Ik ben dus musicfre, maar de meeste mensen kennen mij als Fré, of gewoon... Frederik. Ik ben meestal een rustig / rustgevend iemand die heel graag naar muziek
luistert, graag films ziet en graag leuke gesprekken met vrienden heeft. Ik
lees ook wel graag (LOTR, Harry Potter, Dan Brown) en ik heb iets met quotes. Ik hou dan ook enorm van taal en
alles wat daar mee te maken heeft. Ik ben over het algemeen optimistisch, maar
denk wel veel na over dingen. Ik ben ook bezig met hoe mensen denken en zich
voelen, en speel dan ook graag luisterend oor. Ik probeer verder zo gezond mogelijk te leven (eten, bewegen, en... niet
roken...) En zoals je wel zult merken hou ik ook veel van fantasy pics...
ASL (Age, Study, Living)
Ik ben 22 jaar jong, doe momenteel mijn laatste jaar Germaanse talen Nederlands-Engels in Wilrijk, Antwerpen, en woon in het centrum van het Oost-Vlaamse Sint-Niklaas.
Na veel opzoekwerk, knip- en plakwerk en vertaalwerk, is hier dan eindelijk deel 2 van de oorsprong van artiesten-/groepsnamen !!!
Hoe zijn al die artiesten en muziekgroepen op hun groepsnamen gekomen? Waar hebben ze de mosterd gehaald, en waarom die bizarre keuzes? Al deze dingen kom je snel te weten...
Veel plezier !!!
Aerosmith
In de tijd van het oprichten van de band was groepslid Joe Perry bezig in een boek, Arrowsmith. Die naam bleef hangen, maar ze veranderden wel arrow in aero om hun groepsnaam wat dynamischer te maken.
Backstreet Boys
In de buurt van waar enkele van de bandleden afkomstig zijn, was er een populaire hang-out-plaats voor tieners: The Backstreet Market. De bandleden voegden er Boys aan toe, omdat ze vonden: No matter how old we get, well always be boys! Ze zijn er zich dan toch tenminste van bewust
Depeche Mode
Vrij vertaald is dit gewoon "de nieuwste mode". De naam zou komen van het gelijknamige Franse modeblad zonder dat ze wisten wat het betekende
Everything But The Girl
Dit komt van een reclame voor een Britse kledingwinkel: We selleverything but the girl
Four Tops
Wel, in het begin heetten ze gewoon The Four Aims, maar dat vond de producer teveel lijken op een andere popgroep, The Ames Brothers, daarom vroeg hij wat hun motivatie was voor de groepsnaam, en ze antwoordden Were aiming for the top. En daarop stelde de producer The Four Tops voor
New Order
Toen de manager van de band aan het lezen was in de krant kwam hij een artikel tegen met als kop The New Order of Kampuchean Liberation. New Order werd zo één van mogelijkheden voor een groepsnaam waar de bandleden over moesten stemmen. Verder hadden ze nog Barney, Steven and Peter en The Witchdoctors of Zimbabwe. De stemming eindige op een ex aequo: 2 stemmen voor New Order en 2 voor The Witchdoctors of Zimbabwe. Het is door de uitgesproken stem van Peter Hook dat het dan toch New Order geworden is
Radiohead
Genoemd naar het liedje Radio Head" van Talking Heads ;-)
Simple Minds
De band heette oorspronkelijk Johnny And The Self Abusers, maar wegens spanningen tussen de bandleden werd de naam veranderd in Simple Minds.
De groepsnaam is gebaseerd op een regel uit een liedje van David Bowie, The Jean Genie:Hes so simple minded he cant drive his module
Talking Heads
Hierover bestaat discussie - er zijn 3 mogelijkheden:
1.) Van het T.V.-jargon: talking heads verwijst naar een camerashot dat mensen alleen met hun hoofd en schouders in beeld brengt, wat het geval is bij nieuwslezers.
2.) talking heads wordt ook gebruikt om te verwijzen naar de mensen zelf: nieuwslezers en mensen van reclamespots die alleen maar een aantrekkelijk gezicht moeten hebben om de koopwaar of het nieuws te verkopen.
3.) Er wordt ook gezegd dat het geïnspireerd is op een militair experiment dat te maken had met sprekende mannequin hoofden Hoe bizar!
Ultravox
Latijn voor the greatest amount of voice
ZZ Top
Dit zou geïnspireerd zijn op een Texaanse Blues zanger, ZZ Hill.
Maar er wordt ook gezegd dat ze hun naam zo gekozen hebben als een combinatie van twee merken sigarettenrolpapier: Zig Zag en Top
Zo, tot zover het langverwachte vervolg, maar ik kan al verklappen dat er nog meer is "where that came from"... It ain't over 'till it's over !
Ik wil ook nog eens een oproep doen voor iedereen die dit leest : als je de interessante, leuke of bizarre herkomst van een groepsnaam kent, of je zou dit van een bepaalde groep willen weten, e-mail mij of reageer op dit blogje, en dan komt het zeker in een volgend deel van dit blogje !
Woody
Allen heeft weer een nieuwe film uit! Zijn
laatste films waren de originele komedies "Match Point" (2005) en "Melinda and Melinda" (2004). In "Scoop" speelt Scarlet Johanssen(Sondra Pransky) dit keer een nogal sullig
en stuntelig
overkomend blondje met
een foute bril -
alleen dát is al een reden om de film te gaan zien!
De film is eigenlijk een beetje een rare versie van een detective: Londen wordt al maanden geteisterd
door de "Tarot Card Killer" - een moordenaar
die het heeft voor zwartharige meisjes
met kort haar, en altijd een Tarotkaart achterlaat. Er is maar 1 iemand die belangrijke informatie over deze
ongrijpbare moordenaar op het spoor is gekomen: de topjournalist Joe Strombel (Ian McShane). Maar het zit hem niet mee, want
voor hij iets kan doorspelen
aan iemand, is hij dood. Het
zal je maar overkomen!
Maar"Scoop" zou
natuurlijk geen Woody Allen
film zijn als er niet een beetje absurditeit
en humor bij te pas kwam. En ja: in het begin van de
film zien we wijlen Joe Strombel
op de "doodsboot" naar de
onderwereld, met Magere
Hein - je weet wel, die met z'n zwarte kap en z'n zeis - als veerman. En omdat de topjournalist kost wat
kost een primeur(Scoop)wilt halen met het verhaal van de "Tarot
Card Killer" - en het hem ook niet uitmaakt of hij dat levend of dood haalt -
verschijnt hij als geest
voor Sondra Pransky, en dat tijdens een goochelact van de verstokte
goochelaar Splendini - gespeeld door Woody Allen zelf! (De
geest van) Joe
Strombel mikte
eigenlijk op een iets meer professionele
journaliste dan Sondra, die gewoon een beginnend journalistje is voor
de krant van haar universiteit.
Ze droomt er wel van om met een Scoop snel opgemerkt
te worden als echte journaliste, maar spijtig genoeg heeft ze precies wel niet
zo veel talent. Na
veel aandringen kan ze
de "aparte" goochelaar Splendini, die eigenlijk gewoon Sidney Waterman heet, overhalen om mee te werken
aan het onderzoek naar
de "Tarot
Card Killer". Maar
zoals ik al zei is ons Sondra niet
echt zo talentrijk te
noemen: bij haar eerste achtervolging heeft ze de verkeerde man te pakken, en telkens
als ze denkt "subtiel"
even rond te snuffelen, legt ze alles slordig
terug, of erger nog: ze laat zich betrappen. Maar toch lijkt ze er
altijd mee weg te
komen, en dringt ze met succes binnen in het leven (en het huis)
van de knappe Britse
aristocraatPeter Lyam, van wie
ze overtuigd zijn
dat hij de "Tarot Card Killer" is. Maar al snel laat Sondra zich inpakken door de charmes van deze knapperd, en weet ze al snel niet meer
of ze nu voor de liefde
of voor de Scoop moet kiezen...
Een spannende film met
humor, zonder dat het
echt een parodie is.
Zeker de moeite waard!
SPIDERMAN 3 : bekijk nu de nieuwe supertrailer !!!
De nieuwste trailer van de langverwachte sequel: Spiderman 3 ! Het is nog wachten tot in mei voor de film, maar gelukkig is er deze geweldige trailer !!!
"The path of the righteous man is beset on all sides by the inequities of the selfish and the tyranny of evil men. Blessed is he who in the name of charity and goodwill shepherds the weak through the valley of darkness, for he is truly his brother's keeper and a finder of lost children. And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers. And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee." [Jules in"Pulp Fiction" (1997)]
Exact
401 jaar geleden, op 5 november 1605,
probeerde Guy Fawkes het Palace of
WestminsterinLonden op te blazen, wat in alle
geschiedenisboeken het "Buskruitverraad" (of Gun Powder Treason) wordt genoemd. Met zijn Gun
Powder Plot probeerde Guy Fawkes de
ProtestantseKoning James I en iedereen van het Engelse Parlement te vermoorden, door Westminster Palace op te blazen op de formele openingssessie op 5
november 1605, waarop Koning James I de vergadering van de House of Lords en
House of Commons zou toespreken. Het Gun Powder Plot van Guy Fawkes en
zijn (Rooms)katholieke medestanders werd beschouwd als de grootste vorm van
verraad, en Guy Fawkes wachtte dan ook
de strop
Dit
is een fragment uit een Brits gedicht dat vaak geciteerd wordt op Guy Fawkes Nacht, ter nagedachtenis
van het Gun Powder Plot:
Remember,
remember, the 5th of November
Gunpowder Treason
and plot ;
I know of no
reason why the Gunpowder Treason
Should ever be
forgot.
Guy Fawkes, Guy
Fawkes,
'Twas his intent.
To blow up the
King and the Parliament.
Three
scorebarrels of powder
below.
Poor old Englandto overthrow.
By God's
providence he was catch'd,
With a dark
lantern and burning match
V FOR VENDETTA, de film uit 2006, gebruikt ook de eerste 4 lijnen van dit gedicht als rode draad. In de film is het de charismatische en mysterieuze vrijheidsstrijder
V altijd met een Guy Fawkes-maskerop -door middel van terroristische
aanslagen een gelijkaardig plot ineen steekt om het Britse
Parlement (waar ook de Big Ben gesitueerd is) op te blazen, dit keer
tegen het angstaanjagende totalitaire
regime dat op dat moment heerst in Groot-Britannië. Voor mijn blogje over V FOR VENDETTA, ga naar mijn archief van een tijdje terug: http://www.bloggen.be/musicfreke/archief
In
de geest van 5 november, Guy Fawkes,
en natuurlijk V, deze quotes:
People
should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their
people.
A
revolution without dancing is a revolution not worth having.
I
dare do all that may become a man, who dares do more is none. (MacBeth Act I, Scene 7)
There's
no certainty - only opportunity.
Laat deze 5de november niet
zomaar voorbij gaan. Remember, remember
Donderdagavond heb ik opnieuw een toneeltje gedaan, dit keer van onze eigenste germanistjes, die er de originele naam 'GRASLAMP' voor bedacht hebben. Een volledig verslagje kan je lezen op http://www.bloggen.be/morganblue3/ !
Vrijdag ben ik naar de 70ste editie van de Boekenbeurs geweest in Antwerpen! Ik was er al van om 10 uur en toen was het gelukkig nog niet al te druk. Ik heb gekocht: een boek over 70 mysteries rond het oude Egypte, de farao's en de pyramiden, een boek over Griekse mythologie, en de DVD van Mary Poppins. Een goede buit!
Woensdagavond ben ik eindelijk nog eens naar het betere toneelspektakel geweest in de Stadsschouwburg Antwerpen... de musical Peter Pan, een productie van het bekende Music Hall onder leiding van Geert Allaert. Het verhaal kent iedereen wel denk ik, en loopt ongeveer gelijk met de Disney film van Peter Pan. Voor de musical heeft de regisseur zich vooral gebaseerd op de originele tekst van J.M. Barrie (al van 1902!). Alle liedjes waren natuurlijk volledig origineel en gemaakt speciaal voor de musical. Het belangrijkste nummer was "Ik Word Nooit Groot", wat natuurlijk het motto is van Peter Pan (en wat ik achteraf nog een paar mensen op de trein naar huis hoorde zingen ^_^ )
De decors waren prachtig gedetailleerd, er zaten heel veel leuke dansjes in, en er werd natuurlijk ook gevlogen - en natuurlijk niet alleen door het elfje Tinkelbel - die gespeeld werd door een wel heel energetische actrice! Tinkelbel liep of vloog immers altijd druk heen en weer, en deed allerlei 'moves' - begeleid door allerlei leuke geluidjes - om zich verstaanbaar te maken
aan Peter en deWilde Jongens (Lost Boys).
Tot de cast behoorde zelfs een hond, Nana
- het
kindermeisje van de kindjes van de Darling familie - die ook goed wist wat ze moest doen! Peter Pan
zelf werd in deze voorstelling niet gespeeld door Aron Wade, de
acteur die iedereen wel kent van de T.V. series "De Kotmadam" of "W817",
maar door de 'understudy' Stefan Van Guyse. In andere voorstellingen speelt hij altijd een
piraat, maar ik vond hem als hoofdrolspeler heel goed! Verder was er natuurlijk
nog Kapitein Haak, die bijna even flamboyant gespeeld wordt door Karel Deruwe als in
de Disney film. Hij slaagt er heel goed in om even
would-be-boosaardig-maar-eigenlijk-een-wussy te spelen. Verder deden nog mee: Wendy Van Wanten als
mama van de Darling familie, Ann Van
Den Broeck als Wendy, en Luc Caals als de
domste piraat Smee.
Musicals zijn altijd wel veel geld, zeker als je een goeie plaats wilt, maar
achteraf weet je toch altijd waarom je het doet (en opnieuw doet) : het is
gewoon één groot spektakel, met het beste van alle werelden: live georchestreerde muziek, toneelspel, dans, zang,
prachtige decors en kostuums, en je
voelt je echt betrokken bij het spektakel. Zo liepen er twee keer acteurs door het publiek, en
waren er ook terzijdes - gericht aan
het publiek; bijvoorbeeld wanneer het elfje Tinkelbel ging sterven behalve wanneer mensen terug in elfjes
zouden geloven - wat het publiek moest bevestigen door luid in de handen te
klappen en met hun voeten op de vloer te bonken. Ook zijn de dialogen bij
een toneel nooit vastgeroest: ze kunnen altijd aangepast worden aan de actuele wereld -
of er kunnen gewoon talloze leuke inside-jokes ingestopt worden door de acteurs. Er zaten ook enkele
zinnetjes Frans en Engels in, en sommige andere dingen die alleen volwassenen
konden begrijpen.
Dus : als dát allemaal niet de moeite is om te gaan zien dan weet ik het
niet meer...
Vannacht was ik in Antwerpen
voor een angstaanjagende, huiveringwekkende,
en vooral bloederige nacht. In de
filmzalen van de Metropolis was het Halloween Night! Van om 23u s avonds kregen
we 3 thrillers voorgeschoteld, in avant-première dan nog wel!
Om 23 uur was het bezeten
vrouwmens met de lange, verstrikkende zwarte haren en het lijkbkleke jongetje
met de creepy katachtige keelklankgeluiden er weer voor meer gespook, in The Grudge 2. De
film leed duidelijk onder het sequel-syndroom, en bestond dan ook vooral uit
bangmakende beelden met het bekende vervloekte duo, en allerlei personages uit
de film die de vloek overkregen en
van apathie uiteindelijk tot moord overgingen. Spijtig genoeg was er geen
verhaal, en geloofwaardig was het dus al zeker niet. Maar het kon wel tellen
als voorspel op een morbide, bloederige filmnacht zoals deze
Om 1 uur s nachts speelde Jigsaws opvolger Amanda nieuwe spelletjes met mensen die (blijkbaar)
een lesje geleerd moesten worden in Saw 3. De film was
iets minder spannend dan de vorige 2, maar er zat toch een goed verhaal achter
en weer een heel arsenaal proeven
die de slachtoffers moesten doorstaan om het leven van anderen en zichzelf te
redden. De film bevatte veel flashbacks,
wat soms voor een déjà-vue effect zorgde als je nu eenmaal nog goed wist wat er
in de vorige films gebeurd was. Er zit iets minder variatie in, maar toch
genoeg spanning en plotwendingen typisch voor de Saw films.
Om 3 uur kregen we het toppunt
van wreedheid en bloederigheid, als we terugkeren naar de psychopatische,
kannibalistische Hewitt familie in het dode
dorpje van Texas waar zich The Texas
Chainsaw Massacre: The Beginning afspeelde.
De film is best wel goed als prequel, en staat garant voor minstens evenveel
wrede daden en scènes als in de vorige film. Je krijgt wat meer te zien over
het begin (wat had je anders gedacht?), en verder is het gewoon vooral één
spannende aaneenschakeling van bloedstollende confrontaties. En net zoals in Saw, yes, there *will* be
blood
De gouden regel van deze films
was: hecht je niet teveel aan de personages,
want je weet nooit wanneer ze weggegrepen zullen worden door een zwartharige
feeks, te pletter zullen storten, verdrinken, hun nek of botten zullen breken,
of aaneengereten zullen worden door een kettingzaag. Oh, humanity
Voor wie zich afvraagt waarom ik
(en mensen in het algemeen) naar dergelijke films zouden willen kijken: Het is
een persoonlijke overwinning om alle
angsten te doorstaan van films en
hun personages, om na eens serieus dooreengeschud
en bangemaakt te zijn met
wreedaardige en bloederige momenten toch terug naar een wereld terug te keren
die net iets minder moordlustig en psychopatisch is dan alles wat er zich in die
films afspeelt En dat we het hier best wel goed hebben!
Ik heb eindelijk The Hobbit gelezen, het bekende verhaal dat voorafgaat aan J.R.R. Tolkien's The Lord Of The Rings. Het boek leest echt heel leuk! Het vertelt het hele avontuur van de eigenaardige hobbit Bilbo Baggins, die er samen met 13 dwergen en de tovenaar Gandalf op uit trekt om ver weg in het oosten van Middle Earth, voorbij de Misty Mountains en de verraderlijke bossen van Mirkwood de Lonely Mountain te bereiken, waar al tientallen jaren lang een bergvan eenschat: hopen juwelen en goud ligt te wachten, die eigenlijk toebehoort aan de familie van de dwerg Thrain, die de tocht leidt. Alsof de tocht naar de Lonely Mountain nog niet gevaarlijk genoeg is met Orcs, Goblins, reuzen en andere wezens, moeten ze ook nog afrekenen met de persoonlijke bewaker van de schat: de lepe draak Smaug!
The Hobbit is een leuk en spannend verhaal van begin tot einde. Het verhaal is echt tijdloos - het is ondertussen al bijna 70 jaar oud... (de eerste publicatie is van 1937!) J.R.R. Tolkien heeft een onuitputtelijke fantasie en zuigt iedereen op in zijn uitgebreide wereld van Middle Earth vol magische gebeurtenissen en wezens! Als je The Lord Of The Rings het einde vond is The Hobbit zéker een must!
Ondertussen ben ik ook in The Lord Of The Rings begonnen... Daar schrijf ik binnenkort misschien ook wel iets over!
En voor wie nu (ook) vakantie heeft: geniet ervan!!!
SPIDERMAN 3 : bekijk nu de nieuwe supertrailer !!!
