Precies een jaar geleden stonden wij je vrouw, kinderen en kleinkinderen, aan jouw bed in het Hospice waar je net was overleden. Ons verdriet was groot, maar ook wisten wij dat we je de rust moesten gunnen na wat je geleden had. Maar weet dat wij je ontzettend missen en nooit zullen vergeten!! Je blijft voor altijd in ons hart!

07-02-2012 om 09:23 geschreven door Grada

30-01-2012 om 00:35 geschreven door J@n.

Moeilijke dag vandaag en alles komt weer zó naar boven borrelen.
Alweer een jaar geleden dat jou man en mijn lieve vader overleed,en als de dag van gisteren zie en voel ik de pijn van dit enorme verlies.
Zijn ziekbed heeft mij méér aangegrepen dan de dood zélf, want met de dood kwam er een einde aan zijn lijden en ik weet nog dat ik opgelucht was na het telefoontje van jou.
Eindelijk heeft hij rust!!!
Hij is dan wel niet meer hier,maar in ons hart zal hij er áltijd zijn en blijven.
We zijn het aan Appie en aan onszelf verplicht iets van ons leven te maken,van kleine dingen te genieten en....daar gaan we voor hoor!
We hadden en hebben elkaar nodig...
We waren met elkaar bij Appie......zochten steun en troost bij elkaar,
Jijzelf,de kinderen en kleinkinderen,Grada en Jeroen en Sylvia....allen bij elkaar en in gedachten bij elkaar.
We hebben elkaar nodig!

Héél mooie tekst van dit nummer en zéér toepasselijk.
Sterkte! xxx Rafael

29-01-2012 om 22:16 geschreven door vlinder

Die rust en het niet meer hoeven lijden is waar Appie zo naar hunkerde.
Hij was moegestreden, zijn lichaam wilde niet meer en zijn geest had daar vrede mee.
Vandaag een jaar geleden heeft hij die rust gevonden.
Later we daar onze troost uit putten.
Heel veel sterkte Wil!

29-01-2012 om 22:03 geschreven door Jeroen

29-01-2012 om 21:53 geschreven door vlinder