Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
~~*gedichten Myriam*~~
07-11-2013
~~*Een jonger vrouw*~~
In mij is een jonge vrouw dan ik. met lichter ogen en smaller handen. mij staat op kleine gespitste voeten door mijn ogen naar buiten te zien, zij kijk naar de dagen, waar licht en naar kleuren.
Ziet alles verwonderd, ziet alles heel schoon beiden verlangen we dat ze kan spreken, dat zij kon bewegen en leven, en breken de donkere die om haar woont. Liefs Myriam
verweesd op een schamele stoel is haar wereld zoals het behang oud vergeeld vaag en traag
uren kon ze voor zich uitstaren naar onzichtbaar leven op eentonig muren zag wat niet meer te zien was, voelde wat er niet te voelen was
half tot stof vergane fragmenten van hoe ze ooit sierde als een jonge bloem voor iedereen leek het of ze op aarde haar tijd uitgeteld had tot zuchtjes herinneringen
ze hield van bloemetjesmotief een mooie wereld en weidse vergezichten met een vage glimlach op haar gelaat nam ze vrede met alles wat was stond op en verdween in het behang. Liefs Myriam
Passeerde voor m'n ogen als een hinde majestueus gedragen op handen der zeewinde omhelst door stralend zonlicht, een huid als satijn spankelende lach, jij lieflijk hinde... verdween, als een te mooie droom om waar te zijn
doelloos lopen langs de branding, strand ontloken plots die ranke sporen in het mulle zand van 't betoverend mooie meisje op blote voeten.. 'k vond haar dromend kijkend aan het water het leek wel een aardse eeuwigheid later
normen lieten we voor wat ze waren net of we kenden elkaar al vele jaren je handen vormden deze letters in het zand, -in de verbeelding- daar nam jij me plagend, al spelend heen beleefden een sprookjedag als geeneen. Liefs Myriam
Tussen sterren, maanlicht en dromen 't magisch gedachtegoed dat liefde zo onweerstaanbaar maken zou
ontsluierend uit nachtelijke nevelslierten je mysterieuze verschijning je blik troonde me mee tot de manekring waar tijdloze saga's zinderden in het schijnsel van een magische liefdescirkel
badend in het licht van een zilv'ren maan ontstond er op jouw wang een traan wind beroerde en als een dauwdruppel zo zacht drupte ze mijn handen aan
tijdenlang zachte ik haar, de ware liefde, en in haar traan zat een eeuwigheid vervat mijn prinses, eeuwig zal ik je liefhebben ik draag je op mijn handen de eeuwen door, zodat je bloeien zal, als de mooiste roos. Liefs Myriam
Ik zag je daar zitten aan de waterkant zo lieflijk zacht en krullend blond met een gitaar in je ranke hand strooide jij lenteklanken in het rond
mag ik even bij jou verpozen sprak deze schalkse herder dra zet ik mijn reis weer verder zachtjes weerklonken jouw akkoorden op je gitaar speelde je love me tender
en op zovele wegen in het leven te gaan vond een vriendschap hier zijn ontstaan we konden het met elkaar wel vinden als schijnbaar o zo zorgeloze kind'ren in de schaduw van een aloude linde
daar aan die zonnige waterkant is mijn reis stil blijven staan ik schrijf je daar nu mijn poezie jij brengt er me zachtjes jouw liefdeslied en heengegaan is het stil verdriet
als je ooit tussen het riet een blocnote gitaar ontwaart twee mensen dicht bij mekaar ziet, ze vonden elkaar daar aan de waterkant in poezie en een prachtig liefdeslied. Liefs Myriam
Mocht het even niet meer lukken. even niet meer gaan. Weet dan dat ik altijd meteen voor je klaar zou staan. Een schouder om op te huilen, mijn armen die ik om je heen kan slaan. Woorden om je te troosten al kan je even niet meer aan. Liefs Myriam
Ik geef ze in handen van een ranke zeewind aan de dauw in 't gras en aan klaprozen ik reik ze aan een meeuw die naar verten klimt ik geef ze aan de zon in 't ochtendgloren laat mijn woorden als op vleugels reizen
gedragen, zoals in de zachte armen van een kind breng ze daar waar mijn liefste zich bevindt vertel haar dat mijn liefde altijd bij zal blijven, dat alleen zij in m'n levensad'ren kan stromen
langs meren, over bergen en steden kathedralen zal ik overal voor bouwen tot in de weides van verlangen uit je dromen maar alleen van jouw aanblik zal ik altijd houden
klimmend naar het dak van de wereld zingend dat ik jou altijd al heb bemind vertel ik de goden van de bloem en de bij en dat ik aan jou mijn woorden wil geven, fluistert het windekind zo zachtjes erbij
mijn liefde voor jou zal eeuwig leven zoals een bij zijn heerlijkste nectar ontwaart zoals een vlinder zijn lentebloem de mooiste vindt, zo blijf, en heb jou altijd al bemind Liefs Myriam
Als de zon aan westereinder slapen gaat, ze nog heel even straalt in mijn gelaat roept ze telkens mijn naam van ginds ver waar een zoektocht naar m'n liefste ster
lokt me zwevend in warmzachte handen met zich mee, tot aan gelukspoort van de zee
daar waar de einde het lichaam van de golven in vurig rood bemint, droom ik van het mooiste zeeekind
draag de fluisterwoorden van m'n hart door de stilte van de nacht, o westenwind, tot daar waar zij zich bevind
waai m'n stem tot diep in haar warme hart zodat ze weet, in de schittering van de nacht ik voor altijd op wacht
tijdloos zullen mij ogen blijven zoeken, de gloed van 't meisje op voeten van zij die ik ooit, zoals in een sprookje als de liefde uit mijn dromen ontmoette. Liefs Myriam
Ik wou dat ik niet alleen een traan een traan van geluk op je wang was maar ook in de herfst ochtend blouw de douw van levenskracht tot jou was Doorheen alles wat ik zie, hoor en voel in alles is het dat ik jouw spiegeling herken als een zeebries me lokt met gefluister weerklinkt het lied van je zachte stem Als de branding in avondrood gaat slapen is het als jouw gloed waar ik naar tracht en zoals de sterren aan de hemel stralen twinkelen je ogen voor mij in de nacht In de branding van onze dromen verweven geef ik me helemaal over aan jou en in alles wat ik zie, hoor en voel ben jij m'n liefste een droom waar ik het meest van hou Liefs Myriam
Kijk zei ze, de zee en de zon en ginds, tegen het hemelsblauw, dat iele bootje op de rand van de wereld zo mooi mijn blik viel overboord de diepte in, strandde onweerstaanbaar bij haar bevallige dijen uitdagend wiegde ze wat heen en weer alsof ze weten wou welke aanblik ik nu wel de mooiste vond kijk zei ik de zee en de zon en ginds dat iele bootje zo onbeweeglijk mooi alsof het eeuwig blijven kon maar hier, vandaag tegen 't hemelblauw dat heen en weer wiegen van jou, niets is me liever mooi dan jij. liefs Myriam
De zon en de zee springen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij. zwervend tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs eeuwige water een held're, verruk'lijk-meeslepende wijs: 'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen- wij gaan terug naar 't Paradijs'. Liefs Myriam
Echte vrienden Zijn echt heel speciaal Gewoon echt idiaal... ze zijn voor altijd. tot dat de dood hun scheid Een vriend is iemand Eerlijk en oprecht Die als het erop aankomt voor je bidt en voor je vecht pas als je iemand hebt Die met je lacht en met je grient Dan pas kun je zeggen... "ik heb een vriend" Liefs Myriam
Ik ben bij met onze vriendschap en genegenheid vrienden zijn speciale mensen, die een bijzondere plaats innemen in iemands leven Vrienden zijn de mensen die delen in iemands vreugd maar ook in hun problemen Een hechte vriendschap ontstaat niet zomaar Het kost tijd om respect en vertrouwen op te bouwen Vrienden zijn die mensen die je in je hart raken en ieders leven blijer maken Bedankt dat jij er bent. Liefs Myriam
Dromen zijn echt geen bedrog Want als ik wakker word zie ik je nog je beeld staat op m'n netvlies gebrand net zoals de letters die je schreef in het zand ongekunsteld lief lachend en tevree leek je de mooiste creatie van de zee oneindig mooi om te zien, wou je beeld wen drinken en me voor eeuwig in jou blik verzinken toen jij met glinsterende waterdruppels op je huid en gesloten ogen de golven aanhoorde straalde je voor mij als de godin onder de goden de golven, woorden van je hart, als hemelse akkoorden jij één van de mooiste sterren uit het heelal kruiste wonderbaarlijk m'n weg op aarde had nooit gedacht dat ik met 't mooiste sterretje uit de nacht de ruisende golven kon aanschouwen in volle pracht. Liefs Myriam
We liggen in het zand En kijken naar de wolken We zien allemaal figuurtjes Die de hemel bevolken je bent onzichtbaar Behalve voor mij Maar dat maakt mij niets uit je maakt me toch blij je bent mijn stille maatje je bent nooit gemeen Eindelijk heb ik een vriend ik ben niet meer alleen Liefs Myriam
Soms hoop ik op een dag perfect afloopt. een dag die geen verdriet zou meemaken. Die met alle vreugde verloopt.. Een dag waar we ons ook eens kunnen vermaken. Maar dat gaat natuurlijk niet zo, het leven is niet perfect. maar de moed daarom opgeven, is iets dat je nooit aan jezelf maag binden. Het geeft ook goede kanten, die ze een beetje bedekt. Maar wie zegt dat als je niet zoekt dat geluk niet kan vinden. Een wereld vol met anderen die jou daarmee kunnen steunen. Een leven die alles en iedereen respecteert. Een pad vol met mensen waarop tijdens je zoektocht op kan leunen.. Dan vind je je geluk, want geluk is het enige dat verdubbelt als je het met iedereen deeld . Liefs Myriam
Vrienden zijn mensen die komen in je leven, liefde en rust die ze geven. ze helpen je in nood, ze delen hun huis, als je belandt in de goot. Ze zorgen voor je als je ziek bent, zonder dat je daar aan went. Vrienden zijn mensen die je steunen in pijn en verdriet, zonder dat je het soms ziet. Vrienden zijn mensen die je leven beter maken! Liefs Myriam
Bedankt voor je lieve woorden, je weet niet wat het met me doet, dat kun je ook niet weten, Vrienden en Vriendinen, bedankt, zonder jullie kon ik het niet aan. ook al zijn jullie verweg, ik weet dat jullie mij verstaan. ik hoop dat jullie nog velen jaren dicht bij ons staan. Bedankt een knuffel en een zoen. liefs Myriam
