Zoals jullie misschien al door hebben, heeft elk bericht een titel van een liedje. Deze titel is van een liedje van three days grace, één van mijn favoriete groepen.
Life starts now, daar ben ik zaterdag achtergekomen. Het was een fuif in mijn dorp, en voor de eerste keer sinds mijn uitgaansleven begonnen is heb ik mij echt geamuseerd. Ik heb mij eindelijk eens volledig laten gaan. Nu bedoel ik niet dat ik volledig dronken was of zo, maar gewoon eens alle remmen los gegooid. En vanaf nu ben ik van plan dat meer te doen!
Iedereen spreekt (of sprak) over het einde van de wereld in 2012. Aan iedereen die nu leeft: wees gerust, de wereld zal niet plots ontploffen. Maar het klopt wel dat we ze kapot aan het maken zijn. En dan heb ik het niet over de natuur, of de wereld als ruimtelijk lichaam opzich. Nee, we zijn onze eigen maatschappij aan het kapot maken. We weten te veel om nog goed te zijn, we denken dat we alles de baas kunnen. Fout gedacht! We hebben nog altijd geen oplossing voor de grillen van de natuur. Of de hoeveelheid verstand iemand geboren wordt, of wat voor soort verstand. Er zijn veel intelligente mensen geboren die nu verafschuwd worden door de meerderheid. Simpelweg omdat ze hun verstand op de verkeerde manier gebruikten. Dat is iets wat bij velen ontbreekt: het idee om vooruit te denken. En dan niet 1stap, maar direct 2. De fout die vele machtige mannen gemaakt hebben is geweld, vroeger was men niets anders gewoon, maar nu moet je rekening houden met de maatschappij die geweld niet verantwoord vindt. Of toch niet openbaar. Alles om het imago van het mensenras te sparen. Maar je kan ook het gedrag van zij die radicaal tegen geweld zijn niet goed praten. Want ze gebruiken vaak evenveel geweld. Of hun denken is te gefocusd op het slechte in de mens om nog het goede te zien.
Ik beken, ik heb het ook soms moeilijk om nog het goede van de maatschappij te zien. Maar wat ik, en zowat iedereen op die momenten vergeet, is dat we zelf deel uit maken van die maatschappij, en even slecht bezig zijn. Wil je goed doen, geef dan al je spullen weg, en maak jezelf zo nietig mogelijk. Maar zeg nu zelf: eens je iets gewend bent, kan je niet meer zonder. Luxe is fout, maar iedereen droomt er wel van.
Ik ben er nog niet uit, wat goed en fout voor mij is. Waarden, normen, en wetten...
Live the life you want! (maar niet als het fout is...)
Dag 2 van het nieuwe schooljaar en alles is weer als vanouds, nog steeds dezelfde 'kliekjes' en weer een vloed aan roddels.
Alleen is er bij mijn vriendengroepje wel een verandering: een nieuweling. Niet helemaal nieuw, in het basisonderwijs zat ze namelijk ook op de dorpsschool, maar verwisselde ons dorp nadien voor de 'grote stad'. Maar na 4jaar blijkt het dorp dan toch aantrekkelijker te zijn.
Alle nieuwe eerstejaars zien is ook wel vreemd. Dit is namelijk mijn voorlaatste jaar in het secundair en ik voel mij al een oude rot. Nu ja, oud ben ik eigenlijk helemaal niet, en rot zou ook maar raar zijn, maar toch. Die eerste schooldag betekent altijd zoveel voor nieuwkomers, maar ik denk dat het voor de meesten wel goed verlopen is.
Misschien nog even de roddels afwachten voor ik daar iets over zeg.
Ook al ben ik niet zo naief om ze allemaal te geloven zonder eerst wat beter te 'checken'.
Je leert dus toch nog nuttige dingen op school.
Gelukkig is het nog een beetje mooi weer, dus voor allen die niet gaan werken, of nog niet naar school moeten: enjoy your vacation!
Eigenlijk is het just the 8 of us. 8fantastische vriendinnen die mij altijd bijstaan, en mijn altijd terugkomende fouten niet erg vinden. Ik zou niet zonder hen kunnen, ook al ken ik 5van de acht pas anderhalf jaar. Ze betekenen te veel voor mij, zoveel dat ik er schrik van krijg. I just love them.
Vraag aan een willekeurig persoon wat zijn of haar favoriete muziek is, en vaak krijg je hetzelfde antwoord: 'ik hoor alles graag.' Maar niets is minder waar, want bij zoveel genres zullen ze zeggen dat het slecht is, denk maar aan klassieke muziek, één van de minst geliefde genres bij de jeugd.
Maar wanneer iemand mij vraagt wat mijn favoriete muziek is zal ik nooit met een genre antwoorden, maar altijd met een persoon: Eminem. Ik zal nooit hiphop of rap zeggen, want de meeste hiphop/rap muziek gaat steeds over hetzelfde: sex & drugs. Natuurlijk gaan ook sommige liedjes van Eminem over deze thema's, maar nog veel meer teksten van hem gaan over het leven. Hoe hard het zijne was, en over hoe hij er bovenop is geraakt. Velen zeggen dat de Eminem van vroeger (drugsverslaafd en veel miserie) beter was dan nu. Maar daar ga ik niet mee akkoord, zijn muziek was inderdaad anders, aggressiever. Hij is veranderd, en dus ook zijn muziek, zeggen dat je hem terug wilt zoals vroeger, is zeggen dat je wilt dat hij terug aan de drugs gaat zitten. Dus denk na voor je iets zegt.
Eminem heeft mij vaak geholpen op zware momenten, of dan toch zijn muziek. Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat ik even zware problemen heb gehad als hem, helemaal niet zelfs, maar te weten dat hij het zo zwaar had helpt mij mijn eigen problemen relativeren. Dat is wat iedereen zou moeten doen, leren relativeren. Tenzij het gaat over de échte problemen, die kan, en mag, je niet negeren.
Maar zoals ik in het begin al zei: music is like magic. Een zin uit een tekst van Eminem, en volledige waarheid. Een tip dus voor iedereen: ga opzoek naar je eigen favoriete muzikant, en zeg niet meer dat je alles graag hoort.
Oh en G.O.A.T staat voor: the greatest of all time, en dat is wat Eminem voor mij is.
Never too late, mijn nieuwe blog. De naam gebaseerd op een fantastisch liedje van Three Days Grace, maar de inhoud zal volledig anders zijn. Wat ik bedoel is dat het nooit te laat is om iets te beginnen, iets te herbeginnen, of iets te eindigen. Wat je ook doet, doe het omdat je het wilt, en niet omdat het zo hoort. Natuurlijk zijn er dingen die je niet graag doet, maar wel moet doen, maar toch, probeer van alles het beste te maken.
