Ik heb het boek uit en ik kan nu al niet wachten om het
laatste boek van de reeks te lezen. Ik had niet verwacht dat zelfs het einde
van het boek ook een zeer onverwachte wending zou aannemen. Maar geloof mij,
onverwacht, dat was het zéker.
Dit boek is van het begin tot het einde en echt plezier
geweest om te lezen. Het heeft alles wat ik vind dat nodig is in een boek. Het
is heel goed geschreven. Het bevat genoeg spanning en actie, niet te weinig en
niet te veel. Ook zijn er rustige momenten met daarin soms wat luchtigere
gesprekken, maar zelfs daar zit verborgen informatie in verwerkt. Er is ook
sprake van liefde en vriendschap, wat zorgt voor gevoelige en meelevende momenten.
All by all:
Dit boek is echt wauw. Toen
ik dacht dat het na de eerste vier boeken niet beter kon, is het Richelle Mead
toch gelukt om mij te verbluffen.
Zoals gewoonlijk bij de boeken van Richelle Mead lijkt een
probleem te zijn opgelost, wanneer er plots een onverwachte wending komt. Deze
keer is dat dus ook zo. Ik heb me lang zitten afvragen waarom het boek Geestesband
heette en denk daar nu dus achter te zijn gekomen.
Het feit dat Dimitri terug kon gehaald worden uit zijn Strigoi-gedaante
was wel enigszins voorspelbaar, maar daarom niet minder mooi. Ik hoopte zo hard
dat het ging lukken en dan is het natuurlijk ontzettend fijn als Rose haar ware
liefde terug heeft. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn zoals je
op het eerste zicht zou verwachten. Dimitri worstelt met zichzelf en met een
heleboel schuldgevoelens, waardoor hun relatie nog gecompliceerder en tegelijk
diepgaander wordt.
Rose is erg in de war. Ze houdt nog steeds erg van Dimitri,
maar hij blijft haar maar afwijzen. In het begin houdt ze vol en blijft hem
maar smeken. Hij bleef maar zeggen dat hij nooit meer liefde zou kunnen voelen omdat
hij een monster was geweest. Maar toen hij deze woorden tegen haar sprak: Ik heb jou opgegeven. Liefde vergaat. Mijn
liefde is over., brak haar hart. Ze wist niet wat doen dus kon ze niets
anders bedenken dan hem ontwijken
Dan is er nog haar relatie met Adrian. Ik heb er een beetje
een dubbel gevoel over. Aan de ene kant zijn ze wel schattig samen, maar aan de
andere kant weet ik toch dat zij sowieso niet met hem gaat eindigen. Ik vind
het nogal zielig voor Adrian, dat hij toch nog Rose blijft steunen, terwijl ze
duidelijk veel meer interesse heeft en geeft aan Dimitri.
Deze laatste bladzijdes waren heel emotioneel en sentimenteel. Adrian heeft
Rose gezegd dat hij van haar houdt en dat hij het heel spijtig vindt dat hij
niet genoeg betekent voor haar. Het kwetst hem erg dat ze nog steeds opzoek gaat naar
Dimitri, ook al begrijpt hij dit wel. Hierbij een stukje uit het boek dat je niet onverschillig laat:
Zijn
donkergroene ogen stonden doodernstig. 'Ik zou met de beste wil van de wereld
geen hekel aan jou kunnen krijgen, Rose'
'Ook niet
als ik probeer mijn ex-vriend op te wekken uit de dood?'
Adrian
bleef me vasthouden en ik kon zijn lichaamsgeur en luchtje ruiken. 'Nou ja, ik
zal eerlijk zijn. Als Belikov (achternaam van Dimitri, n.v.d.r.) nu levend en
wel zou rondlopen, zoals vroeger, dan zou dat wel wat problemen opleveren. Ik
moet er niet aan denken wat er met ons zou gebeuren als... Ach, nou ja, het is zonde
van de tijd om daarover na te denken. Hij is hier niet.'
'Ik wil
wel... Ik wil wel dat het wat wordt tussen ons,' zei ik zacht. 'Daar zou ik nog
mijn best voor doen, zelfs als hij terug was. Ik heb er gewoon ontzettend veel
moeite mee om iemand om wie ik geef los te laten.'
'Dat weet
ik. Je hebt het allemaal uit liefde gedaan. Daarom kan ik ook niet kwaad op je
worden. Het was stom, maar zo gaat het nou eenmaal in de liefde. Heb je enig
idee wat ik voor jou zou doen? Om je te beschermen?'
Wat Lissa betreft, heeft ze veel geoefend op haar vechterstactieken, maar ze kan natuurlijk niet in een aantal weken leren wat Rose al haar hele leven doet. Christian, haar ex-vriendje, heeft haar hierbij veel geholpen. Dit zorgde ook voor gênante en verwarrende situaties, ze houden immers allebei heel erg van elkaar, maar toch durven ze dat niet toegeven. Elk van hen heeft iets gedaan waar ze spijt van hebben, waardoor ze elkander veel liefdesverdriet hebben toegedaan.
