Wij hadden het in Praag. Barok dat je overvalt en je omarmt. Wij hebben het in Lecce.  Wij hadden het in Firenze.

Wij parkeren de auto aan de rand van de stad. Wij hebben lessen getrokken.

De Palazzi treden ons tegemoet. Kerken als een paternoster aaneengeschakeld. De gele tufsteen zet de gebouwen in een zonnige gouden glans. De smeedijzeren balkons. De beelden, beeldjes van mensen en  dieren sieren de tussenverdiepingen.

Wij wandelen door de straatjes en pleintjes, pleinen en piazza's. Zoals bvb de piazza del Duomo. Een gesloten plein omgeven met de de Duomo ( natuurlijk),  de vijftraps campanile, het statige en langgerekte musea Diocesano. Sant'Oronzo in volle glorie beschermt het plein. Een decor voor de beste Italiaanse film. 

De poppenmaker op de piazza  geeft uitleg. Eerst maakt hij een pop van stro, dan bekleedt hij de stropop met papier-maché. Aan gelaat, handen en voeten wordt terracotta aangebracht. Het geheel  wordt door vuur aangebrand. En dan kan het verven beginnen. Wij bewonderen de verschillende figuren. Veel krsitelijk geïnspireerd. Deze poppen zijn een artisanaal handelsmerk van Lecce.

Verderop staat de basilica SanCroce in de stelling. Het Canvas ervoor geeft gans de barokke gevel weer. Beelden, beeltenissen, monsters, engeltjes, mensen, heiligen..... het is allemaal des mensen. En grappig de architect heeft zich,oh ijdelheid der ijdelheden, ook een plaatsje gegeven.

Zo komt hij in de reisgidsen terecht en leeft zijn naam verder. Gabriele Riccardi.

Het paleis van de provincie verlengt plechtstatig de basilica over wel vijftig meter. Via het binnenplein van dit paleis lopen wij even verpozend in het stadspark. Wij keren terug naar de steegjes en pleinen en zien altijd weer iets nieuws in deze barokke omgeving. De barokman van Rome, Borromini, zal gelukzalig toegekeken hebben bij zoveel versierselen zoals in en buiten de Chiesa  san Matteo. 

Ook nu weer blijven wij aarzelen om afscheid te nemen. Maar wij hebben een plan. Ons kerstbon van onze kinderen kunnen wij verzilveren in Ostuni. Bed, diner, ontbijt. Telefoontje ...ok kom maar met de bon, maar vandaag geen diner. Of zonder bon : € 98.  Grazie, maar dan niet vandaag.

Ipv gaan wij lekker lunchen in Lecce bij Radici. Lekker maar even te duur.

Wij spoeden ons naar de camping in Alberobello. Wij bemerken al de trulli's bij aankomst. Vriendelijk ontvangst in Camping Bosco Selva en wij voelen ons op ons gemak. Voor de eerste maal een stuk of tien kampeergenoten. En weer wint Frieda met de scrable.