eindelijk upt gemak aan een computer... Heb heel wat meegemaakt de laatste dagen. Met een klein hartje vertrokken in Brussel, vlucht is goed verlopen tot ik in Mexico aankwam. De vlieghaven hier is zo groot dat er treinen in rijden. Toen ik eindelijk was waar ik moest zijn, was de gate 10 min. gesloten. Heb dus mijn vlucht gemist naar eindbestemming Oaxaca. De volgende vlucht was pas smorgens 7.20. Ik heb dus als een dutske in de luchthaven geslapen op de grond met mijn slaapzak. Ik wilde eigenlijk liefst terug naar huis, then you know what you miss. De volgende morgen dus op het vliegtuig naar Oaxaca. Daar toegekomen was mijn koffer onvindbaar, ik heb hem trouwens nog steeds niet nu denken ze dat ze hem gevonden hebben maar ik weet niet wat ik er moet van denken. Alles verloopt hier zo chaotisch, kan het niet beschrijven. Het adres waar ik moest zijn zat ook in de koffer dus ik wist niet waar ik naar toe moest en er was niemand die mij begreep en ik hen nog minder. Lost in translation. Gelukkig waren er in de luchthaven drie mexicanos die eigenlyk in Mexico city wonen maar naar Oaxaca kwamen voor een familiefeest. Zij hebben mij heel erg goed geholpen en mij uiteindelijk gebracht naar de plaats waar ik moest zijn, ingewikkeld verhaal. Terwijl heb ik toch mijn weg gevonden en toffe mensen leren kennen. Heb zelfs het familiefeest deels meegemaakt heel aangename mensen. Het gastgezin is ook erg vriendelijk maar kennen weinig Engels, vandaag eerste les gehad. Toffe school en leuke mensen het weer is zoals ik zolang achter verlangd heb. tis ier e whole different world, nu al een ervaring om niet te vergeten. kga jullie laten mijn medestudenten zijn aan het wachten jaja we zitn op een terrasje in het mooie weer, ongelooflijk. nu nog de koffer en tis in orde maar ik mis jullie allemaal heel erg.
zoals jullie waarschijnlijk al weten, vertrek ik vrijdag naar Mexico, waar ik de volgende twee maanden zal verblijven. Hoe zal dat nu allemaal precies verlopen vragen jullie je mss af? Kzal proberen om kort het een en ander uit te leggen. Ik stijg dus op om 09.55 en kom aan in Oaxaca (waar ik meestal zal verblijven) om 22.15 (plaatselijk uur, dus 7 uren vroeger dan hier). Daar zal een gastgezin mij ophalen, waar ik de eerse vier weken zal verblijven. Vanaf hier weet ik niet echt meer wat mij te wachten staat, enkel dat ik om 8.30 in school moet zijn voor de Spaanse les. De weg daarnaartoe moet ik zelf uitzoeken...
Vier weken later ga ik werken in PATRONATO PRO CASA, terwijl ik in een appartement verblijf, samen met andere vrijwiligers. In de weekends ben ik vrij en van plan wat rond te reizen. Patronato pro casa is a shelter for abandoned or mistreated children generally between the ages of 5 and 16. Patronato pro casa provides schooling, lodging and meals to these younsters. Acitivties for the children include psychologist sessions in the morings and school in the after noon.
Het project loopt tot 1 mei. Ik kom (normaal gezien) terug op 2 mei maar tegen dat ik in Zaventem ben, is het al 3 mei in de vooravond. Een hele belevenis dus...
