Mijn manier om mijn weg te zoeken in de nieuwe wereld waarin ik ben beland op 04 mei '06
07-03-2010
Klasreunie
Gisteren had ik de eer kennis te kunnen maken met mijn klasgenoten. De meesten onder jullie weten dat ik photoshop volg.
Sinds het begin van de lessen heb ik van de meeste klasgenoten hun e-mail adres gekregen en zeer regelmatig sturen zij mij of ik hen onze werkjes, mopjes of mooie mailtjes door.
Maar nu heb ik enkele onder hen in een andere omgeving leren kennen. Het zijn één voor één zeer bijzondere, aangename, gezellige mensen die onder begeleiding van Karin prachtige resultaten leveren.
Hartelijk dank dat ik heb mogen proeven van jullie gezelligheid en van de warmte recht uit jullie hart!
Geniet zo lang mogelijk van elkaars aanwezigheid! Jullie zijn een vrolijke, een beetje gekke maar zeer aangename bende!
Weeral eens een weekje door. Het was wel een rare week.
Maandag morgen hebben Hans & Catherine ons al heel vroeg in onze buitenkennel gestoken. Ze zijn dan met de auto vertrokken. Na de middag kwam Hans alleen terug. Catherine was is het ziekenhuis of zoiets. De dinsdag, idem, vroeg in de buitenkennel, dan kwam Hans thuis, mochten we met hem wat spelen en naar binnen en rond 15h00 terug in de kennel... teveel is teveel, daar heb ik me wel eens laten horen! Toen papa met Hanne & Femke thuiskwamen zeiden ze dat we de groetjes hadden van Catherine... Ze waren dus bij haar geweest. Woensdag, terug van hetzelfde. Toen de kids thuiskwamen (ah, ja maar een halve dag school), is Hans terug vertrokken. hij kwam anderhalf uur later terug, MET Catherine! Oh, wat was ik blij haar te zien! Maar ik mocht wel niet op haar springen en ze ligt de hele tijd in de zetel... Veel heeft ze nog niet met ons gespeeld maar ze heeft ons wel al elke dag gekamd.
Met het goede weer hebben we gisteren en vandaag ook al de hele dag buiten gespeeld. Reuze leuk. Hans is intussen hout aan het binnenhalen en aan het stapelen. Nu is het beginnen regenen en ga ik, samen met Ellska, wat slapen in ons mandje... Tot volgende week!
Jou vergeten zal ik nooit! Jou vergeten wil ik nooit! Jij en ik, voor elkaar gekozen, waarom? Niemand weet daar het antwoord op. Hartelijk dank Zénith voor de liefde dat je mij gaf.
Ons Hanne LEEFT voor de volleybal! Alles moet wijken als er volley op het programma staat in het WE. Zelf de verjaardagsfeestjes van haar beste vriendinnen... Gelijk heeft ze, als je een ploegsport beoefend gaat die ploeg dan ook voor alles.
Al verschillende jaren behalen ze schitterende resultaten. Jammer genoeg zijn ze niet echt talrijk en zijn het steeds dezelfde speelsters die concurentie hebben... anderen zijn gewoon "zeker" van hun plaats.
Al zes jaar gaat Femke zeer trouw naar de balletlessen. Ze heeft intussen wel andere dingen geprobeerd zoals, judo, volleybal, majoretten, chiro,... Maar klasiek heeft blijkbaar haar hart gestolen. sinds september 2009 volgt ze ook Jazz les.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Oma Relegem
Ode aan onze super oma!
04-03-2010 om 19:03
geschreven door MissKaki
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Een nieuwe start... een nieuwe blog...
Sinds gisteren ben ik terug thuis... Om mij wat nuttig bezig te houden probeer ik mijn vorige blog wat duidelijker te maken. Ik weet nog niet of dit zal lukken, momenteel blijven beide beschikbaar!
Hartelijk dank voor je bezoek en hopelijk kan je er plezier aan beleven! Je commentaar is altijd een nuttig element om verder op te bouwen!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Pour Renaud
Et aussi pour toi, Renaud!
04-03-2010 om 17:57
geschreven door MissKaki
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Pour Emeline
Happy Birthday...
04-03-2010 om 17:55
geschreven door MissKaki
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Voor Tonton Simon
Een eerlijker, diskreter en oprechter mens dan Tonton kon je je niet voorstellen! We gaan je allemaal missen!
04-03-2010 om 17:36
geschreven door MissKaki
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Familie & Vrienden om ons heen
Deel 2: Waarom maken ze onze nachten zo moeilijk...
Ze waren een hel! Alé, ik vermoed het want ik heb telkens, soms na lang en vermoeiend janken, mijn zin gekregen. Drie nachten geleden heb ik het bijna 5 uur moeten volhouden alvorens Catherine ons uiteindelijk terug in dezelfde bench heeft gestoken.
Er is wel verandering op komst, vermoeden Ellska en ik. De twee voorbije nachten heeft Hans de dubbele autobench uit de koffer gehaald en moesten we daarin slapen. Ellska en ik liggen dan wel niet meer in één stuk maar in twee delen, gescheiden door een tralie. We horen, ruiken en voelen elkaar nog door de tralies heen. Genoeg voor mij om rustig te slapen. Ik denk dat Hans en Catherine ook opgelucht zijn nu ik terug zwijg 's nachts...
Dinsdag ben ik ook gaan meewerken op de hondenschool!!! Ik vond dat keitof! Catherine was ook heel blij van mijn geleverde prestaties. We gaan nu ook elke dag een wandeling maken. Ik met Catherine en dan Ellska met Catherine. Als Hans thuis is gaan we samen. Blijkbaar kan Catherine dat niet met ons beide???
Vanavond ging ik met Hans, Catherine en Ellska terug naar de hondenschool. Zoveel lawaai en rumoer dat er daar is! Na enige tijd werd ik eraan gewend en mocht ik van Catherine wat rondsnuffelen en kennis maken met andere honden.
Terwijl Ellska met Hans aan het werken was hebben Catherine en ik ook wat geoefend. Vandaag stond er speciale worst van bij Tom & Co op het menu, heeeeerlijk! Daar doe ik alles voor!!!
Na de les gingen we in de kantine een pintje drinken (alé, Catherine dronk een spa-ke). Ondanks alle drukte, geblaf, en geroesemoes, ben ik in 't slaap gevallen. Doodmoe van alle ervaringen, geuren en geluiden. Zaterdag mag ik terug mee, joepieeeeeee!
Hoe het komt weet ik niet maar Hanne en Femke waren een ganse week thuis. Carnavalverlof... was da? Catherine zegt dat we er binnenkort ook naartoe gaan, naar de carnavalstoet. Ik ben benieuwd.
Doordat de meisjes thuis zijn is Catherine meer afwezig geweest. Ellska en ik moesten dan buiten in de kennel. Zus vindt dat blijkbaar niet zo leuk, ik trek er me weinig van aan maar als er iemand thuis komt ben ik wel zéééééér blij!
Gisteren was er hier ook veel volk. Francine, Joke en Cynthia zijn de gang en de WC komen behangen. Wij hebben ervan geprofiteerd een beetje kattekwaad uit te halen. Geen gemakkelijke dag voor Catherine en de rest van de familie.
Vandaag is Lotte hier, een vriendin van Femke. Zij maken veel lawaai maar daar heb ik weinig last van. Ze zijn lief en ik krijg dikwijls snoepjes van hen als ik ga zitten.
Elke dag ben ik ook gaan wandelen. Ik vind dat reuzefijn! Ziezo, verslag van weer een weekje langer bij mijn nieuwe vrienden.
't Is niet te geloven wat ze me vannacht hebben aangedaan... onmenselijk!
Gisterenavond ging iedereen vroeg slapen. We moeten nu wel zeggen dat er de hele dag heel hard gewerkt werd. Ellska en ik mochten de hele namiddag buiten spelen. Hanne & Femke waren hout aan het stapelen. Catherine & Hans brachten het hout met kruiwagens naar de tuin.
Nog maar juist in onze bench en Ellska werd wat boos omdat ik een beetje op haar lag... Ze kan tegenwoordig niet tegen veel meer als het van mij komt. Mama zegt dat dat komt omdat ik te snel groei en teveel plaats neem. Plots stonden Catherine & Hans terug aan onze bench. Hans had de mand vast van Elleksa en Catherine haalde haar uit de bench. Ik moest daar dus alleen in blijven liggen! Kan je je dat voorstellen!!!!
Ik was echer zo moe dat ik maar snel mijn ogen sloot. Rond drie uur was het genoeg geweest. Ik kreeg het koud en voelde me zo eenzaam. Zachtjes ben ik beginnen huilen maar er kwam geen reactie... Dus maar wat luider, en luider, en luider.... Plots werd er op de muur geslagen, FOERT! Ik voel mij hier alleen dus kom bij mij en speel met mij!!!
Na zo'n uurtje klagen en huilen hebben ze uiteindelijk Ellska terug in de bench gelaten. Zij was er precies niet zo blij mee. Ze was boos op mij omdat ik haar uit haar slaap had gehaald.
Hopelijk moet ik dat niet te dikwijls meer meemaken!
Vanaf deze week geen revalidatie meer op maandag. Wel op dinsdag, mijn "heilige" scrapdag, naar de sportgroep. De scrapdag verhuisd naar maandag, en das heel jammer voor mijn ex-buurvrouw want zij moet dan werken...
Ik ging vandaag dus voor de eerste keer naar de sporthal van Zuun om er te gaan sporten. Amaai, da was niet alles. Vooral de herinnering aan het jaar dat ik daar getraind heb en het verschil met wat ik nu nog kan heeft een ferme stempel op het gebeuren gedrukt... Da zal ook wel weer slijten, niet?
Deze week is er heel veel gebeurd... Ik heb ook heel wat nieuwe mensen leren kennen.
Donderdag gingen we naar Halle, Nennene bezoeken.
Vrijdag kwamen Marie-Christine en Céline op bezoek, vrijdagavond kwam Hugo langs en gisteren kwamen Soke en Zjang... We gingen dan ook effe naar de sporthal, waar Hanne volleybalmatch speelde. Daar was ik echt niet op mijn gemak! Mama zei me dat het er heel rustig was, geen geroep, djembés of wat dan ook... Ik wou mij alleen maar onder mama's arm verstoppen.
Gelukkig kreeg ik deze morgen een zaaaaalige massage!!!
De eerste stommiteit van onze kleinste...(amper 9 weken oud)
Gisteren was het zover, de eerste "grosse bétise" van Ingrulf.
Hij was deze week al eens ontsnapt onder den draad aan ons terras maar doordat hij vrij bang is, is hij in onze voortuin gebleven.
Gisteren is hij echter in het kippenhok geraakt. Hans had dit vrij snel gezien en is de draad beginnen hermaken. Hij was aan de eerste kant nog bezig dat Ingrulf al langs de andere kant onder de draad is geraakt. Snel alles versterken was de boodschap!
Maar het mocht, jammer genoeg, niet baten. Rond 17h00 ging Hanne de honden binnen roepen en ze kwam, wenend, terug naar binnen. Ingrulf had Désiré, onze zwarte kip, in zijn muil. Hij was er hevig mee aan het schudden... Het gevolg was dat Désiré een groot gat had in haar buik. Ingrulf, Ellska en Balldr waren onmiddelijk aan het smullen... Désiré leefde wel nog! Hans heeft haar dan gedood, er was niets meer aan te doen en het beestje moest niet blijven afzien!
Dat was de eerste "grosse bétise" van Ingrulf maar zeker niet de laatste!!!
Femke & Wodan, twee "echte" vrienden.
Ode aan onze super oma!
Ne grappige van Geert & Majella
Voe Majella
Pour Aurore
Voor onze Opa Relegem
Pour Bompa & Jeanine
Pour Claire
Voor Dimi
Voor Joke
Pour toi, Céline
Et aussi pour toi, Renaud!
Happy Birthday...
