met heel veel pijn in ons hart laten wij weten dat onze lieve Michiel de strijd verloren heeft tegen die vreselijke ziekte op vrijdag 04/06/2010. Later plaatsen wij nog een passende afsluittekst op deze blog, nu willen wij reeds iedereen bedanken voor het lezen van de blog en vooral voor het steunen van Michiel doorheen die zeer zware periode
groeten van
Veerle en Filip en Maaike & Frank en Caroline en Tine.
hier ben ik weer. Vandaag was er vooral eentje van indutten, slapen en terug wakker schieten. Bij dit wakker schieten heb ik al minstens 5 keer op mijn tong gebeten. Gelukkig genezen zo'n wondjes redelijk snel. Nu ga ik beginnen aan mijn avondeten (vitabiskoekjes, vers fruitsap met extra vezels en een minimum aan pulp.
Wie heeft de onlangs uitgebrachte film 'Sherlock Holmes' al eens gezien?
Na een lange afwezigheid hoop ik nu voor een tijdje iedere dag of toch om de paar dagen terug te keren naar mijn blog en er iets te posten. De voorbije 4 weken had ik hier echt geen zin in en was ik vooral moe en futloos. Dit is verbeterd en hopelijk blijft het nu zo, maar dat zien we later dan wel weer.
Vanmiddag waren het pannenkoeken in het ziekenhuis (op speciaal verzoek van mij aan de diëtiste). Wel wat aan de droge kant, maar met een slok van mijn nieuwe godendrankje Aquarius bleek dit geen probleem.
Nu krijg ik eerst nog 7 dagen chemo (vandaag dag 3) en worden de afgenomen stamcellen van mijn mama bij mij ingebracht via een infuus. Dan is het weer afwachten geblazen en hopen dat mijn eigen lichaam die 'vreemde' cellen niet afstoot. Dit zou de ultieme, grote stap moeten worden in de jarenlange behandeling. Een beetje alles of niets. Daarna volgen nog cruciale maanden met veel controles, veel medicatie... maar hopelijk ook een terugkeer naar school (prioriteit), weer meer naar de ksa gaan als leider en misschien wat kleine uitstapjes maken met vrienden. Zolang je nog een positieve toekomst voor je ziet, is alles mogelijk.
Het is even windstil geweest op mijn blog, maar ik probeer vanaf vandaag er terug wat meer activiteit in aan te brengen.
Ze zijn hier in het ziekenhuis nu al 3 dagen aan het kloppen en het zagen, zodat er van rusten niet veel sprake is in de voormiddag. Hopelijk is het werk snel gedaan of mag ik hopelijk snel naar huis (liefst rond het weekend, al staan mijn bloedwaarden nog redelijk laag).
Deze avond probeer ik nog iets te schrijven over het laatste boek dat ik heb uitgelezen, nl. Als een vrouw ouder wordt - J.M. Coetzee
Volgens mij het streepje nieuws die net dat beetje meer aandacht verdient.
Nieuw: hamburger met broodje van kip De Double Down, want zo heet de hamburger bij Kentucky Fried Chicken, is 'gezonder' omdat je minder koolhydraten eet bij gebrek aan broodje. Hij is wel 460 calorieën waard (in vergelijking is een Big Mac er 540 waard). Een vlezige hap is het minste wat we hierover kunnen zeggen.
Het verhaal gaat over de 13-jarige Gunther Strobbe die bij zijn vader Celle, zijn nonkels Koen, Breejen en Petrol en zijn grootmoeder inwoont. De Strobbes zijn erom bekend dat ze drinkebroers zijn en ook Gunther wordt langzaam maar zeker meegezogen in dit milieu. Op school is hij geen echt puntenbeest en haalt hier en daar aardig wat kattenkwaad uit, waardoor hij meer en meer strafwerk krijgt. Dit strafwerk zal uiteindelijk zijn redding worden om weg te raken van zijn marginale familie uit het al even marginale Reetveerdegem, nabij Aalst. Verfilming van het boek van Dimitri Verhulst, door Felix Van Groeningen.
Gisteren een verrassingsbezoekje van Hanne Noppe gekregen om een zalig Pasen te wensen. Ook mijn ouders zijn afgekomen, dus mijn voorraadje Aquarius-drinks is weer aangevuld.
Sinds vannacht ben ik nog maar eens de trotste eigenaar van een morfinepomp; niet één om zelf te controleren, maar één die geleidelijk inloopt. Tegen allerlei soorten pijnen, al kom ik er wel een beetje futloos van. Bij het typen van dit bericht moet ik echt moeite doen om mijn ogen open te houden en om mijn vinger niet te lang op een bepaalde toets te laten liggen. Ik ga dan ook maar weer eens in mijn bed kruipen en wat rusten.
Gisterenavond begonnen met naar Gladiator te kijken, maar terwijl Russel 'Maximus' Crowe voor de eerste keer overwon in de arena in Zucchabar was ik al half in dromenland. Jammer, maar niets aan te doen.
Straks de laatste loodjes chemo, maar hopelijk begin ik morgen van de 'kleine' ongemakken vanaf te geraken.
Daarna heb ik weer drie volle weken de tijd om meer op mijn blog te schrijven en misschien nieuwe foto's te posten.
Terwijl ik naar The Big Bang Theory kijk, nogmaals een kort berichtje. Hier gebeurt er niet echt veel, dus heel erg veel heb ik niet te zeggen. Gisteren (1 april, you know?) ben ik gelukkig geen enkele keer beetgenomen door een verpleegster. Wel heb ik van mijn zus een mooie paasversiering gekregen om in mijn kamer te zetten. Merci
Vanavond probeer ik nog Gladiator (Strength and honor! Roma victor! Morituri te salutant!) te bekijken. Mooie film met fantastische actiescènes.
Zo, dat was het dan ongeveer voor de voorbije 2 dagen. Morgen nog 1 dag chemo en dan hopelijk snel beterschap.
Na een weekendje thuis ben ik weer gestationneerd in Brugge voor een weekje zware chemo en daarna weer drie weken afwachten. Gisteren had ik te veel last van de behandeling om iets op mijn blog te schrijven, maar vandaag ben ik toch tot bij mijn laptop geraakt.
Die twee dagen thuis hebben wel ferm deugd gedaan. Verlost van al die infusen en pillen voelt de wereld toch heel wat beter aan. Ik heb ook kunnen kennismaken met Bo, de labradorpuppy. Ze vind het uiterst plezant om over haar buik gewreven te worden. Maandagvoormiddag had ze wel voor een cadeautje gezorgd: er lag namelijk een bruin pakketje op de keukenvloer. Maar dat hoort deels bij puppies, nietwaar?
Voilà, nu maar terug aftellen tot die vier weken voorbij zijn. Hopelijk vliegt de tijd.
Ik mag deze namiddag even naar huis. Ik moet hier maandagvoormiddag namelijk terug zijn om een nieuwe vier weken durende behandeling te starten.
Maar eerst dus 1 dag en 2 nachtjes thuis! Kan ik eindelijk es met Bo spelen. Thuis zijn zal me deugd doen, al is het dan zo kort. Even geen nieuwe berichten op mijn blog de komende dagen...
Nieuw leesvoer: Een exotische remedie - Agatha Christie
Gisteren bracht B. Despriet wat nieuw leesvoer mee om de tijd te doden. Drie serieuze Vijflingen van Agatha Christie. Daar ben ik wel enkele dagen zoet mee. De boeken zijn een mengeling van kortverhalen en heuse detective-verhalen.
Het eerste kortverhaal (Een exotische remedie) gaat over de heer Parker Pyne die op zijn gemak op reis gaat naar Mallorca, maar ter plaatse wordt lastig gevallen door een Engelse dame. Ze vraagt hem hulp om haar zoon terug op het rechte pad te brengen. Sinds ze op vakantie zijn, heeft hij immers enkel oog voor het vrouwelijk schoon die op het eiland rondloopt en de moeder is er van overtuigd dat hij recht in zijn ongeluk loopt. In een paar weken tijd lost Parker Pyne dit probleem echter op; op zijn eigen, onnavolgbare manier. Het is pas op de allerlaatste bladzijde dat je door hebt hoe hij naar een oplossing heeft toegewerkt.
Alhoewel ik op voorhand wat sceptisch stond tegenover het kortverhaal van 22 bladzijden, is het mij toch bevallen. Ik vind het een mooi begin om Agatha Christie te ontdekken. Hopelijk zijn de detective-verhalen over Hercule Poirot en Miss Marple van eenzelfde niveau.
Op naar het volgende verhaal in deze Vijfling: Drama in drie bedrijven, met Hercule Poirot.
Nadat ik de voorbije dagen al veel wenskaartjes mocht ontvangen (heel veel dank hiervoor; ze staan netjes uitgestald op mijn ziekenhuiskamer en hebben al veel bekijks gehad van het verplegend personeel), komen de wensen vandaag pas echt op gang. Talloze telefoons, sms'jes en mails zijn hier het gevolg van. Als verrassing kreeg ik bij mijn middagmaal ook een taartje van de diëtiste.
Maar het blijft toch knagen dat ik hier vast zit, terwijl ik juist vandaag vrij had willen zijn. De bezoekers van vandaag zullen enigszins troost bieden en de dag sneller laten passeren. Het plan is dan om mijn verjaardag met een drietal weken uitstel te vieren tijdens mijn drink gedurende de tweede week van de paasvakantie. Hopelijk is dit haalbaar.
Wat wordt er nog herdacht vandaag? De verjaardag van de grote Houdini (°1874) Dag van de Student (in de leer van Scientology) Wereld Tuberculose Dag ...
Vandaag was er maar één artikel die er voor mij persoonlijk uitsprong en dan nog eentje in de rand van het nieuws.
Acrobaat Adriaan per vergissing doodverklaard Zaterdagnacht werd Adriaan van Toor, beter bekend als de acrobaat uit Bassie en Adriaan, op de sociale netwerksite Twitter doodverklaard. Het nieuws deed razendsnel de ronde, maar bleek gelukkig niet waar te zijn. De Baron zou zeggen: "Drommels, drommels, drommels! Die vervelende acrobaat!"
Ook op zondag is er een krant en vandaag was die zelfs aan halve prijs. Hoezee!
Geef een boodschap mee met de zonnewind Aan boord van de Ikaros, een Japans ruimtezeil, zal zich een mini-DVD bevinden met de naam en eventueel een boodschap van ongeveer 60.000 ruimteliefhebbers. Vandaag is namelijk de laatste dag om je naam door te geven aan de Amerikaanse organisatie Planetary Society die de DVD zal branden. Een ruimtezeilschip werkt volgens hetzelfde principe als een gewoon zeilschip op aarde. Het verschil is dat zo'n ruimtezeilschip voortgestuwd wordt door fotonen, kleine partikels die deel uitmaken van het zonlicht. Maar echt praktisch bruikbare ruimtezeilschepen worden pas over 10 jaar voorspeld. Nog even wachten dus om te surfen in de ruimte.
Freida Pinto wordt Bondgirl Na Slumdog Millionaire heeft Freida Pinto haar tweede grote rol vast. Ze speelt namelijk aan de zijde van Daniel Craig (voor de derde keer Bond) in de 23e Bondfilm waarvan het verhaal zich in Afghanistan zal afspelen.
Het verhaal gaat over de 13-jarige Gunther Strobbe die bij zijn vader Celle, zijn nonkels Koen, Breejen en Petrol en zijn grootmoeder inwoont. De Strobbes zijn erom bekend dat ze drinkebroers zijn en ook Gunther wordt langzaam maar zeker meegezogen in dit milieu. Op school is hij geen echt puntenbeest en haalt hier en daar aardig wat kattenkwaad uit, waardoor hij meer en meer strafwerk krijgt. Dit strafwerk zal uiteindelijk zijn redding worden om weg te raken van zijn marginale familie uit het al even marginale Reetveerdegem, nabij Aalst.
