Wekker gaat, opstaan en dan zien dat beneden het licht aan is,... tiens.

Kinderen liggen niet meer in bed...

Dochter (10j); " dag mama, heb je zin in een tasje koffie? Ik heb ook ineens onze boterhammen gesmeerd, voor mijn broer en ik elks een halve kiwi in de boekentas gestoken en een koek genomen, ga jij nu maar lekker genieten van een stressvrije ochtend!"

OOoo schuldgevoel der schuldgevoelens die een moeder kan hebben!

Deze ochtend;

Dochter (10j); "Mama, ik moet nog een blad afprinten voor mijn huiswerk"

ikke; " nu pas?! je hebt potverdekke drie dagen den tijd gehad om uw huiswerk te maken, maar neen, madam moet dat op deze maandagochtend -waarvan dat je weet dat je moeder met een knoert van een ochtendhumeur rondloopt- nog rap een blad afprinten. En wanneer verwacht madam dat ik de computer aanzet, voor dat ik uw boterhammen heb gesmeerd, de kat heb binnengelaten of na dat ik uw broer zijnen boekentas ....ratel ratel ratel...."

Enfin, met een lip die tot op de grond hangt zwier ik de computer aan, ondertussen zoef ik van links naar rechts waarbij mijnen bloeddruk de hoogte inschiet.

Zoon (9j);"Mama, je moet mijn agenda nog handtekenen"

ik begin terug mijnen preek af te ratelen en ergens midden in mijn lithanie slaagt hij plots zijn agenda dicht en zegt; "dan niet"

maw, nog liever straf van de juf dan het gezaag van zijn moeder.

Ik lag dubbel en heb met een stevig onderdrukte lach zijn agenda van een handtekening voorzien.