De lente kriebelt, de zomer lonkt, de zon schijnt en buiten wordt het weer warm.
Luchtige bloesjes, fleurige T-shirts en topjes, beenonthullende shorts en rokken worden opgediept en aangeschaft. Binnenkort zijn ook de badpakken en bikini’s aan de orde. Alles wat gedurende de donkere wintermaanden veilig en wel verdoezeld kon worden, staat nu weer onbeschaamd te kijk .

Er moet dus in sneltempo gesleuteld worden. Want de kritische waarnemer wil, als we de deskundigen mogen geloven, liever niet blootgesteld worden aan behaarde, gebobbelde en uitpuilende lichaamsdelen.
Het zijn gouden tijden voor de cosmetische industrie. En de damesbladen doen, gesteund door veelbelovende en weinig verhullende kiekjes van gestroomlijnde modellen, om het hardst hun best om hun hoogsteigen succesvolle afslankplan aan de vrouw te brengen.

Geheel in lijn met het afvaladagio “meer bewegen, minder eten”, krijgt daarin een bewegingsprogramma altijd een vaste plaats. Daarin worden eenvoudige en vooral gemakkelijke oefeningetjes voor stevige bil- borst- en buikspieren aangeboden, die een strak lichaam moeten bewerkstelligen en het overtollige vet doen wegsmelten.
Aan een stevig fitnessprogramma waagt de redactie zich liever niet, want dit is net wat veel vrouwen al jaren geleden hebben opgegeven, wegens tijdrovend en te inspannend.

Over bewegen is men in deze plannen echter snel uitgepraat. Je hoeft immers geen genie te zijn om te beseffen dat alleen gedegen lichamelijke activiteit zoals geregeld flink stappen, fietsen, baantjes trekken in het zwembad en stevig sporten baat kunnen brengen. Die slappe oefeningetjes leveren uiteindelijk niet meer op dan het idee toch iets uitgevoerd te hebben.

Het tweede luik daarentegen, dat over het eten, krijgt dan weer wel ontzettend veel aandacht. De damesbladen staan vol met onweerstaanbare recepten. Een volslagen leek terzake krijgt hier de onmiskenbare indruk dat afslanken eigenlijk berust op “minder bewegen, meer eten”.

Een verre vriend, die vrouwen vreemde buitenaardse wezens noemt en met hen derhalve gecompliceerde relaties onderhoudt, heeft een poos activiteiten ontplooid in de slankheidsbusiness. Zijn eenvoudig programma kon met enige moeite op een A4-tje geperst worden. Voor de volte en de versiering voegde hij er nog wat recepten bij. Maar voor die schamele bijlagen, die hij niet eens zelf had uitgevonden, bleek meer belangstelling te bestaan dan voor zijn zorgvuldig uitgekiend programmaatje. De dames vroegen hem de oren van het hoofd over hoeveelheden en combinaties. En wat hem nog meer verbaasde was de onverdroten ijver waarmee zij zelf steeds weer nieuwe heerlijke recepten aandroegen. Op de duur geleek zijn project meer een kookcursus dan een afvalplan.

Ieder damesblad dat zichzelf respecteert biedt wekelijks minstens vijf nieuwe recepten aan, en elke week een themarubriek. In de winter gaat het om lekkere vullende stoofschotels of dampende eenpansgerechten, in de lente en zomer krijg je een keur aan frisse salades en voedzame rauwkost. Dit jaar staat de pompelmoes in de schijnwerper. Die zou, als het om lijnen gaat, nog sterker werken dan de ananas. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Want vrouwen hebben iets met recepten. Mijn moeder had verschillende schoolschriftjes vol, wij werken al met ringmappen. Tegenwoordig worden er heelder weblogs en ontelbare websites over opgezet. Een eenvoudige zoekvraag op Google leverde alleen al in het Nederlands 2.360.000 pagina’s op, en over het gehele internet liefst 7 miljoen!

Voedsel staat immers symbool voor zorgzaamheid en vriendschap. Als mensen om welke reden dan ook samen komen, beginnen vrouwen onmiddellijk aan een lekker hapje eten te denken. We wisselen met duidelijk zichtbaar genoegen onweerstaanbare recepten uit, en geven elkaar menige kooksuggestie. Zelfs een notoire feministe als de schrijfster Renate Dorrestein, die men toch zeker niet van tuttigheid kan verdenken, heeft in haar militante periode een boek geschreven waarbij het verhaal helemaal draait rond delicieuze recepten voor gebak. Bij elke stressvolle gebeurtenis stuift daar de bloem in het rond, hangt de boter aan het plafond en worden ettelijke bakvormen gevuld met de meest onwaarschijnlijke deegmengsels. Ik ken iemand, die haar heerlijkste maaltijden tevoorschijn tovert wanneer ze zelf ziedend is.

Afslankrecepten, ze zijn onmisbaar. Niet echt om af te slanken, al wil het wel eens helpen. Vaak worden ze echter niet eens uitgeprobeerd. Maar het idee alleen al helpt om de stress van de slankheidsrage het hoofd te bieden. En ze zijn de materialisatie van zorg en samenhorigheid binnen de hele vrouwelijke gemeenschap.

Dames, zorg voor jezelf, eet je slank!


© Minervaria 25 april 2007