Eerst duidelijk maken: "Ukkepukken" is voor mij geen scheldwoord maar een troetelnaampje. Zeg ik vaak tegen mijn hond. En neefje.
Ik heb deze blog gemaakt als een soort dagboek van mijn avonturen. Voor de fantasievollen onder jullie: Niet het soort avonturen dat je beleeft in een hotelkamer. Ik ben daar veel te jong voor. Alhoewel, in de maatschapij waarin we nu leven mag je blij zijn als je op mijn leeftijd nog maagd bent.
Mijn avonturen zijn een soort van missies die ik mezelf opdraag. Nee, mijn missies bestaan niet uit de post gaan halen of boodschappen doen, maar eenvoudige en op zich normale aspecten van het leven, waarin ik mij als tiener ga verdiepen. Want wij tieners zijn enorme na-apers van de "volwassenen". En ik wil ontdekken wat die aspecten eigenlijk inhouden. Waarom zou ik ze nadoen als ik het nut er niet van in zie? Ik wil mijn grenzen leren kennen, en eigenlijk verveelde ik mij ook een beetje .
"Volwassenen" hebben veel vooroordelen over tieners. Maar wees gerust, tieners ook van hen hoor. Ik haat het gewoon als ze zeggen: "Dat kan jij nog niet dragen, daar ben je te jong voor!" of "Hoe kan jij dat nou weten je bent nog niet volwassen?" of nog beter "Hoe kan jij verliefd zijn als je nog niet weet waar Aalst ligt?" (Jawel beste mensen, ik heb problemen met aardrijkskunde, maar ik begreep niet wat die twee dingen in verband hielden met elkaar... Nu nog steeds niet eigenlijk.).
Dus verwacht je niet aan te veel, maar ik heb een talent om voor problemen te zorgen met mijn missies. Hopelijk kom je mij niet tegen.
.
