Mijn manier om mijn weg te zoeken in de nieuwe wereld waarin ik ben beland op 04 mei '06
04-03-2010
Deel 2: Waarom maken ze onze nachten zo moeilijk...
Ze waren een hel! Alé, ik vermoed het want ik heb telkens, soms na lang en vermoeiend janken, mijn zin gekregen. Drie nachten geleden heb ik het bijna 5 uur moeten volhouden alvorens Catherine ons uiteindelijk terug in dezelfde bench heeft gestoken.
Er is wel verandering op komst, vermoeden Ellska en ik. De twee voorbije nachten heeft Hans de dubbele autobench uit de koffer gehaald en moesten we daarin slapen. Ellska en ik liggen dan wel niet meer in één stuk maar in twee delen, gescheiden door een tralie. We horen, ruiken en voelen elkaar nog door de tralies heen. Genoeg voor mij om rustig te slapen. Ik denk dat Hans en Catherine ook opgelucht zijn nu ik terug zwijg 's nachts...
Dinsdag ben ik ook gaan meewerken op de hondenschool!!! Ik vond dat keitof! Catherine was ook heel blij van mijn geleverde prestaties. We gaan nu ook elke dag een wandeling maken. Ik met Catherine en dan Ellska met Catherine. Als Hans thuis is gaan we samen. Blijkbaar kan Catherine dat niet met ons beide???
Vanavond ging ik met Hans, Catherine en Ellska terug naar de hondenschool. Zoveel lawaai en rumoer dat er daar is! Na enige tijd werd ik eraan gewend en mocht ik van Catherine wat rondsnuffelen en kennis maken met andere honden.
Terwijl Ellska met Hans aan het werken was hebben Catherine en ik ook wat geoefend. Vandaag stond er speciale worst van bij Tom & Co op het menu, heeeeerlijk! Daar doe ik alles voor!!!
Na de les gingen we in de kantine een pintje drinken (alé, Catherine dronk een spa-ke). Ondanks alle drukte, geblaf, en geroesemoes, ben ik in 't slaap gevallen. Doodmoe van alle ervaringen, geuren en geluiden. Zaterdag mag ik terug mee, joepieeeeeee!
Hoe het komt weet ik niet maar Hanne en Femke waren een ganse week thuis. Carnavalverlof... was da? Catherine zegt dat we er binnenkort ook naartoe gaan, naar de carnavalstoet. Ik ben benieuwd.
Doordat de meisjes thuis zijn is Catherine meer afwezig geweest. Ellska en ik moesten dan buiten in de kennel. Zus vindt dat blijkbaar niet zo leuk, ik trek er me weinig van aan maar als er iemand thuis komt ben ik wel zéééééér blij!
Gisteren was er hier ook veel volk. Francine, Joke en Cynthia zijn de gang en de WC komen behangen. Wij hebben ervan geprofiteerd een beetje kattekwaad uit te halen. Geen gemakkelijke dag voor Catherine en de rest van de familie.
Vandaag is Lotte hier, een vriendin van Femke. Zij maken veel lawaai maar daar heb ik weinig last van. Ze zijn lief en ik krijg dikwijls snoepjes van hen als ik ga zitten.
Elke dag ben ik ook gaan wandelen. Ik vind dat reuzefijn! Ziezo, verslag van weer een weekje langer bij mijn nieuwe vrienden.
't Is niet te geloven wat ze me vannacht hebben aangedaan... onmenselijk!
Gisterenavond ging iedereen vroeg slapen. We moeten nu wel zeggen dat er de hele dag heel hard gewerkt werd. Ellska en ik mochten de hele namiddag buiten spelen. Hanne & Femke waren hout aan het stapelen. Catherine & Hans brachten het hout met kruiwagens naar de tuin.
Nog maar juist in onze bench en Ellska werd wat boos omdat ik een beetje op haar lag... Ze kan tegenwoordig niet tegen veel meer als het van mij komt. Mama zegt dat dat komt omdat ik te snel groei en teveel plaats neem. Plots stonden Catherine & Hans terug aan onze bench. Hans had de mand vast van Elleksa en Catherine haalde haar uit de bench. Ik moest daar dus alleen in blijven liggen! Kan je je dat voorstellen!!!!
Ik was echer zo moe dat ik maar snel mijn ogen sloot. Rond drie uur was het genoeg geweest. Ik kreeg het koud en voelde me zo eenzaam. Zachtjes ben ik beginnen huilen maar er kwam geen reactie... Dus maar wat luider, en luider, en luider.... Plots werd er op de muur geslagen, FOERT! Ik voel mij hier alleen dus kom bij mij en speel met mij!!!
Na zo'n uurtje klagen en huilen hebben ze uiteindelijk Ellska terug in de bench gelaten. Zij was er precies niet zo blij mee. Ze was boos op mij omdat ik haar uit haar slaap had gehaald.
Hopelijk moet ik dat niet te dikwijls meer meemaken!
Vanaf deze week geen revalidatie meer op maandag. Wel op dinsdag, mijn "heilige" scrapdag, naar de sportgroep. De scrapdag verhuisd naar maandag, en das heel jammer voor mijn ex-buurvrouw want zij moet dan werken...
Ik ging vandaag dus voor de eerste keer naar de sporthal van Zuun om er te gaan sporten. Amaai, da was niet alles. Vooral de herinnering aan het jaar dat ik daar getraind heb en het verschil met wat ik nu nog kan heeft een ferme stempel op het gebeuren gedrukt... Da zal ook wel weer slijten, niet?
Deze week is er heel veel gebeurd... Ik heb ook heel wat nieuwe mensen leren kennen.
Donderdag gingen we naar Halle, Nennene bezoeken.
Vrijdag kwamen Marie-Christine en Céline op bezoek, vrijdagavond kwam Hugo langs en gisteren kwamen Soke en Zjang... We gingen dan ook effe naar de sporthal, waar Hanne volleybalmatch speelde. Daar was ik echt niet op mijn gemak! Mama zei me dat het er heel rustig was, geen geroep, djembés of wat dan ook... Ik wou mij alleen maar onder mama's arm verstoppen.
Gelukkig kreeg ik deze morgen een zaaaaalige massage!!!
De eerste stommiteit van onze kleinste...(amper 9 weken oud)
Gisteren was het zover, de eerste "grosse bétise" van Ingrulf.
Hij was deze week al eens ontsnapt onder den draad aan ons terras maar doordat hij vrij bang is, is hij in onze voortuin gebleven.
Gisteren is hij echter in het kippenhok geraakt. Hans had dit vrij snel gezien en is de draad beginnen hermaken. Hij was aan de eerste kant nog bezig dat Ingrulf al langs de andere kant onder de draad is geraakt. Snel alles versterken was de boodschap!
Maar het mocht, jammer genoeg, niet baten. Rond 17h00 ging Hanne de honden binnen roepen en ze kwam, wenend, terug naar binnen. Ingrulf had Désiré, onze zwarte kip, in zijn muil. Hij was er hevig mee aan het schudden... Het gevolg was dat Désiré een groot gat had in haar buik. Ingrulf, Ellska en Balldr waren onmiddelijk aan het smullen... Désiré leefde wel nog! Hans heeft haar dan gedood, er was niets meer aan te doen en het beestje moest niet blijven afzien!
Dat was de eerste "grosse bétise" van Ingrulf maar zeker niet de laatste!!!
