|
Zondag 11 november. Laatste dag van de boekenbeurs in Antwerpen, nationale vrouwendag, ... .
Maar eerst en vooral is en blijft 11 november een dag om de Wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog te herdenken.
Helaas volgde na deze eerste 'grote oorlog' nog een minstens even grote wereldbrand: de Tweede Wereldoorlog.
Zo komt het dat op 11 november de slachtoffers van beide Wereldoorlogen herdacht worden.
De koning legde bloemen neer op het graf van de Onbekende Soldaat in Brussel. Prins Filip was aanwezig in Ieper tijdens de Last Post.
Maar onze school heeft ook een traditie in ere te houden.
Reeds meer dan 25 jaar (dan mag men toch al van 'traditie' spreken) offeren een aantal leerlingen - en hun ouders - wat vrije tijd op om
op 11 november rond de middag aanwezig te zijn op het kerkplein.
Tijdens een korte plechtigheid worden de namen van de slachtoffers van beide Wereldoorlogen in herinnering gebracht.
Telkens de naam van een slachtoffer wordt voorgelezen, legt een jonge Appelterrenaar een bloem neer op het monument.
Dit gebaar is zeer, zeer veelzeggend. Het is een teken van dankbaarheid aan allen die lang geleden de hoogste prijs betaalden voor onze vrijheid.
Na dit ingetogen moment, stapten de aanwezigen naar de zaal 'Pax'. Die naam komt op een dag als deze wel zeer symbolisch over.
'Pax' betekent immers: 'vrede'.
Na enkele korte toespraken kwam een heel bijzonder (en ook enigszins spannend) moment voor de zesdeklassers.
Tijdens de voorbije lessen muzische vorming (media) hadden zij immers een presentatie gemaakt.
Een verhaal uit de Eerste Wereldoorlog werd als beeldverhaal aan het talrijke publiek vertoond.
Het werd muisstil toen de aanwezigen het verhaal van de gebroeders Ronsijn uit de Eichemstraat naar een dramatisch hoogtepunt
hoorden en vooral zagen toegroeien.
Iedere leerling van het 6de had een tafereel uit dit verhaal voorgesteld in een mooie tekening.
Samen met de ingescande tekstfragmenten én achtergrondmuziek vormden deze tekeningen een boeiend geheel.
De aanwezige zesdeklassers slaakten bij het slot van het verhaal wel een zucht van opluchting. Alles was naar wens verlopen.
De cola en de hapjes smaakten tijdens de daaropvolgende receptie nog eens zo lekker.
De organisatoren van deze herdenking hadden tot slot nog een heel mooie attentie voor de leerlingen.
11-11-2012 om 20:54
geschreven door zesde leerjaar
|
