Ik ben Ton Vogels, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Levensgenieter.
Ik ben een man en woon in Boekel (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuur, zingen, fotograferen..
email: tonvogels.70@outlook.com
Levensgenieter
23-04-2012
Zwaluwenlijnen 2
Vanaf Toon Wassenberg ging het richting de Beemd, waar in de wei van de familie Verstraten de palen al klaar stonden om bekabeld te worden. Ook hier toonden de leden van de vogelwerkgroep hun talent en onverschrokkenheid. Een zoontje van de familie ging met pa mee de lucht in; jong geleerd is oud gedaan. De gastvrouw zorgde voor de hartverwarmende koffie. Na de middag werden er bij Gerard Nabuurs en Harrie Tielemans nog palen van kabels voorzien. Ton Vogels.
Op 7 april zijn er op 4 locaties in Boekel zwaluwenlijnen geplaatst. Als eerste gingen we naar Toon Wassenberg op het Goor. Toon geeft de natuur veel ruimte en daar passen de zwaluwlijnen goed bij. Het was erg koud, maar dank zij enkele onverschrokken, temperatuurbestendige leden van de vogelwerkgroep werden de staalkabels vakkundig aan de isolatoren bevestigd. Ton Vogels.
Na de bijzondere eikenstobben op de zandverstuiving ging het naar de Specht. Onderweg kun je rechts het bos in en daar loopt de Landmeersche loop onder een bruggetje door. Als je bij de Specht uit het bos komt, staan er rechts enkele grote populieren. Daar waren een aantal eekhoorns aan het spelen en onder op een boom zag ik dit nestkastje met een fraai gekleurde pimpelmees.
Nadat ik op 2 april bij de Perekker was ben ik daarna per fiets door de trimbossen gereden, richting de Specht. Ter hoogte van de zandverstuiving, honderden jaren oud, ben ik agfestapt en heb ik de eeuwenoude eikenstobben nader bekeken.
Op 2 april ben ik nog maar weer eens over de Perekker gewandeld Door het koude weer verloopt het uitlopen en bloeien van bomen en planten erg langzaam.
Op 31 maart was het weer tijd om braakballen uit te gaan pluizen. Ik had Een stel braakballen van kerkuilen verzameld en later nog van de ransuil. Het was weer een gezellige drukte en er werden vele soorten botjes van muizen uit de braakballen gepeuterd.
Op 27 maart was het in de achtertuin druk met gevogelte. Een mus was aan het nestelen in een heel fraaie voederplank annex nestkast. Een winterkoninkje zocht naar wat lekkers in het gazon, evenals een merel. Ook een mannetjes vink was nieuwschierig wat die andere vogels daar wel niet aan het zoeken waren.
Op 5 april hebben we met ons koor meegedaan aan de korendagen in Gemert. Het optreden was erg goed geslaagd en vooral het lied Shenandoah werd zeer goed gebracht. Dit kwam ook door het gevoelige pianospel van onze organiste Mieke Rijken. Ook dirigent Henk van Thiel liet zien van wanten te weten.
Tijdens de wandeling bij Voskuilenheuvel op 26 maart viel dit sleedoornboompje op. Als je dan dichterbij komt, en nog dichterbij krijg je van alles te zien. Door een andere achtergrond te zoeken krijg je weer een ander effect.
Tenslotte via de Specht naar Voskuilenheuvel. Ik had gehoord dat er een flink stuk berkenaanplant was weggehaald en was benieuwd hoe het er uit zou zien. Eerst kwam ik bij een ven. daar kon je al verder weg kijken dan voorheen. Op een zonnige plak aan de rand van het dennebos waren grauwe zandbijtjes actief. Er werd ook al gepaard.
Van de Perekker naar de Specht op 26 maart. Ook hier slaat de lente toe. Het groot hoefblad staat er nu prachtig bij. De knoppen van de wilde kers staan op springen. Een paar dagpauwogen smullen van de eerste nectar.
Op 26 maart ben ik via de Perekker, de Specht en Voskuilenheuvel weer naar huis gefietst. De eerste foto's komen dan ook van de onvolprezen Perekker, en dat zo dicht bij huis. De lente komt eraan!
Aan de achterzijde van de blauwe route van 7,5 km kom je bij een groot heideveld. Daar is een totaal ander landschap te zien. Op de terugweg door het bos zijn ook weer mooie plaatjes te schieten.
Op 25 maart hebben we nog een wandeling van 7,5 km gemaakt ter hoogte van de boswachterswoning, en ook aan dezelfde kant van de weg. Hier waren weer andere fraaie zaken te bewonderen.
Op 25 maart ben ik met mijn vrouw wezen wandelen op de Stippelberg. Eerst hebben we een route van 5 km op het Beestenveld gelopen. Er begon zich al een groene waas af te tekenen in het bos. Ik kon een buizerd vastleggen en een pimpelmees die in een gat van een eik zat; zie hier enkele plaatjes.
Tijdens de laatste grote storm zijn een groot aantal bomen omgewaaid. Dit geeft weer meer open plekken en daar profiteren andere planten weer van; toch mooi geregeld in de natuur.
Voor de ontwatering van het gebied werden sloten gegraven en die zijn nog steeds terug te vinden. Voor padden een ideale plek om eieren af te zetten. Ook ligt er al lang een poel waar het in het verleden krioelde van deze kikvorsachtigen die grote hoeveelheden insecten verzwelgen.
Op 15 maart had ik het gevoel dat ik naar Wijbosch Broek moest. Het weer was geweldig en ik hoopte padden te vinden en wellicht speenkruid en bosanemoon. Daarvoor was het toch wel erg vroeg. Wel viel mijn oog op een gele gloed op flinke afstand. Het bleken de mannelijke bloemen van een wilg te zijn. Een van de eerste bloeiers waar honingbijen en hommeltjes op gaan vliegen. Op de grond viel dit kleurige groot hoefblad op.
Op zondagmorgem 25 maart gingen we met enkele leden van de vogelwerkgroep om 07.00 uur op pad om vogels te gaan spotten. We zijn naar het Hurkske in Erp gegaan, omdat onze gids, die ons in Bakel een gebied zou laten zien, niet op kwam dagen. Vergeten de klok te verzetten? Helaas kwam er mist opzetten toen we vertrokken en die raakten we niet meer kwijt. We hebben toch veel vogels gehoord en gezien, maar foto's maken was niet te doen. Toen we terugkwamen bij de Perekker scheen de zon en zat er een koppel grauwe ganzen op de schaatsviiver.
