Ik zal mezelf even voorstellen : Bart, alias Omeir nr1. 

Ik heb net onze blog ontdekt, heerlijk om onze stoten nog eens te kunnen herlezen. 

07-09-2013 om 00:00 geschreven door ultegra  

Niets speciaals, materiaal gekocht in Decathlon. Fiets is van 1997! 

02-09-2013 om 00:00 geschreven door ultegra  

Onze 2^de rit, jammer genoeg kon Chuck er niet bij zijn vandaag.
 
Na wat moeilijkheden om een juiste dag en uur af te spreken waren we uiteindelijk op Zondag 1 sept.
belandt om 13h30 bij mij thuis.
(Je kan niet altijd zomaar weg als je een gezin hebt met kinderen hé)
 
Ik wou persé in heuvelachtig gebied gaan rijden, “zware bergen”, “afzien”, “kuitenbijters”.
Alée Bart was akkoord. Ik had Bart gemaild met allerlei heuvels in de buurt van Tielt-Winge, Bekkevoort en omstreken. Ik had ook een heel parcourke uitgestippeld. ( Hellingen gevonden op Wielertoerist.be )
Maar Bart had juist een super machine gekocht dat bijna zelf kan trappen, sturen en klimmen.
Ne MIO 505, die ik vanaf nu “Sofie” noem. Dus niet nodig zegt Bart, ik en Sofie regelen dat wel.
 
Na wat getreuzel, file en een kakske in een pakske( das ni van’t gemakske!!) zijn wij rond 15h aangekomen in Assent, de dorpstraat.
Daar geparkeerd, aangekleed, eten gepakt, Sofie wakker gemaakt  en vertrokken.
Na 100m terug gedraaid want Sofie zei “Hey mannen, ’t is den andere kant”.
Wij denken dat Sofie een beetje was overdonderd van de kerk in Assent, dorpstraat want na elke kilometer stuurde die ons terug naar daar. Hoeveel keer dat Sofie dorpstraat gezegd heeft, Bart werd er zot van. Op den duur gewoon maar wat gereden en ik denk dat we bepaalde straten toch 7 keer gedaan hebben. Na +- 30km ff gestopt, Sofie gespankt, en dan deed ze precies toch wat ze moest doen (met momenten). Sofie haar “lussen” zijn fantastisch.
 
Ondertussen toch een paar keer wat steile stukken gehad. Ik wist dan nog 2 heuvels in de buurt die we ook gedaan hebben.
Kort gezegd, ’t was eens iets anders dan in A’pen rijden. We hebben 74 km gereden op +-2h40
Lange stukken van +40 km/h gereden. Ik was tevreden, voor Bart mocht het iets langer geduurd hebben.
Volgende keer de route zeker beter voorbereiden.
Bart had ondertussen ook gevonden hoe je met Sofie punten kon toevoegen. Dat is mooi voor volgende keer.
Na de rit ffkes iets gaan drinken, daar een “Omerke” besteld, ik kende da ni. Héél lekker.
Daar komt dan ook “Di omeirkes” van uiteraard. Dus alle manne die een Omeirke willen zijn, zullen dat pas worden na het drinken van een Omeirke in het bijzijn van nen Omeir !!
Nog ff wat voetbal gezien in ’t café, ZW-RSCA (4-3), amai wat een match en zeker na 2 ½ Omeir !!
Naar huis vertrokken en ff met Chuck gebeld, die was precies ook nen Omeir gaan drinken.
Bart had het lumineus idee om de fiets mee te pakken naar hun werk om daar te oefenen (Marche Les dames). Dat was goed voor Chuck maar Bart moest wel zijn velo gaan halen. Adres ? De Dorpstraat..
Kapot gaan zenne (’t was nu wel in Oostmalle, maar alée, het moet weer lukken.)
 
Op 14 sept. Staat er een tocht gepland van het “Noordelijkste punt in België” naar het “Hoogste punt in België” +- 170km… ’t ga wat geven denk ik….
 
Ondervonden: Ik zou eigenlijk ander tandwielverhoudingen moeten hebben om deftig te klimmen.
Bart en Chuck rijden met nen tripple, ik dubbel 52/39..
Dat zal jammer genoeg niet in orde geraken tegen 15 september… 

Btw, zo'n zware bergen, kuitenbijters zijn we niet echt tegengekomen. Bart ging steeds als een razende naar boven. Ik reed steeds rustig op mijn eigen snelheid. Ik denk door de enige ervaring die ik heb in Frankrijk, daar kan je gewoon niet even explosief naar boven rijden. Daar klim je gemakkelijk 15-20-25 min. Achteraf gezien was het gerust mogelijk om te exploderen naar boven. Langer als 2-3 minuten klim je dan ook niet in Brabant. Althans wij niet

 
Grtz Les

01-09-2013 om 00:00 geschreven door ultegra  

24-08-2013 om 00:00 geschreven door ultegra  

Woensdag 14/08 telefoon van Bart: “Wa ist, edde een vélooke, morgen naar de zee fietsen?”
Nee man, ’t is moederkesdag morgen. Om dan een paar uur later een bericht van den Chuck te krijgen:
“Morgen naar Blankenberge fietsen?” *zucht* Alée, ’t is goe dan.
Zo zot/naïef waren we dan. Ik had alleen wat tochtjes van Breda naar huis achter de rug (35-40 km)
 
Zo gezegd zo gedaan. ’s Morgens om 08h30 bij mij afgesproken. Wat gezeverd, vélookes nog wat
aangepast, eten, drinken, materiaal, etc.. (De dames gingen mee met de wagen, ook met wat materiaal in). Bart wist niet dat ik met een MTB’ke ging. Hij zal ook wat gedacht hebben … Hup genoeg gezeverd en om 10h vetrokken.
 
START!
Dju die mannen rijden rap seg, ni evident met een MTB’ke ondervind ik direct. Maar ni erg, na 2.2 km kan ik ffkes rusten want “PAAF” onze Bart é platten tube. Lachen zenne, na 2 km al.. Onze volgwagen gebeld voor de grote pomp en na 10 min terug vertrokken.
START²
Eerste 20 km zijn langs schotenvaart, tempo gaat snel, voor mij dan althans. 28-29-30 km/h
Al goed dat ik achteraan uit de wind kan/mocht rijden. In’t begin wel is een paar keer overgepakt
Maar toch besloten om daarmee te stoppen. Eens in Schoten (12km), “PAAF²”, onze Bart é platten tube.
Nog harder gelachen.. Alle spare tubes zijn nu al op. Na 10 min. Terug kunnen vertrekken.
START³
Gereden tot aan Londenstraat en daar … “PAAF³”, onze Bart é platten tube. Dan sta je daar hé zonder spare tube. Gelukkig was er daar veel passage van wielrenners en na +- 20 min hadden we eindelijk iemand gevonden die zijn sparetube wou verkopen. Bedankt copain !!!
10 minuutjes gewerkt, piske tegen de muur en...
START⁴
Langs de Sint-Anna tunnel en eindelijk tegoei vertrokken. Eerste 30 km zaten erop en alles ging nog vlot. Piske heeft het gedaan want Bart is niet meer plat gereden!. Afspraak was Zelzate (90km) met de vrouwen. Klein beetje regen gehad onderweg en slechts 2 tot 3 keer een fietsroute gemist, want ja, we namen niet de “korste” weg, maar de landelijke fietsroutes. Die zijn ook niet altijd even duidelijk aangegeven.

Na ne km of 70 kreeg Chuck plots een “kloppeke”, waarop hij enorm verbaasd reageerde
“Alée, da kunde na toch ni begrijpe é?” Hmmm, ergens misschien wel, de avond ervoor een beetje op de lappen geweest en niet echt op de voeding gelet. Dat hadden Bart en ik toch wel gedaan.
Gevolg: na 80 km lag Chuckie helemaal tussen zijne kader en hebben Bart en ik hem getrokken, gesleurd en geduwen tot in Zelzate.
Daar volgde een zalige spaghetti op het menu. Ik was toch ook vermoeid geraakt.
Na een half uurtje rust besloot Chuck dan toch om met de wagen mee te rijden, ik nam zijn fiets en fietste met Bart verder. 1ste keer op ne koersfiets, amai mijn gat deed al zeer na 3 min. Maar het fietsen koste mij minder kracht. Echter na 10km was het dan mijn beurt om platten tube te rijden, gvd!
Gebeld naar de bezemwagen om mijn fiets terug te brengen. Ik heb ne km of 2 gelopen om tijd te winnen.. Goe zot.. en den Bart die had precies een opwarwingske gedaan…..
Ik was eigenlijk blij dat ik terug op mijn eigen fiets zat. Maar 5 km verder was mijn pijp ook uit.
Ik ben uiteindelijk veel trager beginnen fietsen maar Bart, ... die reed soms toerekes rond mij!!
10 km later lag ik tussen mijne kader.
Bart zal het geweten hebben, mijn gezaag en geklaag deden hem 100m voor mij uit rijden.
Ik mocht zelfs niet meer in zijn wiel hangen. Op den duur gevraagd of we niet naar knokke zouden rijden. Da’s toch wat dichter als Blankenbergen en ook  “de zee”.
“Joenge, ik em gezée da we naar Blankenbergen rijde, dan rij ik naar Blankenbergen”
Kwaad op mijne vélo gelijk een klein kind heb ik verder getrapt.
Onderweg een paar keer de weg gevraagd ter motivatie, hopend dat de mensen zeggen “Amai, ga je naar Blankenbergen, wauw, tof” maar nee, het was steeds “wat?, gaan jullie helemaal naar Blankenbergen?, nog zo ver?, alée succes”
Er was zelfs iemand die voorstelde om bij hem iets te gaan drinken en dat we wat mochten rusten.
Bart moet gedacht hebben “rusten?” daarvoor ben ik niet tot hier gereden. En ik wou stoppen met fietsen, dus hoe sneller aan de finisch, hoe beter.
Uiteindelijk aangekomen in Zeebrugge en natuurlijk onderweg nog geklaagd. Volgens onze papieren was het nog maar een 5-tal km, ergens al nen dijk opgedraaid om te genieten van het zicht. Om dan te constateren dat diene dijk uitloopt in de duinen. Na 150m in die duinen terug gedraaid want dat ging gewoon niet.
Terug op de drukke baan bleek dat we ons vergist hadden. Het waren nog 6 km extra.
Pff 6 km is niks, maar als ge dan 150km al gefietst hebt waarvan 35 km tussen uwe kader, dan is elke 100m ne km.
Daar was dan eindelijk den dijk van Blankenbergen. Wauw, super, kapot (Bart wou voor 50€ nog terug fietsen!! Zot dat em is)
De dames, chuck en de kids gevonden op het strand in wat lounge zetels, ne coctaile gedronken en ’s avonds goed gegeten.
In totaal 7h15 gefietst en 165 km.
Ik was K A P O T….
 
Onderweg nog iemand tegengekomen met een “deftig” MTB’ke .. ja wadde.. die heeft ffkes kop getrokken bergop.. dan moest ik lossen.. Bart is er mooi bijgebleven….
 
Weeks erna ben ik voor mijnen MTB tubes gaan halen, amaai wat een verschil. Ik had deze goed kunnen gebruiken op deze tocht.
 
Groeten,
 
Les

15-08-2013 om 00:00 geschreven door ultegra