Ik ben Ton Vogels, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Levensgenieter.
Ik ben een man en woon in Boekel (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuur, zingen, fotograferen..
email: tonvogels.70@outlook.com
Levensgenieter
27-05-2014
Porto 5, 10 april 2014
Deze kerk ziet er van buiten al apart uit met dat tegelwerk. Maar van binnen is het zo mogelijk nog mooier.
Midden in het centrum ligt het treinstation Sao Bento. De muren zijn van binnen betegeld en tonen bijzondere gebeurtenissen in de geschiedenis. Het werd in 1896 geopend.
Hier staan we voor de unieke bibliotheek Livrario Lello en Irmao. Binnen mag je geen foto's maken, maar op internet zijn er veel te vinden. Het interieur is nog origineel.
Vanuit het hostel worden er regelmatig rondleidingen verzorgd. Wij gaan met wat andere gasten, en onder leiding van een studente op pad. Het is voor haar een manier om wat bij te verdienen. Vanaf een groot plein lopen we naar de unieke bibliotheek, genaamd Livrario Lello en Irmao. Onderweg vertelt onze gids over de studenten in de stad, aan de hand van deze aangeklede pop in de etalage.
Nu hebben we nog een paar dagen om Porto te verkennen. Op 10 april ontbijten we op de bovenverdieping van het hostel; daar is ook een keuken. Als je door de ramen kijkt heb je een mooi uitzicht over een deel van de stad. De 1ste nacht hedden we veel last van krijsende meeuwen die op daken en schoorstenen overnachten en zelfs nesten maken.
Na het klooster zien we ook hier bomen die aangekleed zijn; afgekeken van Boekel 700, dat is wel duidelijk. Wat verderop is het lastig lopen zoals je ziet. Vlak voor Porto kun je een kaars opsteken.
We vervolgen de weg en zien onderweg een bedrijf dat kurk verwerkt. Hier ligt het te drogen. Verderop ligt een enorm kloostercomplex wat nog opgeknapt moet worden.
Na een lekker ontbijt vertrekken we om 07.50 uur voor de laatste etappe van Sao Joao da Madeira naar ons einddoel, Porto. Dit keer is het weer prima. Het eerste stuk gaat langs een grote weg maar later over de restanten van een oude Romeinse weg. Verderop komen we langs deze grote cactus en op de paarse dovenetel zit deze fraaie weidehommel.
In Sao Joao da Madeira aangekomen zien we deze mooie kerk. Wat verder staat dit postkantoor. Ons hotel ligt aan een plein. Vanuit onze kamer, waar de was te drogen hangt, hebben we een fraai uitzicht.
Al lopende houd ik ook de snelheid, de hoogte en de gelopen tijd bij. Onderweg weer regelmatig eenvoudige onderkomens. Bij een spoorwegovergang staat te lezen dat je het afgebeelde nummer moet bellen wanneer de bomen niet open gaan; wel zo handig als je de taal kent.
Vandaag vertrekken we om 07.40 uur naar Sao Joao da Madeire. Het is aanvankelijk erg mistig en dus zie je veel webben van hangmatspinnen. De wandelpaden door de eucalyptusbossen zijn nog erg slecht. Op de grond ligt een bloem van de eucalyptus. Ook zien we enkele vrouwen die buiten de was doen.
Na 18 km komen we in Albergaria-a-Veha aan. Daar overnachten we in dit oude pand. Op onze kamer staan twee flinke bedden en in het cafe hangen een groot aantal sjaals van bekende voetbalclubs. In een supermarkt hebben we wat te eten gehaald; even genieten.
We komen over een brug die zou dateren uit de Romeinse tijd, de Ponte Medieval do Marnel. Verderop zien we vanaf een weg deze deels kapotte brug. Daarna gaat het weer door een eucalyptus bos met ondergroei van gaspeldoorn. Op de zandpaden stroomt nog steeds water.
Bij veel huizen zie je deze weelderige orchideeen. Er wordt ook nog ouderwets gewied. In de lucht zweeft hier een wouw en op een stroomdraad zit een boerenzwaluw.
Na een heerlijk ontbijt, inbegrepen, vertrekken we voor de kortste etappe naar Albergaria-a-Velha. Het mooie weer zet gelukkig door. We passeren deze grote kurk, die aangeeft dat het hier om een belangrijke wijnstreek gaat. Hier een tuin met mooie bloemen. Als er een leiding gelegd moet worden onder de weg dan wordt die maar half afgewerkt. De huiszwaluwen doen het hier goed.
Wandeling in Portugal 6 april, 10de etappe deel 3.
Door Aguedo loopt en rivier met dezelfde naam. Wij vinden een onderkomen in restaurant Ribeirinho en daar is het goed toeven. Op deze 6de april is de laatste dag van 3 waarop een processie wordt gehouden. Het is er heel druk en er doen enkele honderden mensen aan mee.
Onderweg zie je jonge eikjes met grote gallen. Verder deze fraaie distel met smalle bladeren. Daarna deze grote wijnboer die het goed voor elkaar heeft. Tenslotte komen we via een steile afdaling Aguedo binnen.
