Vandaag was het zover, we hadden terug een afspraak bij Dr. De Rijdt. We waren beide erg zenuwachtig, we wisten echt niet wat er zou gezegd worden.
Binnengekomen legden we dan uit waarom we daar waren, wat onze bezorgdheden waren en vooral onze vragen. Op het feit dat het ziekenfonds niets wist van onze behandeling kregen we een heel duidelijk antwoord. We krijgen geen spuitjes om de ontwikkeling van een eitje in gang te zetten, en het zijn deze spuitjes die maar zes keer worden terugbetaald. Dit zorgt ervoor dat we nog altijd 6 inseminatie pogingen hebben. En eigenlijk dat wij oneindig verder kunnen gaan. Wauw, wat was dit ergens al een geruststelling.
Dan gingen we verder, waarom krijgen zoveel mensen hormonen en wij niet? Wel op zich zijn die niet nodig, maar aangezien we al aan 4 mislukte pogingen zitten. Ze schreef dan ook Chlomid voor. Dit zou ik dan gedurende 5 dage moeten nemen. Dit wilt ze nog 2 inseminatiepogingen proberen en dan zien we wel verder.
Met een erg gerust hart vertrokken we terug vanuit Brussel naar Antwerpen. Nu wachten maar tot we dag drie zijn van een nieuwe cyclus en weer van start kunnen gaan.
Vandaag hebben we een afspraak gemaakt bij Dr. De Rijdt en ook even verdere informatie gevraagd bij het Ziekenfonds.
Op 28 maart hebben we een afspraak bij Dr. De Rijdt. Op zich is dit eventjes wachten, maar dit is niet slecht. Zo kan het lichaam van Joyce even rusten en terug in zijn ritme komen.
Via het ziekenfonds kregen we te horen dat je 6 inseminaties EN 6 IVF-pogingen krijgt terugbetaald. Dit zorgt er uiteraard voor dat we nog wel wat kansen hebben. Wel gaven zij ons mee dat ze niet wisten dat er al pogingen waren geweest, de toestemmingsdocumenten zijn nooit bij hen langs geweest. Dit is dus zeker iets om na te vragen aan onze dokter zelf. We gaan nu proberen om onszelf terug tot rust te krijgen en vooral terug te ontspannen. De spanning van de afgelopen maanden eventjes terug in orde krijgen zal ons deugd doen.