Hoi mammie Faith en liefste Petra, Dat was even eng hoor zo met vreemde mensen moeten meerijden. Ik heb me het eerste kwartier dan ook flink laten horen . Wel was ik een plasje vergeten te doen voor we met de wagen vertrokken. We hebben daarom al snel een tussenstopje gehouden. Na deze plasstop ben ik dan op de achterbank bij Mathias in slaap gevallen. Na een uurtje nog even gestopt en dan, hop naar mijn nieuwe thuis. Ik ben ook niet wagenziek geweest en dit tot grote vreugde van mijn nieuwe baasjes. Thuisgekomen heb ik eerst even in de tuin gelopen voor we naar binnen gingen. Daar stond mijn mandje en bench al mooi klaar, best gezellig hoor. Na een poosje was het dan het lang verwachtte moment. De kennismaking met mijn grote zus. Oeioei mijn grote zus was precies een beetje bang van mij. Maar ja ik ben ook zo'n stoere boy hé. Maar ondertussen gaat het al wel een beetje beter al heb ik de indruk dat de aanpassing voor Nhucha iets moeilijker is dan voor mezelf. Maar we gaan wel goeie maatjes worden. Op het moment dat mijn baasje dit aan het typen is lig ik lekker te slapen. Van zodra ik meer nieuws heb laat ik het jullie zeker weten. Ik ga jullie zeker missen maar denk dat ik hier in een leuk gezinnetje terecht gekomen ben. Groetjes Doezle
Eindelijk is de kogel door de kerk. Gisteren kwam de gedragstherapeut het nestje van Faith en Dodi aan enkele gedragstesten onderwerpen om te bepalen welke pup naar welk gezin zou gaan. En ja hoor, het is de pup geworden waar we dadelijk een klik mee hadden. Een schattig, speels en erg lief reutje zal voortaan het speelkameraatje van Nhucha worden. Nu is het aftellen naar zaterdag wanneer we onze kleine schat kunnen ophalen. Vanaf deze dag is het dan ook niet langer de blog van Nhucha maar wel van Nhucha en Doezle.
Toen ik nog heel klein was had ik in de puppy-klas een leuk vriendinnetje Feggari waar ik lekker mee kon dollen. Na de puppy-klas en eerste vervolgcursus gingen onze wegen uit elkaar. Beiden gingen we naar een andere hondenschool. Ohhhh wat was ik verdrietig, zou ik mijn speelkameraatje nog ooit terug zien ? En ja hoor, vandaag hadden onze baasje plotseling afgesproken en beleefde we de dag van ons leven. Groetjes aan mijn liefste vriendinnetje Feggari en we zien elkaar zeker nog terug.
Vandaag was het balen want mijn baasjes gingen naar een geweldig puppy-feestje bij Petra van Dutchdoodles en ik mocht niet mee . En dan komen ze me achteraf nog vertellen hoe leuk het was en wat een geweldige ontvangst ze genoten hebben. Mijn baasjes hebben me ook vertelt hoe leuk de pups wel waren waarvan er ééntje mijn speelkameraatje zal worden. Nu zijn ze 5 weken, dus nog 3 weken aftellen. Weet je hoe ik dit doe? Ik heb 21 lekkere kauwbotten op een rijtje gelegd. Elke dag eet ik er eentje van op. En als ze allemaal op zijn dan ........ is het zover en is er jammer genoeg voor mijn broertje of zusje geen meer over. Geeft niet hoor, ik krijg wel nieuwe en deze zal ik dan eerlijk delen. Ah ja, die twee grote doodles zij mama Faith en Papa Dodi.
De laatste tijd hebben we met de organisatie van de doodledag weinig tijd gehad om nog wat mooie foto's op de blog te zetten. Met dit nazomertje dat we nu krijgen toch nog vlug van geprofiteerd om enkele leuke kiekjes te nemen.
.
