Heey beste bloggertjes, waarschijnlijk zijn er niet veel mensen die mijn blog lezen, maar gelukkig is dat ook maar zo, ik wil dan ook met jullie mijn kleine groep vrienden delen hoe ik me voel. Zoals ik al in het vorige bericht zei, gaat het barsslecht met me, ik snap hem echt niet. De geruchten dat hij met een ander is zijn waar, ik heb het met mijn eigen ogen gezien door een foto. Ik snap niet hoe hij in staat is andere te zoenen terwijl ik niet eens zijn naam kan uitspreken zonder dan ook maar een traan te laten? Ik snap het echt niet! Misschien valt dit niet te snappen. Ik had nog zo gehoopt, ik had zoveel hoop, maar die heb ik allemaal verloren. Het is nu eenmaal te laat, hij heeft een ander en kijk als dat zo is blijkt dat hij niet de ware is. Die zou immers wel voor me vechten.raag me constant af hoe hij het doet? Of hij echt nooit aan me denkt? Waren die 3 jaren dan een leugen.? Was ik zo blind om dit alles te zien? Acch ik heb momenteel nergens meer zin in!! Dat is wl zeker, de nachten breng ik al wenend door, en om de zaak wat te verergeren (kwestie van me onder te krijgen) zit mijn gezondheid ook niet mee, door al die hoestaanvallen heb ik een chronische sinusitis en moet ik dan ook geopereerd worden! Nog een vraag die bij me opduikt? Vertel ik het hem? Uit mijn standpunt bekeken hoeft dit helemaal niet, ik bedoel hij heeft een ander is mij allang vergeten en houdt van haar. Vraag het me dag na dag af! Waarom? Waarom vecht hij niet? was hij bang? heeft hij nooit van me gehouden? Ik snap er echt niets van! Jammer genoeg! Want ondanks alle pijn hou ik nog steeds van hem, ik voel me alsof ik doodga, waarom is de wereld zo onlogisch en oneerlijk, terwijl ik zit letterlijk af te zien, lebbert hij een of andere slet af! Ik snap het niet. Echt niet!
Ben ik te naive om te geloven dat iemand ooit voor mij zou vechten?
