Inmiddels zijn we weeral een maandje verder. De hoogste tijd voor een update dus.
Op interview bij de ambassade
Vrijdag 9 juni rond de middag stopte een bestelwagen van UPS voor de deur. Eindelijk het lang verwachte dossier: DE PETITION - in drievoud weliswaar. Ik hoop maar dat Nike die kerels niet per blad moet betalen... want dat zou een zeer groot gat in het budget betekenen.
Volgende stap was het interview bij de ambassade. Direct gebeld voor een afspraak - natuurlijk credit card gereed om de 15euro voor het telefoongesprek te betalen - en woensdag 13 juni werden we om 8u45 verwacht in Brussel. Na alles voor de 10de keer nog eens na te zien stappen we woensdag om 6u19 op de trein richting Brussel. Daar aangekomen was het even zoeken waar naartoe, maar uiteindelijk komen na een kwartiertje stappen bij de ambassade aan. Wanneer we één voor één door de security scan zijn gegaan, moeten we een ticketje nemen en ons in de wachtzaal zetten. Om half 9 zaten we daar dus met nog 15 wachtenden voor ons. Een half uurtje later verschijnt er voor de eerste keer nummer 16 op het scherm en kunnen we met onze lading paperassen naar het loket. Nu is het erop of eronder, want iets vergeten en je kan terug naar huis! Gelukkig was alles tip top in orde en mochten we - nadat onze rijkelijke bijdrage van 500 USD betaald was - terug gaan zitten... wachten voor het gesprek bij de Consul.
Rond half 11 was het onze beurt. Even een praatje over "Waarom wil je naar de US?" en "Wat ga je daar doen?" en "Meneer, ga jij daar ook werken? - Je weet toch dat dit niet zonder vergunning mag en dat je die moet aanvragen?" Een kwartiertje later stonden we op de stoep met nog 2 copies van de L1-B petition die beiden een "Certified I129-S" bevatten. Hoera, we zijn "approved", we worden toegelaten in het land van make believe. Het zou nog een week duren vooraleer de visas in de bus vallen en dan - off we go.
De Belgische post in turbo mode
Een week werd 2 dagen, want vrijdag 15 juni belde de postbode aan met 4 aangetekende pakketjes. Alhoewel ik eerst dacht dat Iso zich nog eens had uitgeleefd met online bestellen, viel kort daarna mijne euro: ze zijn er - onze visas!!! Terwijl Iso de voorbereidingen treft om de container te laden aanstaande maandag, bereid ik me voor om vertrekkensklaar te staan. Mailtje naar Nike Travel om mijn vlucht te boeken en dan ben ik weg. Nogmaals wachten dus... Geloof me vrij - wanneer je door een relocation proces gaat leer je wel geduldig zijn
 "Wink"){kind=icon}
