Drie bridgers van club "NOBELE DONK" op weg naar SANTIAGO de COMPOSTELLA
09-06-2011
Reisverslag van Jaak di 7 juni / do 9 juni (via email BC Nobele Donk)
A. Sahagun B. Leon C. Astorga D. Foncebadon E. Ponferrada
dinsdag 7 juni : Sahagun naar Leon Veel gravelwegen ,dus stof en nog eens stof . Leon is zeker de moeite om eens te bezoeken en een ommetoer van 20 km waard Ons logement is op 500 meter wandelafstand en we hebben er een paar uur rustig de sfeer kunnen opsnuiven
woensdag 8 juni : Leon naar Astorga Terug naar een monotone rit vandaag. Om de drukke national 120 te vermijden worden we via gravelwegen de brousse ingestuurd. Eigenlijk kunnen we niet klagen hier. De chauffeurs zijn veel gedisciplineerder dan bij ons. De Spaanse collega van Schouppe heeft het iets gemakkelijker. Ook qua vriendelijkheid van de mensen hebben we niet te klagen. Op de domste vragen krijgen we uitleg (met handen en voeten leggen ze het uit). In Astorga, een klein stadje met een kanjer van een kathedraal, komen we terecht in een sacerdotal casa. Met mijn minieme latijnse kennis vermoed ik dat we hier in een priesterverblijf beland zijn. Twee bejaarde mannen (blijken 2 priesters op rust te zijn ). De gangen hangen vol met portretten van prelaten en een geur van oude kloostermuren. De kamers zijn net en ipv de gebruikelijke flatscreen hangt er een groot kruisbeeld. In de hoek staat zelfs een oude bidstoel. Daar heb ik maar gebruik van gemaakt om mijn uitgewassen koersbroek te laten drogen.
donderdag 9 juni : Astorga naar Ponferrada Vandaag vertrokken en Louis heeft wat lood in de schoenen. Het is momenteel middag en we zijn in Foncebadon in een albergue. Ik heb juist een warme looksoep naar binnengelepeld en zal vandaag dus apart mogen slapen. Nog 75 meter te klimmen straks en we zijn aan het cruz de ferro. Daar wordt normaal een steen op de hoop geworpen (naar het schijnt liggen er al enkele camions bijeen). De traditie wil dat een steen van thuis meegenomen wordt. Hetzij om een beter leven te beginnen of eventueel een zware last van uw schouders af te werpen. Guido heeft een stuk van zijn oprit tot hier meegezeuld om op de hoop te gooien. Ik zal maar stiekem een steen oprapen voor ik er juist aankom.
Reisverslag van Jaak za 4 juni / ma 6 juni (via email BC Nobele Donk)
A. Najera B. Belorado C. Villafranca Montes De Oca D. Castrojeriz E. Sahagun
zaterdag 4 juni : Najera naar Villafranca Montes de Oca via Belorado Vandaag zijn we begonnen met weinig jus in de benen, want in de albergue met 90 koppen viel er weinig te slapen.Veel te veel gesnurk, veel te heet. Een ervaring, niet direkt voor herhaling vatbaar. Ik ben gisteren nog iets vergeten te vermelden. Juist voor Logrono komen we toch wel langs het huisje van Maria (ooit in man bijt hond gekomen). Ze staat al meer dan 65 jaar langs de camino om stempels te geven en ze telt in een beduimeld schriftje alle passerende peregrino's. Haar moeder zaliger, 92 jaar oud geworden (ook een Maria en overleden in 2002) had het ook al 75 jaar gedaan. We hebben er een foto genomen. Op de kerktorens van de dorpen zijn de ooievaars druk in de weer. In Belorado is er een Mariaprocessie. Terwijl de mannen pinten pakken, gaan de vrouwen met hun kroost heel devoot in de processie.
zondag 5 juni : Villafranca naar Castrojeriz Het logement in de casa rural was prima. Het decor van het restaurant en de kamers was nog van voor de expo, niet meer denkbaar bij ons. Een vriendelijke waard die ons nog trakteerde op een teraquillo (aquavit van Castilie). Vandaag een mooi parkoers via Burgos, zeker de moeite waard. Binnenkort een culturele hoofdstad in Europa. Het centrum met wandelstraat Calle Mayor en de plaza met kathedraal zijn indrukwekkend. We trekken er heel wat tijd uit om dat moois te bezichtigen. Misschien iets teveel tijd want als we in Castrojeriz aankomen is het een uur zoeken naar een logement. Alles completo. Mijn voorstel om dan maar een zonnebloemenveld op te zoeken valt niet in goede aarde bij mijn compagnons. De voorzienigheid is ons gunstig en laat in de avond vinden we toch nog een kamer .
maandag 6 juni : Castrojeriz naar Sahagun Vandaag een tamelijk vlak parkoers van een 85 km naar Sahagun. Het is tamelijk zwoel en Louis (kent iets van cumulo nimbussen) voorspelt narigheid. Gans de dag lange rechte stukken met er naast de wandelweg voor de voetgangers. We rijden zelfs op een eindeloze rechte gravelweg met legio voetgangers. Een auto van de Guardia Civil steekt ons voorbij met een stofwolk van 1 km en een kwarier later in tegengestelde richting met dito stofwolk. Ik roep nog naar mijn collga's, als de stofwolk aankomt, om diep in te ademen, rap te rijden en dan drie minuten te wachten om uit te ademen. Volgens mij reed de 'polis' op en af om bijna gesneuvelde wandelaars op te pikken. Een 10 tal km voor ons einddoel hebben we prijs. De voorspelling van Louis komt uit. In een bandencentrale kunnen we schuilen en kunnen we nog iets opsteken hoe lekke camionbanden hersteld worden. Momenteel zitten we na een verkwikkend bad alweer in een internationaal gezelschap met een cervessa. Straks een menu voor peregrino's (altijd beginnend met bruine bonensoep) en we kunnen er weer tegen. Nog 415 km scheidt ons van Santiago de Compostela. Op de kaart te zien komen er nog lelijke dinges, maar voorlopig laat ik Louis en Guy in het ongewisse.
het trio van Compostela
