De karper,





De karper komt oorspronkelijk uit Centraal-Azië en heeft zich op natuurlijke wijze vanuit China naar
het westen tot aan de Donau verspreid. De Romeinen kweekten reeds karpers en betrokken hun
broedparen uit de Donau. Sinds de middeleeuwen is de karper door monniken gekweekt als voedsel
tijdens de vasten. Zij hebben de vis in de rest van Europa geïntroduceerd. In Nederland en België wordt
de karper massaal gekweekt en jaarlijks uitgezet ten behoeve van de hengelsport.

Karpers zijn onder te verdelen in wilde en gekweekte karpers. De wildekarper;
welke ook wel boerenkarper wordt genoemd, is slank en torpedovormig.
De gekweekte heeft een hoge rug met een lange rugvin met ca. 25 vinstralen en een geelbruine kleur.
Alle karpers hebben een bek die vrij ver uit stulpt, op 2 na hebben ze ook twee paar baarddraden
aan de bovenlip twee lage en twee korte.
De karper kent veel kleuren: bruin-groen tot grijs-blauw met flanken die brons-bruin tot goud-geel zijn.
Blauwachtige vinnen met een rode gloed en geelachtige ogen met donkere pupillen.
Een karper kan tussen de 75-120 cm lang worden en wegen dan ruim 20 kilo.
De karper voedt zich met plankton, kleine bodemorganismen (wormen, muggenlarven, enz.) en planten.
De karper komt in heel Nederland voor, maar heeft de voorkeur voor grotere wateren en langzaam stromende rivieren.
De vrouwtjes bereiken meestal geslachtsrijpheid na vier jaar, de mannetjes na drie jaar.

Er zijn zes soorten karpers

Spiegelkarper, heeft onregelmatig verspreide schubben van ongelijke grootte.