Haai bloggers, Ik weet het is laat , maar hoewel ik moe ben , kan ik de slaap maar niet vatten. Heb nog steeds geen nieuws van hem en kan niet eten drinken of slapen, alleen maar denken. Waaraan zou het kunnen liggen? Ik bedoe wat scheelt er toch? Waarom antwoord hij niet? Zou ik hem een sms moeten sturen of niet?
Haai Bloggers, Ik voel me niet zo helder, zit vol met vragen in men hoofd, kan geen rust vinden nergens. Waarom bestaat er niet zoiets als een antwoordboek of so. Stel je een random vraag en geeft het boek je een hele instructie, werkwijze Puff ik weet niet wat er aan de hand is , maar wat het ook is, ik voel een negatieve vibe in de lucht en het wordt steeds erger. Wil hem smsen maar wat heeft dat voor zin als hij toch niet antwoord? Waarom folter ik mezelf steeds meer en meer door maar aan hem te blijven denken. Ik wil ontsnappen, wil er iets op vinden, want diep vanbinnen weet ik dat er een grote kans is dat dit heel men leven zal blijven duren, hoewel ik zo hopeloos veel van hem hou, doet het me allemaal pijn, ik hou echt veel van hem maar er zijn dingen die me zo ontzettend storen en hoevaak ik deze hem ook zeg hij tracht ze altijd te vergeten en valt steeds in herhaling. Misschien is hij toch niet zo perfect voor mij als ik dacht? Oke je zal zeggen, elk koppel heeft zo zijn down momenten maar die van ons worden steeds langer en steeds ingewikkelder , misschien ligt het aan de afstand , misschien ook niet?
Hij is anders dat is zeker. Waarom dat is blijft net zoals de vele andere dingen een groot vraagteken...
Haaaiii Bloggers, Vandaag dag 2 van men blog Het is nu 12.09 en ben zo wat 2uurtjes wakker Mijn moeder heeft weer een pesthumeur en weet helemaal niet waarom, maar ach jh iedereen heeft zowel zijn daagjes. Of niet soms?? Ik heb nog geen plannen voor vandaag en denk ook niet dat dat gauw zal veranderen xD Vandaag vertrekt normaal gezien mijn vriend uit Spanje, by the way nog steeds geen nieuws van hem... Ach we zien wel he! Bloggertjes straks meer ....
Haaiii Bloggers, Zoals beloofd meer... Het is nu 13:41 en mijn moeder deelde me net mee dat we straks ( na het eten dus) naar het kerkhof gaan. Ik weet het is niet bepaald een zeer leuk gegeven maar zoals ik al zei , dit blog dient vooral ter uitstorting van mijn gevoelens. Mijn opa is 2 jaar geleden op 12 december gestorven en het was het grootste verlies van men leven. Noch steeds doet het zo'n vreselijk veel pijn! Maar het leven is het leven! Mensen komen en mensen gaan. We zijn slechts een beperkte tijd hier en dan moeten we weg. Raar maar waar je bent nooit volledig weg , je zal altijd verder blijven bestaan in de gedachten van je geliefden en dierbaren.
Ik ben Miss C en heb besloten om het nieuwe jaar te starten met het schrijven van een blog. Verschillende redenen hiervoor zijn dat ik me alles veel te veel aantrek van wat mensen zeggen, denken, doen of laten en dat ik al mijn gevoelens opkrop wat leidt tot grote drama's en ik heb gemerkt dat als ik al deze dingen opschrijf dat ik dan heel wat kalmeer. Ook ben ik iemand die zeer graag schrijft ^^
Maar alvorens ik jullie overlaad met tonnen en tonnen bedenkingen, anekdotes, gedachtes en problemen, zou ik graag eerst wat kennismaken.
Zoals ik al zei ben ik dus een 17jarig meisje die zich alles veel maar dan ook veel te veel aantrekt. Ik onderschat mezelf zeer vaak en wordt altijd gefolterd met een angst op falen. Maar zoals iedereen heb ik mijn goede kanten ook. Natuurlijk ben ik niet perfect, want vertel mij wie is dat wel? Ik geloof niet dat er iemand dat kan zijn , ik bedoel de wereld zou maar saai zijn als we allemaal perfecte robots zouden zijn. Geef mij dan toch maar het imperfecte leven , hoewel dit zonder twijfel pijnlijker is.
Vandaag was een rare dag. Ik werd wakker zeer laat vandaag volgens mij rond 14u of so Ik werd pas zolaat wakker aangezien we om 5 uur 's morgens (toen het bezoek wegging) pas zijn gaan slapen. Ach jh dat gebeurt er als het nieuwjaar is. Iedereen feest en feest en probeert er het beste van te maken. Voor mij was het echter niet zo geweldig. Effe ter verduidelijking waarom het niet zo goed ging : Mijn lief , waarmee ik al 2 jaar samen ben , zat met kerst en nieuwjaar in het buitenland. Vorig jaar hebben we kerst en nieuwjaar samen in Italie gevierd maar dit jaar nu hij naar Spanje ging heeft hij ervoor gekozen om mij niet mee te nemen. Zogezegd door mijn examens. Kon hij geen 3 dagen wachten?? Ach jh waarschijnlijk spelen er ook externe factoren een rol en hij heeft het natuurlijk niet enkel voor het zeggen. Toch is het en blijft het een doorn in het hart.
Maar oke verder met het verhaal..... Aangezien hij in Spanje zat, had ik hem gezegd dat ik hem zou bellen om hem gelukkig nieuwjaar te wensen en dat deed ik ook , alleen hij leek zo raar aan de telefoon, zo afstandelijk. Ik weet niet alsof hij niet eens blij was dat ik belde. En hij was duidelijk geirriteerd over iets gaf korte antwoorden en was zeer onenthousiast, ik snp er helemaal niets van. Ik vroeg hem of hij op msn zou komen om elkaar te zien en hij zei dat hij zou proberen binnen een half uur, maar aan de toon kon ik al raden dat hij niet zou komen. En idd hij kwam de hele nacht niet opdagen. Ter grote teleurstelling besloot ik een offline bericht te sturen zeer kort maar gwn om te vragen of er iets scheelde. Maar zoals verwacht : Geen antwoord! Zelfs op mijn sms geen antwoord... Waar is hij mee bezig?? Ik begrijp hem helemaal niet meer? Voel me verloren! Waarom moet hij het altijd zo moeilijk spelen? En wat speelt er nu in zijn hoofd af? Ach jh zoals ze zegge : Morge is er een nieuwe dag!
