Ondertussen zijn we al 27 weken ver. En al bijna een week thuis, das best wel vreemd zo thuis zijn. Ni dak mij verveel ze, er is genoeg te doen in huis. Nestdrang noeme ze da.
Vandaag zijn we nog is op controle geweest. Nog is den baarmoederhals gemeten. Heb ineens ook is aangehaald da ons Scampietje zich de laatste tijd wa anders gedraagd. In de zin van ik voel ze regelmatig, maar ni meer zo explosief als ervoor. Dus om het zekere voor het onzekere te nemen zoude ze dan toch ook is naar haar kijke. Alles was nog in orde, baarmoederhals was nog altijd mooi lang. Men ons meisje doe het ook nog goe, ze waaide zelfs naar ons 😍. Niks om ons ongerust over te make.
zoals altijd moete we over 14 dage terug, op 13 april dus
Vanaf gistere zijn we 26 weke ver. Wa dus betekend da we nu ongeveer op 6 maande zitte en haar overlevingskansen weer groter zijn mocht ze besluiten om vroeger gebore te worde. Wa ze hopelijk ni doe... Vandaag ook de laatste dag gewerkt, vanaf morge op bevallingsverlof. Het gaat toch best snel. Nu heb ik wel tijd om thuis vanalles te doen en stil aan ook wa te reorganisere om zo Scampietje haar spulletjes kwijt te gerake. Ook moete we ons dringend gaan bezig houde me de geboortekaartjes enzo. Zal in elk geval wel wete wa doen me mennen tijd. Zeker omda ik de laatste dage last heb van lentekriebels die zich uite in wille opruime en poetse. Nog nooit meegemaakt 🤔.
Vandaag zijn we nen helen dag naar Leuven gekunne. In de voormiddag een afspraak op de afdeling bloed- en vaatziekten en op de afdeling neurologie. 'S avonds nog een afspraak op gynaecologie. We zijn dus 13u van huis geweest.
Eerst was bloed- en vaatziekten aan de beurt, daar moeste we zijn voor de resultaten van het onderzoek van men bloedstollingsprobleem. vorige x zeide ze nog dat de von willebrandziekte is. Nu wiste ze te vertelle da het ni die ziekte is. Maar het feit da ik zo'n flinke blauw plekke maak, mijn tandvlees snel bloed, mijn menstruatie zo hevig is en lang duurt, en dan vooral ook de kleine rode stipjes die ik op mijn lichaam heb wijze er toch op da er iets is. Deze x dachte ze aan een bepaalde ziekte waarbij ze ne genetische test moete doen. Ik heb al genetische teste gehad, maar deze x zoeke specifiek naar hetgeen da ze vermoede. Ben benieuwd, mama heeft trouwens ook die von willebrandziekte ni. De resultaten van dees onderzoek hebbe we wel maar pas begin oktober. En natuurlijk moeste ze weer bloed hebbe, heb wel gewoon een papier meegekregen waarop stond wa ze moeste teste. Iets in mij zei da er nog op een ander afdeling ook bloed genomen moest worde.
Nadien zijn we naar neurologie geweest. Hier is ni zoveel over te zegge eigenlijk. Mijne lamictalspiegel in mijn bloed stond vorige x nogal laag ondanks het verdubbele van de dosis, dus moest ik er 's morgens 50mg inneme en 's avonds 100mg. Maar aangezien ik het 's avonds wel is durf vergete, mag ik nu 's morgens 100mg inneme en 's avonds 50mg. Maar zoals ik al verwacht had moeste ze ook hier bloed hebbe. Dus al 2 papiere voor een bloedafname verzamelt.
Dan zijn we 's avonds nog bij gynaecologie geweest. Eerst was het weer de normale controles van gewicht, urine en bloeddruk. Maar daar kwam dan de Suikertest bij, moest ik een bekertje leegdrinken me een dranke in da naar een citroen die al 5 jaar oud leek opdrinken, jakkes zo vies! 😰 Nadien mocht ik een uur niks ete (daar had ik na het drinke van da spul ook geen behoefte aan) Maar ook hiervoor hadde ze bloed nodig, dus ikke blij dak briefjes verzameld had ipv elke x bloed te late neme. Want da ging ook ni van een leie dakje, nen ader hebbe ze gevonde. Maar voor ne x wou het bloed ni meewerken. Hebbe ze me 2 bezig geweest en ikke... Ik ging deze x echt bijna van men stokske 😱. Maar in da uur tusse het drinke van da vies spul en het bloed prikke was er de controle bij de gynaecoloog zelf. Buik is langs alle kante opgemete om te zien hoe groot men baarmoeder ondertussen is. En ze hebbe genen echo genome waarop we haar konde zien 😢, wel hebbe we het hartje nog is gehoord. En het bewijs gehad da ze da ni leuk vind, plots recht onder da apparaatje ging ons madammeke is ne stamp verkope. En ze kreeg haar goesting want dan zijn ze ermee gestopt. Ook is de baarmoederhals nog is opgemete. Die zou nu normaal al op 2,4cm moge zitte geloof ik en ik zit nog over de 3cm. Kei goe dus. Ons Scampietje zou ondertussen al een flinke scampie van zo'n 35cm zijn, Scampietje wordt al groot! Er is nog maar is gevraagd waarom ik echt een keizersnede wil. Dus ik vermoed da we het daar 1 van de volgende x ook is uitgebreid gaan over hebben.
Da was het voor deze x, volgende afspraak bij de gynaecoloog is op 30 maart. 💋
Zoals ik dus verwacht had was er voor 16 maart nog een afspraak in Leuven. Gewoon voor de opmeting van de baarmoederhals.
De baarmoederhals was nog altijd eve lang als vorige keer, dus da was heel goe. Ons Scampietje doe het dus nog goe daarbinnen. Er is wel gezegd da vanaf nu de kans groter wordt da ze eruit wilt, gewoon omda ze nu minder en minder plek ga hebbe.
Beetje uit voorzorg moet ik het nu wa rustiger doen en ni meer teveel zware dinge heffe enzo. Mag nog wel blijve werke, maar vanaf ik op zwangerschapsverlof ga moet ik het echt rustiger doen. Allemaal gewoon uit voorzorg.
Er is ook effe gesproken over de bevalling, ik heb nog maar is aangegeven da ik een keizersnede wil. De professor is dan zelf nog efkes gekome. We moete de resultaten afwachten die aangeve in welke gradatie ik die bloedstollingsstoornis heb, want me een keizersnede kunde ook veel bloed verlieze. Maar dan gaan we is met zen alle same zitte en de voor-en nadele bekijken en bespreken. En dan ist aan mij en jan om te beslissen wa we wille doen. Want hij zegt ook da het geen zin heeft om een natuurlijke bevalling te doen als ik ni gemotiveerd ben, want dan wordt het uiteindelijk toch nog keizersnede 🙂. Ook ging hij contact opnemen me het ziekenhuis in Turnhout, zoda we in geval van nood ook naar daar kunne.
Ons Scampietje is trouwens super beweeglijk ondertussen, ni normaal soms. Eergistere ware het precies grote verbouwingen daarbinnen. En elke dag laat zich wel efkes voele aan mij. Jan heeft ze nog maar ene x kunne voele. Elke x als ze wakker is en jan legt zijn hand op mijnen buik is ze stil, geen beweging meer. En als ze slaapt, slaapt ze. Op de buik duwe of tromelle haalt niks uit, als ze slaapt dan slaapt ze.
Normaal gezien moete we nu de 16de maart terug naar Leuven of er moet iets zijn natuurlijk.
Eergistere op controle geweest. Zoals ik al verwacht had was alles nog in orde. Ons Scampietje doe het nog super goe. Ze is nu 21cm en weegt 320gr. Ze zit dus nog helemaal op schema 😍. We hebbe ook heel veel stukjes Scampietje van dichtbij kunne bewondere (beentjes, armpjes, handjes voetjes, hartje, blaas, 2niertjes, ruggengraat, ribbekes,...). Deze x hebbe we ook heel veel uitleg gekrege, het leek precies een rondleiding op ons Scampietje. "Dit is de ruggengraat, dit een bovenbeentje, daar de blaas,..." Maar das wel leuk. Alleen haar aangezichtje laat ze ni zien. Ik ben zelfs efkes op mijn zij moete gaan ligge om te zien of we dan een beter beeld kregen. Maar niks, koppige mie 😕. Maar alles was nog in orde, das het belangrijkste e.
Ze is ook superactief, begin ze hoe langer hoe meer te voelen. Zeker als ik op mijn buik ga ligge, dan ist groot protest in de buik. Ben bij mama blijve slape en 's avonds was ze zo actief da ons Aly en mama ze zelfs heeft kunne voele toen ik op mijnen buik lag. Jan heeft ze nog ni kunne voele, maar meestal slaapt ze als hij in de buurt is 😕
De volgende controle is op 16 maart, wa mij laat lijkt aangezien ik om de 2 weke moest kome. Da moet ik dus nog is extra nakijken.
Vandaag al heel den dag buikkrampen gehad, krampe die opkomen en terug wa zakke. Heb ergens deze voormiddag naar Leuven gebeld (met de melding dak al een paar deze dage ni meer naar de wc ben kunne gaan). Daar zeide ze dat dan waarschijnlijk gewoon mijn darme zijn, maar aangezien de pijn komt en ga moest ik na de middag toch efkes naar de spoed belle en naar de gynaecoloog vrage als het dan nog ni beter was. Da heb ik dus maar gedaan toen ik thuis kwam. De gynaecoloog zei da ik aangezien onze voorgeschiedenis en de vergrote kans op vroeggeboorte toch best efkes kon binnenkomen via spoed.
Ikke dus me ons Aly 'efkes' naar de spoed in Leuven, jan moest werke en kon ni vroeger stoppe. Ben om 15u thuis vertrokken en was om 23.30u terug thuis.
Wa hebbe ze toen gedaan: bloed genomen, urinestaaltje en zowel nen inwendige als uitwendige echo gedaan.
Eerst wast bloed trekke, das waar weer miserie. Ik zeg heel duidelijk tege de verpleger da moet doen dat me een vleugelnaald (heel fijn naadje, da ze ook bij baby'tjes gebruiken) moet gebeuren. Die zegt wel ja das goe en achter mijne rug wilt hem toch een gewone naald gebruike. Ik was ni goe gezind. Die mens ook ni, want hij ging da kunne! En op spoed hebbe ze geen vleugelnaaldjes, maar das volgens hem ook ni nodig in die ader. Hij kon op zenne kop staan, me een vleugelnaaldje of er wordt ni geprikt. Volgens mij was hem in zen gat gebete want Die gepikeerd: dan prik ik ni, u komt naar spoed maar we moge geen bloed prikke. Maar das u keuze. Heeft de gynaecoloog dan maar naar verloskunde gebeld om te hore of er daar iemand kon prikke. En oh jawel daar ging da wel.
Wij dus naar verloskunde. Da was de beste beslissing van den avond, daar ware ze super vriendelijk. Daar heeft 1 verpleegster 2x probere te prikke, dan nog een andere... Ni gelukt. Dan hebbe ze den anesthesist maar gebeld in de hoop da die wel bloed kon prikken. Die gaf dus toe da ik idd lastige aders heb, maar het is hem gelukt me een vleugelnaaldje.
Op den echo hebbe ze gezien da alles nog ok is, de baarmoederhals was nog even lang als vorige x. Op den uitwendige echo hebbe we ons meisje nog is kunne bewondere en deze x heeft ze goe tusse haar beentjes late zien, het is 100% zeker een meisje.
In mijn urine hebbe ze wel een infectie gevonde, dus daar moet ik antibiotica voor inneme. Die urine-infectie in combinatie me moeilijk naar de wc kunne hebbe waarschijnlijk de pijn veroorzaakt.
We zijn dus eigenlijk voor lastige darme helemaal naar Leuven geweest 😂, maar ze hebbe een infectie gevonde die nu behandeld kan worde en we wete zeker dat een meisje is. Dus helemaal voor niks was het ni en zo hebbe we verloskunde ook al is gezien e 😜
De 15de februari gaan we terug voor een gewone controle. 💋
Vandaag zijn we nog is richting Leuven gereden voor nen echo. Deze echo was eigenlijk om te zien of de baarmoederhals nog hetzelfde gebleven was. Dees was ook het geval, aan de lengte van de baarmoederhals kunne ze zien of Scampietje er al uit wilt of ni. Wordt die korter, dan wilt ze eruit. Het was deze x echt geen vriendelijke, ze gaf amper uitleg en liet ons Scampietje ook ni zien. 😱 Na wel 5x vrage of scampietje nog ok was heeft da mens efkes het hartje late hore, wss gewoon om van mijn 'gezaag' af te zijn. Ik heb ze ni gezien en jan heeft alleen haar poep efkes gezien. Ma ja, alles was nog in orde en das het belangrijkste e. 🙂
Ze vroeg ons ook of ik ze al gevoeld had, ni dus. Tot we terug naar huis aant rijde ware, toen heb ik ze heel duidelijk gevoeld 😍😍😍😍
Volgende afspraak is op 15 februari, hopelijk zien we ze dan beter.
Gistere zijn we nog is op Scampie-date geweest. Vandaag onze blog bijwerken, aangezien we gistere laat terug thuis ware.
Alles was nog in orde. Ze was weer flink gegroeid, ondertussen is ze al 15cm groot. Ze is dus op een kleine maand 9cm gegroeid. En ja ge leest het goe, Scampietje is waarschijnlijk een meisje!!! We zijn nog ni 100% zeker omda ze in een bolleke was gaann ligge. Maar ja, hoe zoude zelf zijn als er 4 paar oge op u gericht zijn en ze dan nog is gaan inzoomen op u intiemste deel 😦 De baarmoederhals was ook nog altijd mooi lang, iets wa ze goe int oog moete houde denkende aan die eventuele vroeggeboorte.
Da ik zo moe blijf zou blijkbaar normaal zijn, omda ik die extra hormone neem en die zorge mee voor vermoeidheid da wete we dan ook weer.
We moete wel terug om de 2 weke gaan, zoda ze ons goe kunne opvolge. En da er dervoor nog gezegd was dat keizersnede zou worde, werd er gistere gezegd da het ook een natuurlijke bevalling kan zijn. Dan moet Scampietje 'den hoek om' me haar geboorte. Waarom zie ik da ni zitte en heb ik nu al medelijden me Scampietje?
De 26ste moete we terug naar Leuve, tege da Scampietje gebore is hebbe we al nen hele fotoboek vol me echo's 😆 💋
Vandaag terug voor de resultaten van het bloedonderzoek en de nekplooi meting, spannend.
Vanaf nu zijn de echo's ook uitwendig, gewoon op de buik dus. Toen de gynaecoloog begon bleek da ons Scampietje ni veel zin had, hij/zij had zich ondersteboven gedraaid zoda ze niks konde zien. Mocht de dees 5 min gaan wandele op de gang. Dus wij porrend in de buik gaan wandele, zal nogal een zicht geweest zijn. Maar het heeft wel geholpen. De bloeduitslagen + nekplooi meting was in orde, dus alles was in orde. De geboortedatum is trouwens een beetje verschoven, 2 weken geleden was ik nog uitgerekend voor 29 juni, vandaag was het 25 juni.
Aangezien we nu evenveel kans op een miskraam hebbe als eender wie anders kunne we nu voorzichtig beginne te genieten en plannen.
Morge moet ik al terug naar Leuven, deze x voor de onderzoeken van het bloedstollingsprobleempje. Zie ik echt ni zitte!
Overmorge ook opt werk vertellen dak zwanger ben, sta er ni zo voor te springen eigenlijk.
30 december moet ik ook nog is naar Leuven voor een afspraak bij de neuroloog en 11 januari gaan we nog is terug voor nen echo.
We zijn dus terug naar Leuven geweest voor een intake gesprek en een bloedafname. De bloedafname was nodig om mijn lamictalspiegel (medicatie tege epilepsie) te bepalen en te kijken of we een verhoogd risico hebbe op het syndroom van down.
In het gesprek is er nog vanalles over onze medische voorgeschiedenis gevraagd. En wa uitleg gegeve over wa ons nog te wachte sta. Er is ook beslist da er verder onderzoek gedaan moet worde naar mijn bloedstolling, aangezien ze bij de vorige curretage een storing in mijn bloedstolling gevonde hebbe waardoor ik altijd heel lang bloed verlies. Ook zijn we nu van professor moge veranderen, we zitte ni meer langer onder supervisie van dokter pexters die gespecialiseerd is in miskramen. Vanaf nu zijn we onder supervisie gezet van iemand die gespecialiseerd is in vroeggeboorte, we zijn wel ineens op de lijst van 'hoog risico' gezet 😆.
volgende week woensdag (16/12) moete we terug voor den 12-weken echo en de nekplooi-meting. Spannend! 💋
Gisteren zijn we nog is terug op controle geweest. En alles was nog super goe. Ons kleintje was flink gegroeid in 2 weken tijd van 1,5cm naar 3,2cm. Ook ware de armpjes en beentjes nu duidelijk zichtbaar en ware de hersenholtes gevuld. En het was zelfs feestje in de buik, duidelijk geen stilzittend gat. Precies tante Aly 😆 We zijn vandaag 10 weken en 3 dage ver en uitgerekend voor 27juni.
Maandag terug naar Leuven, bloedafname en intake gesprek. En over 2 weken terug op controle en een nekplooi meting. Tis nog efkes spannend dus. Maar tot hiertoe zag professor pexters in hoog eige persoon niks speciaal. Ons Scampietje doe het dus super goe en zit helemaal op schema.
Gisteren zijn we dus terug naar Leuven geweest voor een controle bezoek. Men alles was nog in orde, hartje klopte nog goe twas flink verandert en gegroeid. het is nu 15mm groot, 3mm gegroeid in een week tijd. En de ledematen beginne zichtbaar te worde, kei schattig. Zelfs de bovenkamer was al zichtbaar, al was deze nog leeg 😂. Alles zag er dus super uit en ons kleintje zit mooi op schema.
Deze namiddag nog maar is naar Leuven gerede, deze keer hebbe we de spoed gezien. 's middags toen ik naar de wc was weer bloedverlies en deze x was er ook wa 'vers' bloed bij, het was ook wa meer. PANIEK!!!!😱 Was er weer van overtuigd dat mis was. Maar de gynaecoloog wist te vertelle dat nog in orde is. Hartje klopte nog goe, het is nu 7 weken en een paar dagen en is al 1,2cm 'groot'. Waar het bloed van komt wiste ze ni, maar zolang het ni extreem veel is me klonters (zoals een menstruatie dus) is het ni erg. Naar de kleur moete we ni zien 😕. De volgende week moet ik wel rustig doen.
De volgende afspraak is nog altijd op 19 november, hopelijk is alles dan ook nog ok
Heb al van zaterdag last van donker bloedverlies. Dus na een telefoontje naar Leuven zijn we een weekje vroeger dan voorzien naar daar gerede. We ware alle 3 voorbereid op het ergste (mama was er ook bij), eergisteren was ik er echt van overtuigd dat weer mis was. En deze morge tijdens het douche dacht ik da ik ons kleintje door de afvoer had gespoeld.
Maar toen... toen zei de dokteres da alles nog in orde was. Ik dacht eerst dat een grap was, maar het is echt nog in orde. Het zit in de linkse baarmoeder 'achter het hoekje' (de vorige 2x zat het rechts) Het heeft zich mooi ingenesteld, is 6 weken en het hartje klopt 💓 Mama en jan hebbe het zien kloppe, ik wou het nog ni zien.
Het bloedverlies is wss van de innesteling en da kan idd wa langer dure, zeker omda ik een afwijkende bloedstolling heb. Zolang het ni helder rood wordt of vele meer wordt gene paniek.
Als alles goe loopt is de volgende afspraak op donderdag 19 november.
Veel informatie hebben we vandaag ni gehad. Alles was ok en het is nu 4-5weken oud. (Wa betekent da ik op zo'n 3 weke als een vermoede had) Mijn berekening zegt dat dan voor midde juni zal zijn, maar ben natuurlijk ni 100% zeker.
Zo'n 2 dage voor we naar Cuba ginge had ik om 1of andere reden al een vermoeden. Na overleg me Jan hebben we besloten dat we nog gene test zoude doen, kwestie van nog zonder zorge van onze vakantie te kunne geniete. Maar in Cuba werd ons vermoede sterker, door de herkenbare symptomen. Hebbe we daar al nen eerste test gedaan en oh jawel, er ware 2 streepjes te zien. 😍
