Zaterdag hebben we een test gedaan. Ik kon niet wachten tot maandag en heb Tim naar de apotheker gestuurd om er één te gaan kopen. We waren erg zenuwachtig, elke minuut opnieuw kijken of de test reeds gekleurd was. Dan duren vijf minuten toch lang...
Op de keukenkast leek het net zo alsof een zeer licht streepje te zien was maar als we de test voor het raam in het licht bekeken zagen we dat dit gezichtsbedrog was.

Vandaag heb ik mijn menstruatie gekregen dus nu is het 100% zeker. Ik ben wel teleurgesteld maar blijf toch positief.
Het is een goed teken dat ikeen cyclus van28 dagen heb. Dan kan je gemakkelijker zwanger raken.
En het was toch niet ideaal voor het kindje om geboren te worden in de eindejaarsperiode. Zijn of haar verjaardag zou dan toch nooit echt gevierd worden omdat er dan al zoveel feestjes zijn. Dus het zou beter zijn om in de komende maanden zwanger te raken.

Blijkt wel dat ik me te zenuwachtig gemaakt heb en dat ik daardoor mezelf iets ben gaan wijsmaken. Dat wil ik de volgende keren niet meer meemaken. Misschien ben ik er teveel mee bezig?

Als het echt de eerste maand gelukt was, moest ik me ook geen zorgen maken over de mogelijkheid dat we moeilijk zwanger kunnen raken. In die zin was het veilig om mezelf iets wijs te maken. Je weet natuurlijk nooit: hoelang gaat het duren voor ik zwanger ben? Gaat het wel lukken? Wat als er iets mis is?
Ik heb ook geen verhoging van temperatuur waargenomen tijdens de laatste maand...

Vorig weekend zou mijn vruchtbare periode zijn, ondertussen zijn we donderdag en heb ik nog steeds geen temperatuursverschil waargenomen.
Niet zo goed dus, ofwel heb ik nog geen ovulatie gehad ofwel is mijn temperatuur gewoon niet gestegen.

Ik ben natuurlijk zo gefixeerd op mijn lichaam dat ik altijd wel iets voel. Gisteren had ik buikpijn en toen dacht ik 'zou het dan toch prijs zijn?' De kans is wel heel klein dat het meteen de eerste keer lukt. Natuurlijk zeg nooit nooit dus ik let wel op dat ik geen medicatie inneem, geen rare dingen eet en geen alcohol drink. Vanaf nu zal ik dat telkens die twee onzekere weken doen. Normaal moet ik de 21ste mijn regels krijgen, dus nu afwachten.

Ondertussen hebben we toch al enkele signalen gegeven naar onze ouders toe zodat ze niet uit de lucht komen vallen als we hun het nieuws vertellen. Van mijn ouders weet ik zeker dat ze heel enthousiast zullen zijn, van mijn schoonouders ben ik niet zeker. En ik zou niet graag negatieve reacties krijgen als we met groot nieuws komen.

Op 21 maart nam ik voor de laatste keer de anticonceptiepil. 24 maart is de eerste dag van mijn nieuwe cyclus en volgens http://users.telenet.be/annette-guy/lady/ovulatie.htm zou volgend weekend mijn vruchtbaarste periode zijn.

Dit in de veronderstelling dat ik een cyclus van 28 dagen heb, want dat kan bij sommige vrouwen afwijken. Ik neem nu bijna 10 jaar de pil en dan is je cyclus automatisch geregeld. Nu even afwachten hoe mijn lichaam reageert als ik de pil niet meer neem.

Om dit een beetje te controleren neem ik elke morgen mijn temperatuur op. Hoe dit werkt kan je terugvinden op: http://www.9maand.be/vruchtbaar/cyclus/btemp.php

Sinds maandag is mijn temperatuur al elke morgen 36.7 graden. Als er een wijziging van 0.3 tot 0.5 graden is, is mijn eisprong voorbij. Ik ben eens benieuwd of dat inderdaad op 7 april zal zijn.

Ik ben heel ongeduldig, iemand die alles graag snel in orde heeft. Nu vind ik al dat het lang duurt: wachten op vruchtbare periode en dan weer wachten of je menstrueert. Doen andere vrouwen iedere maand een zwangerschapstest of wachten ze gewoon af?

Telkens een maand ertussen, een ramp. Gemiddeld duurt het 6 maanden voor je zwanger geraakt. Amaai, dat is wel heel erg lang!

Er was nog een stap die we moesten overwinnen. Ik nam bepaalde medicijnen die bij een zwangerschap gevaar zouden inhouden voor de foetus. Dus daar moest ik eerst vanaf.

Ik maak een stof te weinig aan in mijn hersenen nl. serotonine. Hierdoor ben ik heel lichtgeraakt, vaak slecht gezind en ongelukkig.

De hoeveelheid serotonine in de hersenen heeft grote invloed op vele hersenactiviteiten zoals: stemmingen, slaap, seksueel gedrag, pijntransmissie en eetgedrag. Ons denken, voelen en onze gedragingen zijn dus sterk afhankelijk van de hoeveelheid serotonine. Voldoende serotonine in de hersenen brengt rust, relaxatie en milde euforie. Een tekort aan serotonine, het "laag serotonine syndroom", kan leiden tot tegengestelde gevoelens zoals depressiviteit, angst, onrust en verminderde controle over onze dierlijke impulsen. Dit syndroom komt in de westerse wereld in sterk toenemende mate voor. (Natuurlijk Gezond)

Vier jaar geleden begon ik met medicatie, een dosis van 30 mg. Anderhalf jaar geleden verminderde de dosis tot 20 mg en vorig jaar in september tot 10 mg. Dus dit was de laatste stap. In overleg met de dokter en gynaecoloog beslisten we dat ik ermee kon stoppen.

Bij het verminderen van de medicatie heb ik telkens afkickverschijnselen gehad, onder de vorm van duizeligheid en hoofdpijn. Dus ik wist wat me te wachten stond en dat ik zeker de eerste dagen niet zou kunnen gaan werken. Ik werk namelijk 50 km van thuis en autorijden zou te gevaarlijk zijn. Daarom boekten we een reisje naar de zon: Turkije.

10 maart vertrokken we en dat werd tevens de eerste dag zonder medicatie. Het werd een toffe, rustige vakantie. Ik ben inderdaad wel erg duizelig geweest en heb vaak hoofdpijn gehad. Zelfs toen we terug thuis waren heeft het nog zeker een week geduurd voor dat over was. Het is heel hard geweest maar het ergste is nu voorbij, hoop ik.

Natuurlijk krijg ik met het stoppen van de medicatie ook terug de verschijnselen die de redenen waren om ermee te beginnen. Ik ben me ervan bewust en mijn echtgenoot steunt heel erg. Ook mijn collega is op de hoogte zodat ze tijdig kan ingrijpen indien nodig.

Ik laat jullie weten hoe het verder verloopt.

We waren al een hele tijd over kinderen aan het praten maar rond het eindejaar van 2007 werden onze onze plannen concreter. We beslisten dat we graag een kindje zouden krijgen in 2009.

Vorig jaar is Tim peter geworden van Matthieu, een schat van een kindje. Telkens als we Matthieu zien, zeggen we tegen elkaar dat we er ook zo eentje willen.

Tim wist al heel lang dat hij kinderen wilde en liefst zo snel mogelijk. Ik had het moeilijker met deze beslissing. Ik heb er schrik voor geen goede moeder te zijn voor mijn kind(eren).

Ik ben niet direct een lieve en zorgzame persoon. Veel mensen zullen mij als streng en eerder een moeilijke persoon omschrijven. Dus daar zal ik zeker aandacht aan moeten besteden eens het zover is.

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!