Een dagboek bestaande uit drie beelden die mijn blik vasthielden die dag. Drie foto's per keer, meer trek ik er niet, dus de beelden zijn heel speciaal uitgekozen. Ik geloof er sterk in dat er een reden is waarom net deze beelden mijn aandacht trokken. Hier ga ik al schrijvend op zoek naar de betekenis die deze beelden voor me hebben. Jullie zijn allemaal welkom om samen met mij op reis te gaan. Geniet ervan! x
14-06-2014
VRIJDAG 13 juni 2014
Kruispunt. "Kruispunten", ik vind ze geweldig, vooral als ik niet weet waar de weg naartoe leidt. Tijd genoeg om te wandelen vandaag dus durf ik puur op mijn gevoel te kiezen. Terwijl ik alle richtingen aan het bekijken was, kwam ik tot de conclusie dat ik eigenlijk nooit rechtdoor ga, maar steeds links, rechts of een schuine weg kies. Heeft deze keuze een betekenis? Ik trek het een beetje door met de weg die ik in mijn leven afleg. Eigenzinnig is een eigenschap die me van kleins af aan door anderen is toebedeeld. Meestal op een negatieve manier in de zin van koppig, eigenwijs, niet willen luisteren... Het "rechte pad", nee, dat kende ik niet echt, want ja, ik deed toch mijn eigen zin dus liep vooral niet in een rechte lijn. Maar... Dat was toen. "Hoe is het nu?" was dan mijn volgende vraag op deze plek. "Eigenzinnig", het klopt nog steeds als omschrijving van mezelf, maar dit is niet negatief! Het staat, voor mezelf, voor gaan voor je eigen doelen en dromen, weten waarvoor je staat en hier trouw aan blijven, ook al wordt het je soms heel moeilijk gemaakt. Het gaat over durven kiezen voor je eigen leven, kiezen voor wat je hart je ingeeft! Vandaag kies ik dan ook om wel rechtdoor te gaan en vooral om te blijven rechtdoor gaan tot ik écht niet meer verder kan. Mijn hart maakte een sprongetje, spannend, waar kom ik terecht?
Rustpunt. Na een kwartiertje doorstappen was dit het einde van mijn weg. Een prachtig, rustgevend, groen plekje in het midden van een bos. Geen eindpunt, maar een "rustpunt". Ik heb me hier in het mos onder een boom gezet en alle tijd genomen om de sfeer op te snuiven Als mens was ik alleen, maar ik was omringd door heel veel verschillende beestjes. Mieren, druk in de weer met hun eitjes. Zo boeiend om deze diertjes bezig te zien. Qua teamwerk kunnen wij enorm veel van hen leren. Een spinnetje weefde een web en had al heel snel geluk, want er vloog een dondervliegje in de versgetrokken draad. Pissebedden, krekels die tjirpen, kleine kevertjes... Een boeiende wondere wereld vol bedrijvigheid in een oase van zon en rust. Enkel zichtbaar voor diegenen die kijken met hun hart. Ik voelde enorm veel dankbaarheid, blij met de weg die ik koos
Herinneringen. Dit is getrokken vanaf mijn plekje op het mos onder de boom. Deze bloemetjes zijn één van de vele redenen om zeker nog eens terug te gaan in niet al te lange tijd. Ik wil heel graag de braambessen proeven. De braambessen brachten me terug naar mijn kindertijd waar ik samen met mijn zus en grootvader de bossen introk om bessen te gaan plukken, zodat mijn grootmoeder achter de kookpotten kon kruipen om een grote voorraad confituur te maken. Mooie "herinneringen" om te koesteren
De wandeling vertrok vanaf daar verder, lang, heeeeeeel lang, want waar mijn gevoel mij steeds op mooie plaatsen krijgt, helpt mijn gevoel jammer genoeg niet zo goed om mij thuis te krijgen... Waar dit in eerste instantie nog viel onder "leuk, mooi, 'k zal dit nog gezien moeten hebben om de één of andere reden", vervielen deze argumenten toen de tijd begon te dringen om zoonlief van school af te halen. Maar, net op tijd thuis, dus er zal wel een reden zijn