Misschien vraag je je af waarom ik een blog zou beginnen?
Wel dat heb ik te danken aan mijn vriend... (zelf kan hij niet ordelijk zijn dus moet ik het maar doen, mannen...)
Ik wist eigenlijk niet goed hoe ik eraan moest beginnen. Waarover zou ik schrijven? Zou er wel iemand dit willen lezen? Waarom zou iemand dit willen lezen?
Om eerlijk te zijn weet ik het nog steeds niet.
Maar aangezien ik momenteel bijna een jaar in de psychiatrie zit is dat misschien een goed begin. Er zijn namelijk nog heel wat misvattingen. Ten eerste, ik ben NIET zot of gek of gestoord of dergelijke. Ik ben net zoals ieder ander een individu dat een eigen pad heeft uitgestippeld gekregen, het mijne vertoont jammergenoeg enkele vreemde bochten.
Deze bochten lopen door de gezondheidszorg op verschillende manieren, maar dat lees je later wel.
Bon... mijn eerste tekst en ik ben al aan het zeveren.
Ik ben dus begonnen met mijn eigen blog om mijn vriend tevreden te stellen, een bezigheid te hebben en om een beetje duidelijkheid te scheppen over wat er allemaal mis kan gaan in een vrouwenleven.
