LINK MET VERLEDEN JAAR.... Heel lang geleden, zo lang geleden dat de opa van je opa diens opa nog niet geboren was, woonden er hier in Membruggen drie zussen. Heel bijzondere zussen waren het wel, het waren namelijk heksenzussen. Heksenwie, de oudste, Heksann, de middeste zus en Heksmem de jongste. Ze waren altijd al heksen geweest en deden alles samen. Ze hadden alle drie hetzelfde huisdier, een wrattenpad, ze dronken alle drie dolgraag groene slijmsnot met een nootje van oorsmeer en hun favoriete gerecht was "Kinderen omgetoverd in een dier". Want als er één ding was dat de heksen niet konden verdragen was het wel het gelach van spelende kinderen. Om dat gelach nooit meer te moeten horen hadden ze dan ook lang geleden besloten dat kinderen beter dadelijk opgegeten konden worden. Niet dadelijk natuurlijk, want op de leeftijd tussen 7 en 10 smaakten ze op hun best. Dan konden ze zo de pot in. Maar je kon ze ook al vroeger vangen, dan kon je ze omtoveren in een lammetje of in een konijn, voor drie boze heksenzussen was dat een koud kunstje, en dan later, als ze wat ouder waren, kon je ze toch nog opdienen. Het water liep de heksen al in de mond of beter gezegd eruit, want veel manieren hadden ze natuurlijk niet.... Lang, heel lang geleden zo lang geleden dat de opa van jouw opa diens opa nog niet geboren was, jaagden de mensen van Membruggen de drie heksen zussen uit het dorp weg en soms hoorden ze nog wel es hoe de heksen op hun bezemsteel voorbijvlogen, maar gezien werden ze nooit weer. Tot vanavond want.... de heksen willen terug, terug naar Membruggen, terug naar de oven waar dat vroeger hun huis stond en vooral terug naar die lekkere kindertjes die zo heerlijk smaakten... Vanavond gaan we met zijn allen op tocht en we gaan de heksen net als toen, lang heel lang geleden wegjagen.
STEENBAKKERIJ Het was op één van die laatste zomeravonden, toen de zon bijna onder was gegaan en de dag plaats maakte voor de nacht, dat de drie heksenzusjes besloten hadden toch nog eens naar Membruggen te komen. "Het heeft nu wel lang genoeg geduurd" zeiden ze. "Niemand die er daar nog aan ons denkt". Na een paar uurtjes vliegen -de heksen waren héél ver weg gaan wonen want het nieuws van hun bestaan was als een lopend nieuwtje van huis tot huis gegaan in het hele land en zelfs tot daarbuiten- kwamen ze in Membruggen aan en het was hier dat ze stonden Met zijn drietjes op een rij. Heksenwie zei tegen Heksmem: "Ik verlang zo naar die tijd van vroeger, weet je nog wel, toen we de kinderen van Membruggen met zingende appeltjes naar ons huisje lieten komen". Heksann zei dadelijk "oh ja, wat was dat lekker kindertjes op een bedje van slijmslakken overgoten met een sausje van vleermuizenkeuteltjes, hmmmm, wat was dat heerlijk!" "We moeten gewoon terugkomen" zei Heksmem. "Maar nee dat is toch veel te gevaarlijk" zei Heksann "verleden keer werden we bijna op de oude kleren stapel gegooid" "Niemand weet dat nog dommerdje, en het is niet de oude klerenstapel, wij heksen worden op de brandstapel gegooid, niet op de oude klerenstapel". "Hoe dan ook, leuk is het niet, en gevaarlijk is het ook" zei Heksann met een bang stemmetje. "Dat klopt" zei Heksmem "we gaan hulp nodig hebben". Het wordt tijd voor onze vrienden de weerwolf, het spook, het witte wief en de boze stiefmoeder van sneeuwwitje om hulp te vragen. Als het ons lukt hen naar hier te krijgen om samen met ons in Membruggen te wonen dan zijn we allemaal veilig. Maar het moet vannacht zijn, alleen bij Halloween kan het gebeuren. Als de zon in Membruggen opgaat en niemand heeft gemerkt dat er boosaardig wezens in het dorp zijn komen wonen, zijn we terug en kunnen we voor altijd verder leven op kinderbilletjes besprenkeld met paddenwratten in rottend zeewier saus en kindervingertjes gebraden aan het spit op wijze van de 147ste heks" "Maar hoe krijgen we ze dan op tijd hier? Het is niet zo dat ze in sprookjeswereld al een gsm hebben om even te bellen?" zei Heksmem. "Maar nee jij paddekop zei Heksenwie ik maak wel een spreuk, dan komen ze wel opdagen..." "Weerwolf en spoken, wit wief en boze stiefmoeder van sneeuwwitje, boze wezens, hier en daar hoor ons roepen, hiervandaan en laat jullie heksenvrienden niet in de koude staan. Kom snel en gezwind, op de snelste wind naar Membruggen. Vergeet ons niet toe, al ben je nog zo moe". "Ik zie niets" zei Hekmem, "Ik ook niet" zei Heksann "Geef ze nu maar even de tijd ze komen wel..Kom, laten we eens gaan kijken waar onze vrienden het beste kunnen gaan wonen. "Maar ons huisje is toch weg" zei Heksmem. "We zijn Heksen, maakt niet uit. We toveren die steenbakkerij wel even weg en ons oude huisje terug het zit nog wel ergens in mijn heksentas. Eerst kijken waar onze vrienden nu gaan wonen. Aan iedere magische ingang van het dorp moeten we een vriend hebben dan kunnen de mensen en vooral de kindertjes niet meer in of uit het dorp en is er genoeg eten voor ons en al onze boosaardige vrienden. Kom mee op zoek..." Beste mensen van Membruggen dat was het gesprek zoal het plaatsvond, wees voorzichtig vannacht op onze tocht want het klonk alsof we nog een paar verrassingen te zien gaan krijgen....
HOLLE WEG "Stoooooooooppppppppp" riep Heksenwie heel luid. Hier is het! Deze holle weg is precies goed voor onze vriend Loopie de weerwolf. Hier kan hij ongestoord op wandelaars hun rug springen Dan moeten die hem op hun rug dragen totdat hij zijn boodschappenlijstje van wolfsklauw, de 2 poten van een kip en het vijlsel van een paardengebit heeft. Dat zijn nu eenmaal zijn lievelingskruiden, daarna kan hij rustig beginnen te smullen". Maar waar blijft iedereen nu? Schrijf hem alvast op je plannetje. Loopie zal blij zijn met zijn nieuwe straat! Zoveel beter dan het enge hokje in het boekje van de bibliotheek waar dat hij nu woont". Goed idee vond Heksmem en ook zijn broertje Leepie zal van de partij zijn! Dan kunnen ze vast alle holle wegen rond het dorp bewaken. Zei ook Heksann Maar er zijn nog wel een paar plekken waar we voor onderdak moeten zorgen, kom op, niet treuzelen"
KOEKOEKSTRAAT "Blijf es even staan" zei Heksenwie. "Weet je nog, het was hier dat het allemaal begon. Hier kwam de pastoor, samen met de mensen van Membruggen achter ons aangehold met zijn borstel met wijwater" "Wijwater" zuchtte Heksann "kan je het je voorstellen? Al het vuil komt van je gezicht af sowieso als je water erop krijgt en alsof dat nog niet erg genoeg is verlies je al je krachten. Je kan niet meer toveren, moet alles zelf beginnen te doen en plots denk je van: wat zou er nu es gaan gebeuren als we iets goeds gingen doen?" "Daarom begrijp ik de mensen ook niet die in bad gaan" kan je het je voorstellen? Al die vlooien die van je weggewassen worden, het lekkere oude zweet, de mooie zwarte randen onder je nagels, nee, af en toe begrijp ik er niets van" "En dan denken ze dat ze erna nog lekker ruiken en doen nog wat parfum op zich" "Daar mag jij toch niets van zeggen Heksann", dat doe jij ook, "Dat klopt ook Heksmem maar mijn Vossenplas met kattenpis ruikt tenmiste lekker, van hun parfum dat naar bloemen ruikt wordt een heks als wij spuugziek" "Wie zou hier kunnen komen wonen?" vroeg Heksenwie zich af? "We nemen Kregbert het dolende spook. Hij kan zijn hoofd in alle richtingen draaien en zal er geen probleem mee hebben 3 wegen in de gaten te houden en het enige wat je van hem hoort is het rammelen van zijn ketting, (gedaante in wit laken en pompoen onder de arm die draaien kan, het geluid van rammelende kettingen... ) Verteller: De drie heksenzussen draaiden zich om en gingen verder op pad op zoek naar het volgende plekje voor hun favoriet boosaardig sprookjesfiguur. De vijver is ook een ingang naar het dorp er zit veel meer in water dan alleen maar vissen er zijn ook watermonsters, de wrattenpadden moeten ook ergens vandaan komen en vergeet de slangen niet die zich in de buurt van de vijver ophouden..
VIJVER Verteller: Maar wat zie ik daar, het zijn kaarsen ze leiden ons ergens naar toe, ik weet nog niet naar waar..... (opera muziek met drijvende kaarsen) En wat hoor ik nu? Oh nee, het is het gezang van een Wit Wief. Kennen jullie het verhaal al van het Witte Wief, het is er eentje dat best wel droevig is Lang, héél lang geleden was er de mooiste prinses van de hele wereld verliefd werd op een arme houthakkerszoon. Haar vader wilde echter dat ze trouwde met de prins van het land net verderop . Hij stuurde de houthakkerszoon het magische bos in en als hij de uitweg zou vinden zou hij met zijn dochter mogen trouwen. De koning vroeg echter zijn meest slechte tovenaar het bos te betoveren zodat er geen uitweg meer was. De houthakkerszoon die niet van zijn paard mocht afstappen werd nooit meer teruggevonden. De prinses die het hele verhaal van de zwarte raaf van de tovenaar hoorde rende het betoverde bos in en zong aan de vijver hopende dat de houthakkerszoon haar zou horen en naar haar toe zou komen. Als er iemand anders dan de houthakkerszoon in het water sukkelt is ze echter zo boos dat het mooie zingen verdwijnt en de arme man voor de rest van de eeuwigheid alleen nog maar verschrikkelijk gekrijs en geschreeuw te horen krijgt. Het Witte Wief kan prachtig zingen en mensen gaan dichter en dichter bij en vallen zo in het water en komen er niet meer uit. Als je het gezang van een witte wief hoort kan je eigenlijk maar een ding doen " drie keer naar links draaien, twee keer naar rechts, 4 keer in je handen klappen en 1 keer heel hard roepen HIHAHHHH!!!!! Dan kan je zo verder lopen zonder dat haar mooie stem je nog naar het water kan lokken.
Rijckerstraat Sabine en William.... "Maar waar zijn we hier?" Dit moet wel een beetje het paradijs zijn voor onze goede vriendin de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje, kijk hier: appels, allemaal appels, overal. Sneeuwwitje kan zo ongeveer een miljoen keer in een appel bijten als ze hier is! En een spiegel die er nog bij hoort. Weten jullie wat je tegen de spiegel moet zeggen. Spiegeltje spiegeltje aan de wand... wie is het mooiste van het hele land..... Wie wil er eens proberen? Maar wie zie ik daar aangelopen komen, een donkere schim, met een kroontje op, oh nee, snel het is de boze stiefmoeder. Uitdelen van de appel....
KLJ lokaal De heksen zetten hun zoektocht verder naar het vinden van het pefecte huis voor al hun boosaardige vrienden. Ze zagen het al helemaal voor zich, niet meer lang en Membruggen zou veranderen in het dorp van spoken, boze wolven, tovenaars en vooral heksen Oh wat een leuk huisje hier en ik voel hier sterk de aanwezigheid van heel veel kindertjes! riep Heksann. Ja, ik heb honger na al dat wandelen. Mijmerde Hekswie. Met het idee van lekkere kindertjes op een bedje van slijmslakken overgoten met een sausje van vleermuizenkeutels kregen de drie zussen het! Laat ons oude huisje maar in je heksentas Hekswie! Dit wordt ons nieuw huisje! krijste Heksmem. Lezer: Wie durft er dadelijk een kijkje te nemen? "Zeg Heksann, ik heb zo het gevoel dat iedereen nu al wel in het dorp is, ik voel dat het tijd wordt voor een feestje. Het is gelukt, het is gelukt.... vanaf nu is het weer iedere dag feest!" zei Heksmem... Ik kan het nog altijd niet geloven zei Heksann al onze vrienden, ze zijn er. De boze weerwolf, Kregbert het spook, het Witte Wief en de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje Allemaal zullen ze een ingang van het dorp bewaken zei Heksenwie en niemand weet dat we er zijn dus niemand kan ons wegjagen. En voor al en altijd kunnen we kindertjes oppeuzelen. hhhhmmmmmm Kom je mee naar het feestje en wil je de 3 heksen en hun vriendjes ontmoeten? Kom dan mee naar de Mommerkine maar ouders pas op!! Let goed op uw kindjes want
Zaal Mommerkine Dit is het einde van onze wandeltocht en hier wil ik dan ook iedereen bedanken voor haar/zijn aandacht. Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Binnen kunnen we nog genieten van een drankje en een hapje. Kom je mee naar het feestje en wil je de 3 heksen en hun vriendjes ontmoeten? Kom dan mee naar binnen maar ouders pas op!! Let goed op uw kindjes want THE END Applaus voor de lezer!!!!!!!!!!!
