50 ezels op de 50 verjaardag van ezeltje strek je

Op zaterdag 6 mei 2006 vierde de ezel uit het sprookje Tafeltje dek je, Ezeltje strek je, Knuppel uit de zak zijn 50ste verjaardag in de Efteling. Speciaal voor deze gelegenheid kwamen 50 echte ezeltjes naar Kaatsheuvel. Uit heel het land en België kwamen moeders met veulens, pakezels en muilezels en ook grote, langharige Poitou-ezels. De jongste, Kasper was 3 weken oud en de oudste ezel Sissi was 40 jaar oud.

Het is de eerste keer in de geschiedenis van de Efteling dat er ezels worden toegelaten tot het park. Na een feestelijke ontvangst door de molenaarsleerling uit het sprookje en Roodkapje en de Fakir van het Sprookjesbos, werden de ezels getrakteerd op een reuzentaart van wortels, hooi en appels. Na afloop kregen alle ezels een cadeau mee naar huis. Het feest eindigde met een ezeloptocht naar de uitgang van het park. 

08-02-2009 om 00:00 geschreven door iaatje  

VERSLAG WANDELING DOEL

In de Scheldemolenstraat van Doel staan pony- en paardentrailers geparkeerd “mijn hobby heeft lange oren” staat er raadselachtig op de bordjes.  In plaats van een hondenwandeling houden vandaag drie ezelverenigingen rendez-vous voor een ezelwandeling.

> 

Zeker vijftig ezels en drie lama’s vertrekken voor een voettocht van 13 km door de polder van Doel.  Het is een gek gezicht, dat almaar vertrouwder wordt.  Net zoals hondenclubs in het weekend met de honden op stap gaan, trekken de verzamelde ezelsverenigingen van België en Nederland er in het weekend samen op uit om hun grijsjes in groep uit te laten. “Iedere maand plannen we een uitstap”, vertelt Godelieve Forceville uit Zwijndrecht die de tocht organiseert.

 

 

 

“Vandaag zijn hier drie verenigingen samen: de ezelopvang Adodane uit Brussel, de Belgische Ezelvrienden en de Nederlandse Ezelvrienden”.  Die naam ‘ezelwandeling’ mag je heel letterlijk nemen.  De meeste houden hun grijsje vast aan een koord, zoals je met een hond aan de lijn wandelt.  Een enkeling spant zijn ezel in een kar.  Er stappen ook drie bereden ezels mee, met een kindje op de rug. “Je moet regelmatig met je ezels buitenkomen”, vindt Godelieve. Zo leert hij op de trailer gaan.  Ezels doen dit graag.

Godelieve krijgt meer vriendschap van haar ezeltjes dan van mensen zegt ze.  Een ezel heeft iets.  Hij is niet koppig, je moet hem begrijpen.  Door een plas zal een ezel nooit stappen, omdat hij niet weet hoe diep die is.  Ezels hebben een eigen karakter, maar een ezel wordt nooit kwaad geboren.  Als hij stout is, komt dat altijd door een nare voorgeschiedenis.

Het wandel tempo is al even strak als de wind.  Er wordt flink doorgestapt.  In de opgroei moet een ezel flink eten, maar eenmaal volwassen volstaat een sober dieet van gras, water, hooi en af en toe een biet, weet Godelieve.  Ezelvrienden zijn ook nette mensen, achter aan de stoet loopt een Hollander met een vuilblik, om de keutels op te rapen.

 

 

 

Uit het plaatselijk krantje van Doel tekst door Kristin Matthijssen

07-02-2009 om 00:00 geschreven door iaatje  

WANDELING LANGS DE NETE

Samen met onze vriend Benny die in Gestel woont, komen wij op het idee om een wandeling langs de Nete te organiseren.  Het is hier een prachtige streek en daar willen wij onze ezelsvrienden samen met ons mee laten van genieten.

Het ezelsbruggetje kennen jullie allemaal maar of het echt bestaat dat zullen wij hier tonen. Nu ja onze wandeling begint met een dergelijk brugje. We gaan van start aan taverne het “Schipke”.

Om de Nete over te steken heb je natuurlijk een brug nodig en daar wringt het pootje, het is een houten smalle ronde brug. De ezels van Hans en Hanneke geven hier nochtans het goede voorbeeld en lopen vlot over de brug, de overige ezels zien het niet zitten.

Dan maar een handje helpen, het is toch wel een hele klus om al die ezels over die brug te sjouwen.

Eens over de brug begint ervoor ons een prachtige wandeling. We lopen langs de dijk van de Nete.  Vervelend zou je zo denken, maar nee hoor het landschap langs de Nete zorgt voor de nodige afwisseling. De Nete kronkelt als het ware door het landschap en men kan hier genieten van een ongelooflijke rust. Ons middagmaal nemen wij in taverne het “Schipke”.

Na de nodige rust, gaan we richting “kruiskensberg”. Het is een prachtig bos gelegen langs de Nete. Aan de rand van het bos staat een oude kapel. Het bos zorgt voor de nodige verkoeling want ondertussen is de temperatuur fel gestegen. De mooie wandelpaden worden dan ook druk bezocht in het weekend en met zo’n prachtig weer zitten de terrasjes overal stampvol. Nog een paar km stappen en we zijn terug aan de vertrek plaats. Iedereen is aan een verfrissing toe, want voor de tijd van het jaar is het een warme dag. Wat gaat de dag snel voorbij als wij met onze vrienden op pad zijn. Allen bedankt voor jullie komst en tot volgende ……..

04-02-2009 om 00:00 geschreven door iaatje