De dagen, weken vliegen voorbij... Ondertussen zijn we al een maand hier. Veel tijd is er niet om onze blog aan te vullen, we zullen het moeten beperken tot een wekelijks verslag (maar zoals het spreekwoord zegt: 'Geen nieuws, Goed nieuws'). De stage verloopt voor ons allebei nog altijd goed. Het Frans begint te verbeteren, vooral het begrijpen lukt aardig; mede doordat we nu kennis hebben van het specifieke vakjargon ect. Toch blijft het wel vermoeiend om ons zo lang te concentreren, maar ook psychisch is het niet te onderschatten. 's Avonds vertellen we aan elkaar de verhalen, getuigenissen, gebeurtenissen die we die dag gehoord, gezien en meegemaakt hebben. Op deze manier kunnen we ons hart luchten en blijven we er niet alleen mee zitten. We vragen elkaar regelmatig raad hoe de andere in die bepaalde situatie zou reageren; het uitwisselen van elkaars visie is erg leerrijk. Ondertussen hebben we ook allebei een onderwerp gevonden voor onze thesis. Birgit neemt het onderwerp: 'De integratie van jongeren met een psychiatrische stoornis op school'en Charlotte gaat waarschijnlijk haar werk doen rond 'Travail d'Intérêt générale collectif' (vergelijkbaar met een gemeenschapsstraf in België). Vorige week dinsdag hebben we op de Erasmus avond terug verschillende Belgen leren kennen. Raar maar overal zie je mensen groepjes vormen met voornamelijk eigen landgenoten. We hebben al tegen elkaar gezegd dat we moeten opletten dat we niet alleen optrekken met Belgen (we komen niet naar Montpellier om voornamelijk Belgen te leren kennen). Toch blijft het wel leuk om volledig te kunnen uitdrukken tegen mensen en die je verstaan! Vrijdag hadden we onze vrije namiddag, omdat het zo'n mooi weer was, besloten we er van te profiteren. Tijd voor ons allereerste terrasje op place comédie onder de stralende zon! 's Avonds hebben we uitgebreid gekookt met Preben en Stijn (twee Belgen). De rest van het weekend bestond uit shoppen, wassen, koken, uitslapen.... Maandag hadden we een rendez-vous met meneer Michel (onze begeleider van school). Naar Franse gewoonte was hij een half uur te laat, terwijl wij aan het stressen waren omdat we vijf minuten te laat gingen komen! Gedurende twee uur hadden we een gesprek met hem over het verloop van onze stage. Uiteindelijk hebben wij twee vragen gesteld, waar hij twee uur lang op door gegaan is. Ondanks zijn goede bedoelingen, het is echt een heel vriendelijke en grappige (of poging tot) man, was het wel redelijk saai. De rest van de dag hebben we gewerkt voor school rond ons project Armoede. Voor het vak Internationaal werken moeten we een video en presentatie maken rond een bepaald onderwerp. Hier moeten we in mei een video conference rond doen met een ander meisje die op erasmus is in Vietname. Wij hebben gekozen voor het onderwerp Armoede en SDF (les personnes sans domicile fixe)wat we hier heel veel tegenkomen. In Montpellier vind je om de 100 meter een bedelaar, dakloze, drugsgebruiker vaak vergezeld door een of meerdere honden. Inspiratie genoeg dus! Deze week is het weer wat minder: regen, wolken...beetje op zijn Belgisch. Hopelijk wordt het gauw beter, zodat we in het weekend naar het strand kunnen gaan!
De stageweek is weer begonnen. Is altijd even wennen om terug vroeg op te staan na het weekend.
In het weekend hebben we vooral tijd genomen voor te wassen, strijken, poetsen, inkopen doen... (we klinken als echte huisvrouwen :)). Dit heeft toch wel voor wat avontuur gezorgd. Toen we inkopen deden in onze favoriete winkel (de lidl), kwamen we bij de kassa tot de conclusie dat we te veel hadden gekocht en dit nooit zouden kunnen dragen naar huis. We besloten toen om de (volgeladen) winkelkar mee te nemen naar het appartement. Dit tafereel zorgde voor veel bekijks op straat: twee meiden over het straat met een volgeladen winkelkar. Toen we alles op ons appartement hadden uitgeladen, keerden we terug met de winkelkar, deze keer volgeladen met kleren voor de waserette. Zaterdag zijn we voor de eerste keer naar de waserette in de buurt geweest. Gelukkig was er iemand die ons de kneepjes van het wassen kon uitleggen, want geen van ons beiden had hier eerdere ervaring mee (schandalig eigenlijk). Een uurtje later keerden we met vers gewassen kleren (dachten we) terug naar huis. Toen we op het appartement aankwamen, stelden we vast dat vele kleren nog niet fris roken en/of vochtig waren. Heel het appartement lag dit weekend vol met kleren om te drogen (zelfs nu nog!).
'S avonds hebben we eerst gegeten met onze Amerikaanse buurmeisjes, wat een zeer gezellige avond was! We hebben dit weekend ook voor het eerst Belgen leren kennen: twee jongens die hier beetje verder logeren.
Na een weekje Montpellier beginnen we onze weg doorheen de stad aardig te kennen. Gisteren hebben we overdag wat aan sightseeing gedaan. Zo zijn we onder andere naar Place de l'Europe geweest(een echte aanrader!). Het was weer prachtig weer.
Gisteren avond hebben we onze goede examenpunten gevierd en zijn we met onze nieuwe Franse vrienden naar een Ierse pub geweest, waar we samenkwamen met een aantal Engelse vrienden van onze kotgenoot Martin. Na een paar traktaties zijn we doorgezakt naar een kotfeestje van een aantal Engelse meisjes. Opvallend is de vriendelijkheid van de andere Erasmusstudenten, vooral onze Amerikaanse kotgenoten waren erg enthousiast om ons te zien. Het was een geslaagde avond!
Vandaag was het minder mooi weer in Montpellier, we werden voor het eerst wakker zonder een stralende blauwe hemel. Tegen de middag hebben we de trein genomen naar Béziers (de stad waar Charlotte stage gaat lopen). We moesten door een aantal achterbuurten wandelen, waar we wat minder op ons gemak waren. Als enigste blanken vielen we op in deze stad.
Morgen begint onze stage; wat de nodige zenuwen met zich mee brengt. Het wordt nog een spannende week!
Gisterenavond hebben we ons eerste stapje gezet in het nachtleven van Montpellier. De avond begon goed met twee aanbiedingen van kotgenoten! Martin, onze Franse kotgenoot, kwam vragen of we niet mee iets gingen drinken samen met zijn vrienden. Tien minuten later, kwam een andere kotgenoot (meisje van Engeland) vragen of we niet met haar op stap gingen, maar ondertussen hadden we al toegezegd aan Martin. We spraken af om samen met haar een andere keer dit weekend weg te gaan.
Rond een uur of negen vertrokken we naar place comédie, waar Martin had afgesproken met zijn vrienden. Zoals de gewoonte is in Frankrijk geef je bij de begroeting 3 kussen (hier beginnen ze langs rechts te kussen, oppassen dus!), ook mannen die (goed bevriend zijn) kussen elkaar. We zijn eerst iets gaan drinken in een gezellige bar met veel jongeren. Doordat de zoon van de uitbater met ons mee, werden we getrakteerd op cocktails en bier. Gelukkige voor onze portemonnee want een drankje (cola of bier) kost hier minstens 3 euro! Daarna besloten we een dansje te wagen in de discotheque 'Cargo'. Hier hebben we onze ogen nogal uit gekeken, nooit gedacht dat de Fransen zo hevig dansen! Zelfs mannen gaan hier serieus uit te bol, wat je in België maar zelden ziet (zonder de nodige drank)! Wat ons nog opviel was de lengte van de plaatselijke bevolking, over het algemeen zijn wij hier bijna een kop groter als de meeste meisjes (en zelfs jongens!). Daarnaast zijn er nog een aantal grote verschillen tussen het uitgaansleven in België en Montpellier: het algemeen rookverbod in de bars (zalig, geen stinkende kleren en haren) en het sluitingsuur (hier sluiten alle bars om 1u!). Na wat gedans en gepraat, begon rond een uur of half 2 de vermoeidheid toe te slaan. We keerden moe maar gelukkig huiswaarts! We waren trots op onszelf dat we heel de avond Frans hadden gepraat en hun hadden verstaan!
Vandaag hebben we nog een aantal praktische zaken in orde gebracht: het openen van een bankrekening, van de ene organisatie naar de andere gelopen om documenten te laten tekenen ect. De tijd vliegt hier voorbij, voor we het weten is het tijd voor het avondeten en is de dag alweer bijna om.
Heerlijk om elke dag lekker uit te slapen en wakker te worden met een stralende zon en hemelsblauwe lucht! Na de middag hebben we eerst pasfoto's laten trekken voor ons tramabonnement en zijn we daarna de stage van Birgit (Centre Hospitalier universitaire; polyclinique de psychiatrie) gaan bezoeken. Haar stagebegeleidster had (na 3 mails) nog altijd niet geantwoord, terwijl onze stage maandag begint! Na een hele zoektocht en rondvraag hebben we haar uiteindelijk toch kunnen vinden op het immense domein. Blijkbaar had onze begeleidster van het school een verkeerd email adres aan Birgit gegeven, waardoor haar mails nooit zijn aangekomen. Na het gesprek met haar begeleidster was Birgit toch wat gerustgesteld. Het is een vriendelijke vrouw, die zelfs vond dat we goed Frans konden :)!
In de late namiddag zijn we naar het EDF geweest voor onze elektriciteit- en waterfactuur te regelen. Deze dienst bevond zich in het multiculturele (en ook arme) gedeelde van Montpellier, waar we duidelijk opvielen met onze blonde haren en lichtere huid (wat we over het algemeen sowieso doen hier in het Zuiden).
Wat de avond ons gaat brengen (buiten koken en de afwas) is nog onzeker, het kan alle kanten uit.
Montpellier: la ville où le soleil ne se couche jamais!
Wij zijn alweer twee dagen verder in het zonnige Montpellier. Gisteren hebben wij een wandeling gemaakt doorheen de stad en zo hebben wij ook de andere kant van de stad leren kennen. Montpellier was veel groter dan wij dachten waardoor het moeilijk was om ons te oriënteren. 's Avonds zijn wij iets gaan drinken in Café Joseph; een heel gezellig, groot café met vele studenten en toffe muziek. Momenteel is het nachtleven nog niet zo bruisend omwille van de examens. Maar nog genoeg tijd om de schade in te halen... .
Vandaag zijn wij naar onze school geweest. Wij hadden een afspraak met onze begeleidster maar ze is gewoon niet komen opdagen. Typisch Frankrijk??? Het voordeel is wel dat wij nu weten waar onze school ligt en het is duidelijk niet te doen met de fiets... . Het viel ons op dat er vele sociale woonwijken waren buiten de stad. Op de bus zelf bestonden de openbaar vervoergebruikers voornamelijk uit potentiële cliënten voor ons als sociaal werkers... .
Wij zijn dus nog altijd heeeeel enthousiast over deze prachtige stad. Het enige nadeel in Montpellier is de grote hoeveelheid bedelende zwervers en drugsverslaafden met honden die heel de straat onder kakken. Eén van deze dagen zullen wij ook nog eens in deze hopen kaka belanden... opletten dus!!!
Onze tweede dag zit er op. Tot nu toe verloopt alles heel vlot!
Zaterdagavond werd Charlotte afgezet door haar ouders bij Birgit haar thuis in Genk. Hier brachten we de laatste nacht door in Belgïe.
Zondagochtend rond 7u 's morgens zijn we, met een volgeladen auto en na de nodige traantjes, vertrokken richting het Zuiden. Negen uur later stonden we in het (zonnige!) Montpellier. Doordat het heel rustig was op de baan, hebben we(eigenlijk de papa van Birgit) goed kunnen doorrijden. We hebben ons wat opgefrist in het hotel en zijn dan de stad gaan verkennen. Na wat geslenter doorheen het centrum zijn we (voor de laatste keer in lange tijd waarschijnlijk) nog eens goed gaan eten. Het restaurant is gelegen in la place l'Europe, met prachtig zicht op het water en de fonteinen (echte aanrader).
Na een rustige nacht in het hotel dropte de papa van Birgit ons aan het appartement met onze bagage. Hier moesten we nog 2 uur wachten tot de eigenaar van ons appartement kwam. Blijkbaar was het een raar zicht om twee meiden op een hele hoop bagage te zien zitten, want we kregen heel wat reactie. Iemand vroeg zelfs of we aan het kamperen waren. Gelukkig was het prachtig weer, waardoor het helemaal niet erg was om buiten te wachten. Na een dik uurtje zag een (toekomstige) kotgenoot ons zitten en vroeg of we binnen moesten, waardoor we onze bagage toch al binnen konden zetten. We konden ook al eens kennis maken met de andere kotgenoten. Allemaal heel vriendelijke studenten van over heel de wereld: Canada, Engeland, New York, Frankrijk, Duitsland (een mooie jongen trouwens!).
Met een half uur vertraging (wat normaal is hier) kwam de kotbaas met de sleutels en konden we beginnen met ons te installeren. Misschien hadden we toch beter naar onze ouders geluisterd om wat minder mee te nemen, het was namelijk niet gemakkelijk om al onze kleren en dergelijke een plaats te geven!
Rond een uur of vier besloten we het centrum in te gaan (ongeveer 10 à 15 min van het appartement). Hier hebben we onze inkopen gedaan, achteraf gezien geen goed idee! Wat een ontspannende wandeling moest zijn, werd een helse tocht met al onze inkopen. Na heel wat gesleur, gezeur, gezwoeg en gezweet kwamen we eindelijk terug aan op ons kot om gezellig te kokerelen. Het minpuntje van de avond was de elektriciteitspanne toen we koekjes wilden bakken, gelukkig was (met twee handige vrouwen) de situatie snel onder controle!
De avond sluiten we af met een zeemzoet koekje en een romantische film, om dan met een gelukszalig gevoel weg te dromen in het Zuiderse Montpellier!
Samengevat: mooi weer, vriendelijke kotgenoten, prachtige stad, leuk appartement...wat wil je nog meer? (een toffe stage misschien?)
Btw ons nieuw franse nummer:
Birgit: 0033 643 272 838
Charlotte: 0033 643 272 841
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
