2008 was een bewogen jaar.  Politiek hoopvol wanneer we kijken naar Obama, maar anderzijds ontmoedigend wat betreft de Belgische situatie, waarbij Open VLD en CD&V ons geld en onze hoop op een betere samenleving verkwanselden.

Het socialisme in Vlaanderen is zich volop aan het hervormen.  Dat leidt soms tot ongenoegen, maar gelukkig vooral tot veel voldoening en nieuwe hoop. 

Op Vlaams niveau wordt het wederom een verkiezingsjaar.  Onze Vlaamse ministers Vandenbroucke en Van Brempt  hebben de voorbije jaren uitzonderlijk goed werk geleverd en we rekenen er dan ook op dat ze samen met de andere kandidaten hiervoor in juni beloond worden. 

Wat mij persoonlijk betreft zijn de politieke doelstellingen nog lang niet bereikt en de ambities al helemaal nog niet ingevuld.  Ook dit jaar zal ik me weer voor de volle 100% inzetten om het welbevinden van de Hallenaar te bewaren.  Misschien wordt me zelfs de kans geboden mijn inzet over de gemeentegrenzen heen te benutten.

Ik wens u in elk geval een succesvol en strijdvaardig, maar bovenal een gezellig 2009!

De minister komt hiermee eindelijk tegemoet aan een vraag, die o.a. door Hals provincieraadslid Martine Lemonnier en Europees parlementslid Mia De Vits werd aangekaart, en die al lang leeft in de regio van het Pajottenland en Zuid-Oost Vlaanderen.   De keuze van drie bijkomende MUG’s in Vlaanderen is gebaseerd op  het principe van de best mogelijke bereikbaarheid van de bevolking door de MUG vanuit een erkend ziekenhuis. Met de MUG in Halle betekent dat 8 gemeenten, die in de huidige situatie niet bereikbaar zijn binnen een tijdsinterval van 20 minuten, in de toekomst sneller zullen geholpen worden. Met de installatie van de MUG in Halle is er eindelijk een antwoord op de veelgestelde vraag naar betere opvang en bijstand in de eigen taal.

Sluikstorten, de reactie

In de vorige nieuwsbrief werd vermeld dat  we ons zeer ernstig zorgen maakten betreffende het toenemende  sluikstorten .

Danny Leemans en Bertrand Demiddeleer gingen op ad om zich persoonlijk te vergewissen van de situatie. Na afloop schreven ze het Halse schepencollege aan.

In hun wederschrijven liet het College ons weten dat het zich nu bewust was van het probleem en dat het alles in het werk wordt gesteld om de problematiek te bestrijden.

Een aantal  knelpunten worden nu in het oog gehouden en men doet onderzoek  naar de  daders van deze misdrijven.   Dit moet de sluikstorters hopelijk al wat ontmoedigen.

Verkeer(d)

In de SPOTS van sp.a Halle van november ll. riepen we op om verkeersproblemen te melden.  De respons was enorm.

Zo werd ons de verkeerssituatie van de G. Antheunisstraat  nogmaals gemeld.  Maar ook de inwoners in de omgeving van deze straat roerden zich. 

Vanuit de O. de Kerkchove d’Exaerdesraat werd ons gemeld dat het probleem van voorbijrazende auto’s blijft bestaan.

De A. Demaeghtlaan kan ook niet echt op sympathie rekenen wanneer de veiligheid van de straat wordt aangehaald, het dorpsplein van Buizingen heeft nood aan een aantal verkeersborden.

Sp.a Halle neemt alle bemerkingen van de Halse burgers zeer ernstig en bekijkt wat er eventueel aan kan gedaan worden.

Hebt u nog opmerkingen, aarzel dan niet ze ons door te geven.

Uit het programma

Doorgaand verkeer in de dorpskernen en het stadscentrum moet worden ontmoedigd.

Doorgaand verkeer komende van Edingen en Bergen moet zo veel mogelijk worden

afgeleid naar de E429, de N203a en de E19.

Vrachtwagenverkeer wordt enkel nog toegestaan op de autosnelwegen E429 en E19,

en de ‘hoofdstructuurwegen’ N6 (Bergensesteenweg-Demaeghtlaan-Brusselsteen-

weg), Edingsesteenweg, Alsembergsesteenweg en Ninoofsesteenweg.

Een uitzondering wordt toegestaan voor plaatselijk verkeer (laden en lossen).

 Van Rompuy I

Het wantrouwen van mensen tegenover van de  partijen van de federale regering blijft gigantisch groot.

Een stabiele regering vormen die met eerlijke oplossingen komt voor de mensen, wordt dan ook bijzonder moeilijk.
De optie om volgend jaar samenvallende verkiezingen te organiseren, draagt dan ook alle voorkeur. Bovenop de voorziene regionale en Europese verkiezingen, kiezen we in juni dan ook een nieuw federaal parlement. “Die verkiezingen moeten voor een breuk zorgen na twee jaar geknoei. Dan kunnen de fundamentele keuzes gemaakt worden voor de sociaal-economische richting die ons land uit moet”, aldus sp.a-voorzitster Caroline Gennez.

We zijn alvast benieuwd naar hoe de nieuwe regering zich de komende weken in een aantal belangrijke dossiers gaat gedragen. Zal de onderzoekscommissie naar de bankencrisis ernstig werk leveren of enkel mist spuien?  Het lijkt alvast naar dit laatste te neigen. Merk ook op dat wat de begroting betreft, Van Rompuy het imago heeft van iemand die sterk de knip op de beugel houdt. Er zal veel reparatiewerk nodig zijn.

Sp.a congres Visie’08

Half oktober hield de sp.a haar nationaal tweedaags congres.  De eerste dag was een dag van debatten en vorming.

Voorafgaand werd er reeds provinciaal gedebatteerd.  Het werd dus een congres waarbij men getracht heeft te luisteren naar wat leeft aan de basis.  Naar  wat leeft bij de mensen. 

De conclusies waren dan ook verstaanbaar en doelgericht. Het is duidelijk dat een nieuwe generatie Vlaamse socialisten is opgestaan.  De drang en het elan om het socialisme in Vlaanderen weer hoogtij te laten vieren is alom tegenwoordig. Het vertaalde zich  in   concrete     en   voor   de  mens

belanghebbende vooruit-zichten. 

Het socialisme verkeerde in een crisis, maar met de dood van het neo-liberalisme is ze uit haar as verrezen en zal ze haar deugdelijkheid nog bewijzen.

David Van Vooren onze politiek secretaris kan door een verhuis aan deze taak niet meer voldoen. Bertrand Demiddeleer neemt zijn taken nu over.  De taak van politiek secretaris bestaat erin te communiceren met de pers en de mandatarissen bij te staan door dossiers mee voor te bereiden.

De Devlemincklaan wordt als vluchtweg gebruikt.  Onderaan, de kruising met de Brusselse-steenweg, moet je naar rechts.  Veel mensen slaan daar echter links af.  Destijds werd de straat nog afgesloten, maar om veilig-heidsredenen werd daar van af gezien.  De auto’s die door de Devlemincklaan rijden vliegen er echter soms door.

Het zou niet slecht zijn mocht de Devlemincklaan, en in een adem ook de Guido Gezellelaan, een straat voor ‘uitgezonderd plaatselijk verkeer’ wordt.  

Een bord in het begin van de straat moet dat dan aangeven.

De controle van de politie moet uiteraard ook navenant zijn.  We weten dat ze in verscheidene van die straten intens controle houden (straatje rond Colruyt bv). Als er destijds in de Devlemincklaan vaak op de bon werd geslingerd wegens fout parkeren kan dan ook toezicht gehouden worden op 

chauffeurs die het plaatselijk karakter van de straat negeren?

Ik heb deze zomer toch wel eigenaardige, maar vooral verontrustwekkende, zaken gelezen.  Een man knalde het hondje van zijn buren neer.  Een vrouw diende klacht in tegen lawaaihinder, terwijl de rest van de straat de inboedel van een brandend huis probeerde te redden.  Walen worden in Vlaanderen als migranten bestempeld.  Vlamingen worden als racisten bestempeld omdat ze vragen aan mensen die aan officiële loketten komen het dossier in het Nederlands te behandelen.  Spijtig genoeg zou ik zo nog even kunnen doorgaan.      Zelfs in onze eigen omgeving hoor je de onverdraagzaamheid toenemen.  Kinderen die iets later dan normaal in de tuin spelen.  Een speelstraat waardoor gehaaste automobilisten trager moeten rijden.  Een concert, een fuif,…  Allemaal dingen die blijkbaar voor sommigen de wrevel ten top drijven.  Nochtans zijn veel van die dingen net het bewijs van goed wonen, van goed leven.  Spelende kinderen, feestende mensen.  Wat kan er mooier zijn?  Uiteraard moet er nu niet iedere week tot een stuk in de nacht een fuif plaatshebben op het plein of de wei in de buurt.  Maar zo af en toe een uitspatting van vreugde, daar kan en mag je toch niet tegen zijn?

Daarvoor deze oproep tot verdraagzaamheid.  Als iedereen een heel klein beetje moeite zou doen om iets meer te verdragen, dan zou het leven voor iedereen veel eenvoudiger en aangenamer zijn.    

Trouwens, hoe verdraagzamer je staat tegenover je medemens, hoe verdraagzamer men tegenover jou zou staan.  Je levenskwaliteit, waar je net zo voor ijvert, zou zienderogen stijgen.  Uiteraard eindigt de grens van de verdraagzaamheid daar waar je schade wordt berokkend.  Laat ons echter met zijn allen proberen die grens zo ver mogelijk te leggen.