Vandaag is mijn vader jarig. Hij wordt al 68 en kan nog altijd lezen. Hij doet zelfs niets liever. Hoe dan ook, ik moest naar de winkel voor een cadeau. Onderweg dacht ik nog even na: wat zou ik kopen? Een boek? Of toch iets origineels? Een optreden dat leek me eerst geen slecht idee, tot ik besefte dat zijn oren achteruitgaan. Ik vond het wel vriendelijk dat ze de ingang van de winkel voor me hadden vrijgehouden. Al was het wel een beetje vreemd om op de deur een bordje "Nooduitgang: gelieve de deur vrij te houden" te zien hangen. Toen ik echt niets kon vinden, besloot ik zijn assistent te bellen. Na veel vijven en zessen (de ontstoppingsdienst zat op dat moment op luidruchtige wijze zijn wc leeg te pompen), kreeg ik te verstaan dat ik een wc-ontstopper moest kopen. Toen mijn assistent annex chauffeur me naar mijn vader bracht, vroeg hij me of ik een cadeau had gekocht. Dat vond ik al een beetje verdacht. En ik had gelijk: het bleek dus dat hij die ontstopper voor zichzelf had gevraagd. Als hij niet beter zijn best doet voor de clip, halveer ik zijn loon!
Je Nonnie
PS: Ik heb hem een gesigneerde foto gegeven, het allergrootste cadeau dat je kunt bedenken!
Het begon een tijdje geleden, toen ik optrad in een rusthuis. Er heerste daar een goede sfeer, maar velen van mijn fans zaten daar in een rolstoel. Toen dacht ik aan de tientallen fans die niet de kans hebben om tot bij hun idool dat ben ik te geraken. Toen de meeste bomma's daar in slaap waren gevallen ( na een avondje Nonnie slaapt iedereen goed ), heb ik overlegd met mijn assistent. Vanaf nu zal ik mijn zangtalent ook via het internet de wereld insturen. Zo kan iedereen van Steenokkerzeel tot Opwijk (en nog veel verder: tot in Tubize) van het spektakel meegenieten. Daarom heb ik na mijn examens dag en nacht gewerkt aan een videoclip. De opnames zullen aan de verre Belgische kust gebeuren. Ik kan tot dan alvast niet meer slapen!
