta boekt. Ga even niet langs de grote jongens. Kleine ondernemers op Kreta hebben u heel wat te bieden, mooie betaalbare vakantie appartementen voor zomer en winter. Goede tavernes en restaurants die werk maken van de heerlijkste Kreta gerechten,winkeltjes en shops waar men op vriendelijke manier en behulpzaam geholpen word. Excursies en activiteiten uitgevoerd door gidsen en begeleiders met Kreta in het hart.
Bezoek Kreta en geniet, ook hedendaags is Kreta nog steeds het eiland van gastvrijheid. Ontelbaar veel mogelijkheden met de garantie op een geslaagde vakantie. Ook tijdens de wintermaanden is het eiland Kreta wondermooi. Vele bezoekers deelden samen met mij de wondermooie natuur van Kreta, anderen hadden de Kerstvakantie van hun leven of genoten van een onvergetelijk Paasfeest op het eiland Kreta. Bezoek dit mooie eiland en maak kennis met de lokale bevolking, ga op ontdekking en geniet!
Ik ben Pat
Ik ben een man en woon in Gournes Kreta (Griekenland) en mijn beroep is Gids.
Ik ben geboren op 20/06/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Outdoor activiteiten, Boksen, Tennis.
