Dag 3: 09/07/2012 (maandag)

Toch eerst eens het zwembad uitgeprobeerd: zalig warm water. Daardoor wat te laat vertrokken voor onze afspraak op Jackson Square voor een geleide wandeling (aangeboden door de stad). Eerst nog vlug ontbijt in het “Grand Café”, gekend voor zijn Café-au lait en beignets (heel lekkere oliebollen, met zeer veel poedersuiker overstrooid). De waiters zijn allemaal in het wit en je kan de bedrijvigheid in de keuken van buitenaf volgen. Op de afspraakplaats aangekomen blijkt dat de toer al begonnen is (het beginuur was een uur vervroegd omwille van het warme, maar niet aangepast op de site). Dan weer zo’n super vriendelijk aanbod: we mogen naar het centraal bureau gaan om te kijken of we nog een extra gids kunnen krijgen. Dat kon, maar een paar uur later. Toevallig is er op het verdiep eronder een bekend lokaal radiostation, WWOZ (zie dag 1). We vragen en krijgen een persoonlijke, individuele rondleiding door het radiostation, een niet-commerciële organisatie, maar met alles erop en eraan. Heel toffe ervaring.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De gids brengt ons nadien naar de French Market voor de rondleiding en vertelt allerlei interessante weetjes, oa. dat de Mississippi toch wel af en toe een gevaar voor overstroming betekent,  het verschil tussen de verschillende kookstijlen die we proefden: Cajun (meegebracht door de Canadese immigranten in Louisiana), Creoolse ( ontstaan door Spaanse en Afrikaanse invloeden) en Bayou, waarvan de Jambalaya en de Louisiana Po’boy een voorbeeld van is. Achter de Po’boy leeft een echte legende: “the PoBoy legend started in the 1920’s in New Orleans when streetcar workers went on strike. A local restaurant wanted to help these men out when they visited the restaurant and provide a lot of food for a small amount of money. They took French bread and stuffed it with just about anything they could find. They called the sandwich the “Poor Boy” for the men they were trying to help. Through the years the name was shortened to “Po’Boy”, which remains a Louisiana tradition today (uit: “AFC Enterprises, Inc.). Wij nemen onze Po’boys met Margarita’s en Daiquiri’s… een kleine variatie op het thema.

Nu staat de Jazz Walk of Fame op ons programma, na een overtocht over de Mississippi met de ferry (gratis). Leuke wandeling langs de rivier met thema-punten (we kunnen de self guided audio tour volgen, op GSM gedownload), waardoor we in stemming blijven door de muziekstukken die doorheen de audio lopen.

We vinden nog wat toffe platenwinkels en een bluesbar: “voodoo-bar” waar we wat blijven plakken met (ja, opnieuw) Margarita’s.

Dan richting hotel, waar we onderweg weer een prachtervaring hebben: een grote band, met een aantal heel jonge trommelaars, die een trots optreden doen op straat.

Dan op naar de Preservation Hall, waar we al wachtend op het optreden van 8 uur rechtstaand een pizza eten en een “visbokaal” met exotische cocktail drinken. Het optreden is knap en veel te vlug voorbij. Het optreden zelf was weeral schitterend. In ons ogen behaalt de Preservation Hall volledig zijn doel (de traditionele Jazz vereren en bewaren).