|
Ze zijn gaan turnen, een oasemomentje in een drukke week. Zoals elke week trouwens.
Maar wat doet een leerkracht eigenlijk op zo'n moment?
Huistaken nakijken ? Planning maken ? Lesvoorbereidingen klaarleggen ? Kopiëren ?
Soms wel. maar vandaag niet. Vandaag is een speciale dag. Ik heb namelijk (nog maar eens)
een blog aangemaakt. En dat met de bedoeling een uitlaatklep te vinden voor alle toffe en minder
aangename momenten in het onderwijs. Raar toch. ik geef ongeveer dertig jaar les en
nog steeds heb ik goesting in lesgeven. Maar ook in mij uiten. Jawel. Ik leef mee met
de moderne jeugd en wil me laten horen. Is een blog dan niet achterhaald ? Moet ik
geen podcast maken ? Wie weet komt dat er ook nog van. Ik schrijf graag en ik
spreek graag.
Over het waarom maak ik me weinig zorgen. ik hoef me niet te bewijzen als onderwijzer.
Ik heb geen behoefte aan een klaagmuur om mijn frustraties kwijt te raken.
Ik ben een tevreden leerkracht met nog steeds nieuwe ideeën die rijpen in mijn hoofd.
En delen is nu net één van mijn specialiteiten.
Toen ik daarstraks even aan het rusten was, jawel er staat een zetel in mijn klas die ook dienst
doet als voorleeszetel, dacht ik : nu moet het er eens van komen.
Zo hij is af de eerste blog. Nu nog wachten op mijn eerste echte idee. Mijn eerste
volger. Mijn eerste reactie. Net één september.
Paul
|
