Na veel twijfelen heb ik dan toch een blog aangemaakt over mijn leven, sinds Ana hierin verscheen. Het gaat zo moeilijk de laatste twee weken...Ik moet opnieuw strenger worden, mezelf minder gunnen. Maar het is zo moeilijk. Nu, deze ochtend heeft me wel serieus doen inzien dat ik me moet herpakken. Toen ik op de weegschaal stond ging ik ineens twee weken terug! Vreselijk! Ik moet me herpakken. Vandaag lukt wel, al is het moeilijk... Vandaag ben ik thuis, dus ik kan geen maaltijden overslaan. Deze ochtend heb ik een beetje cornflakes gegeten zoals gewoonlijk, deze middag zelf gekookt..wok. Ik hou van wok. Het is geen schande van veel meer groenten dan vlees te gebruiken. En ik gebruik nog geen vierde vet van bij 'gewoon' koken. Vanavond moet ik op tijd vertrekken, dus normaal gezien eet ik dan vroeg en de rest van de avond enkel cola light. Maar pff, ik zie er tegenop. Heb echt geen zin in straks.. En ik vind het vreselijk dat ik er tegenop zie! Daarstraks stond ik even stil bij alles. Ik ben een echte emo-eter. Wanneer het slecht gaat (zoals nu) ga ik veel eten/snoepen. Daardoor ga ik me slecht voelen..waardoor ik opnieuw meer eet..en dan..juist ja, zit ik vast in die verdomde vicieuze cirkel.. Ik heb ook een soort puntensysteem gemaakt waarbij het de bedoeling is door weinig te eten en veel te sporten, ik aan zo weinig mogelijk punten kom aan het einde van de dag. Daar begin ik aan vanaf volgende week. Ik zou het nu ook kunnen doen, maar ik kan het niet aan. Alles gaat zo moeilijk.. Hopelijk gaat vnvd goed. Maar met mij gaat het niet goed nu, echt niet... Wat moet ik doen om gelukkig te zijn???
26-11-2009 om 17:01
geschreven door Wannabe_Thin_Girl
