Van sprookjes met kabouters, monsters en koningen.

Kabouters en monster kunnen wij ontmoeten in pretparken en op het witte doek. Ik ben ze nog nooit in levende lijve tegengekomen. 

Koningen en hun familie en gans het instituut ook niet, maar ze bestaan nog altijd. 

De geschiedenislessen dwongen de jeugd, dus mijj ook, om al het wapengekletter, bloederige veldtochten, huwelijken al dan niet uit berekening, gekopte bruiden,  en hun geopolitieke manipulaties van buiten te kennen.

  Diezelfde geschiedenislessen hebben mij bitter weinig geleerd over gekroonde potentaten die alleen daden hebben gesteld om hun onderdanen, hun volk en andere volkeren te helpen, het leven gemakkelijker te maken, rust en vrede te brengen en kortom er voor te zorgen dat de mensheid de kans kreeg zich positief te ontwikkelen.  Oh wee, oh wee!

Wellicht waren zulke typen, als ze al bestonden, niet belangrijk voor de geschiedenislessen en dus ken ik hen ook niet. Ongekend , onbemind. 

Koningen, keizers, vorstenhuizen en adel lijken onafscheidelijk met pracht en praal verbonden.

 Een verblindende tegenstelling met het lompenproletariaat, de bedelklasse, het volk tot de enkels in de modder en de stront. Nu staat het volk wel niet meer in de stront maar het bewondert, koude, regen en wind trotserend,   nog altijd verblindende  pracht en praal want die  is er nog altijd en,Wat er nog is:  hun bankrekeningen en bezittingen die voor een zorgeloze de oude dag zorgen.  (Mag dat soms niet?)

Als een traditie, als overblijfselen uit een tijd dat democratie niet bestond, is het goed dat zij (u weet wie ik waarschijnlijk bedoel) nog mediatieke taferelen kunnen opvoeren. Maar, en dat lijkt me zeker zo interessant: de praal en de pracht, kleding, meubels, bouwwerken en wat weet ik werden gemaakt door mensen uit het volk. En daarom is het ook belangrijk dat wij vandaag  dat vakmanschap kunnen bewonderen, hun realisaties bezoeken. En musea kunnen dat ook , maar toch niet zo levendig. 

Een gezonde, echte,  gecontroleerde, verantwoordelijke democratie heeft nu de taak van gekroonde hoofden en adel overgenomen en wij moeten er over waken dat die democratie zich niet in een verkeerde rol gaat verkleden. Zich niet als gekroonde hoofden meent te moeten gedragen! Als het soms al niet wat laat is, en dan moet democratie opnieuw gedefinieerd worden.