Ik heb er eigenlijk nooit bij stil gestaan hoe je jezelf moet voorstellen, zonder te beginnen met je naam, leeftijd en woonplaats. Ik wil met deze blog simpelweg een manier vinden om mij te exprimeren. Ik heb veel meegemaakt de laatste jaren en ik kon het steeds verwerken zonder al te veel moeite omdat mijn leven van beginsaf al altijd een soort rollercoaster is geweest. Maar deze keer werd mijn hart gebroken. Het heeft me nog nooit eerder zoveel pijn gedaan en nu snap ik echt van waar dat het komt als mensen spreken over een gebroken hart. Alhoewel ik dit eerder ook al gebruikt heb om mijn pijn te verklaren na een stuk gelopen relatie, begrijp ik nu pas echt wat het betekent.
Daarom wil ik erover bloggen. Ik wil mijn hart laten spreken en aangezien ik ontzettend graag schrijf, komt dat goed uit. Lach alsjeblieft niet als ik een fout maak. Ik ben ook niet perfect Je mag ook altijd reageren op mijn berichten of zelf iets achterlaten of me mailen,..
Om even terug te komen op mijn titel.
Ik ben dus een jonge vrouw, met een gebroken hart die graag schrijft
Na een aantal jaren samen zijn, besloot ik dat het niet meer hing tussen ons. Nu voel ik mij massa's schuldig. En het ergste is dat ik niets anders doe dan aan hem denken. We zijn al enkele maanden verder maar dat gevoel verdwijnt maar niet. Het was en is echt een super toffe gast. Alleen hing het beter tussen ons toen we gewoon vrienden waren. Vanaf dat we besloten om er een relatie van te maken, hing alles verkeerd. En met alles bedoel ik letterlijk ook alles wat je je maar kunt voorstellen.
Ik heb al verschillende relaties achter de rug en ik was meestal degene die het gedaan maakte. Maar deze keer is het gelijk dat ik een deel van mezelf heb verwijdert. Een heel belangrijke deel.
Nu zit ik hier in een leeg huis. Ik ga slapen in een leeg bed. En eet ik telkens aan een lege tafel.
Ook al weet ik dat hij niet de ware is voor mij en dat we absoluut niet bij elkaar passen. Toch voel ik mij zo gebroken of eerder verslagen.
Hoe moet je nu verder met je leven, als je weet dat je niet compleet bent? En hoe doet hij het? Denkt hij nog aan mij? Of was ik na een week al vervangen door een ander?
Ik verzin elke dag wel een scenario over hem en ik. vb: Dat hij plots voor mijn deur staat en op zijn knieën gaat zitten en mij ten huwelijk vraagt. Of dat ik uitga en hem tegen kom met een ander vrouw en dat hij ermee aan het dansen is of aan het kussen (want dat wou hij met mij nooit doen, vraag me niet wrm)
En zo zit ik dan vaak te dagdromen.
Mijn vrienden zeggen dat ik iemand anders moet nemen om hem te vergeten. Geloof mij, heb ik geprobeert maar ik vergelijk iedereen met hem en ook al had hij veel negatieve kanten in mijn ogen.. die mannen komen niet eens in de buurt van hem...
