Ik ben Ton Vogels, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Levensgenieter.
Ik ben een man en woon in Boekel (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuur, zingen, fotograferen..
email: tonvogels.70@outlook.com
Levensgenieter
13-06-2014
Weekend fam. Zegers/Vogels 5.
Vanuit een uitkijkpost op 315 meter hoogte had je een fraai uitzicht over de omgeving.
Op 25 april hebben we een pittige wandeling gemaakt langs de Ninglinspo. Dat is een riviertje dat vooral uit rotsblokken bestaat. Gelukkig was het droog weer zodat er niet uitgegleden werd.
Van 25 t/m 27 april hebben we een weekend doorgebracht op een camping in Remouchamps, gelegen in de mooie Ardennen. We hadden daar een huisje geboekt voor 9 personen. Achter het terrein stroomde de Ambleve, een van de grotere rivieren in de Ardennen.
Op enige afstand zagen we dit huis liggen. In de buurt hiervan was een insectenonderkomen gemaakt. Later scheen de zon door de kruinen van verschillende bomen. Als laatste hebben we nog gewandeld in de Klotterpeel.
Al wandelend kregen we allerlei moois voorgeschoteld. Op een bepaald gedeelte zag en hoorde ik deze boomleeuwerik. Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn broers het drukker hadden met buurten, en dus wat minder hoorden en zagen dan ik. Maar nu kunnen ze er als nog van genieten.
Bij Nederheide volgden we de blauwe route waarbij we de weg Rips-Bakel overstaken. In dit deel zagen we het frisse groen van beukenbomen. Later een meer open gebied met heidevelden en hier en daar wat bomen. Toen werd het tijd om wat te eten en te drinken.
Op 18 april was het weer zover; de jaarlijkse wandeling met mijn broers. Dit keer mocht ik het organiseren en de keuze viel op de Stippelberg. We zijn gestart bij een kampeerplaats tussen Rips en Bakel, tegenover het boswachtershuis. we volgden een route die bij een vrij nieuw recreatiegebied Nederheide uitkwam.
Op 12 april gingen we met de jeugdnatuurwachters op zoek naar weidevogels. Op het terrein van Gidus Donkers aan de Kiesbeemd werd in een schuur het een en ander verteld door onze specialist Frans Koster. Daarna ging het op de boerenkar over het land. Daar zagen we kieviten vliegen en we zagen enkele nesten met eieren. Na terugkomst werd er nog gespeeld op een flinke berg zand.
Op 11 april moeten we weer naar huis terug. 's Morgens maken we nog een wandeling langs de kust en gaan weer met een typische tram, die alleen door vrouwen bestuurd wordt, terug naar ons hostel. Het waren 19 dagen met mooi en minder mooi weer, maar dat schijnt er bij te horen. Het was zeker een bijzondere ervaring. Nog dank aan mijn broer Jan die mij voor deze tocht heeft uitgenodigd.
Midden in het centrum ligt het treinstation Sao Bento. De muren zijn van binnen betegeld en tonen bijzondere gebeurtenissen in de geschiedenis. Het werd in 1896 geopend.
Hier staan we voor de unieke bibliotheek Livrario Lello en Irmao. Binnen mag je geen foto's maken, maar op internet zijn er veel te vinden. Het interieur is nog origineel.
Vanuit het hostel worden er regelmatig rondleidingen verzorgd. Wij gaan met wat andere gasten, en onder leiding van een studente op pad. Het is voor haar een manier om wat bij te verdienen. Vanaf een groot plein lopen we naar de unieke bibliotheek, genaamd Livrario Lello en Irmao. Onderweg vertelt onze gids over de studenten in de stad, aan de hand van deze aangeklede pop in de etalage.
Nu hebben we nog een paar dagen om Porto te verkennen. Op 10 april ontbijten we op de bovenverdieping van het hostel; daar is ook een keuken. Als je door de ramen kijkt heb je een mooi uitzicht over een deel van de stad. De 1ste nacht hedden we veel last van krijsende meeuwen die op daken en schoorstenen overnachten en zelfs nesten maken.
Na het klooster zien we ook hier bomen die aangekleed zijn; afgekeken van Boekel 700, dat is wel duidelijk. Wat verderop is het lastig lopen zoals je ziet. Vlak voor Porto kun je een kaars opsteken.
