We hebben de ganse dag in het oude centrum rond gelopen. Nu zijn we meer moe dan wanneer we 20 km wandelden. Deze middag zijn we naar de pelgrimsmis geweest. Daar hadden we weeral het geluk dat men met het grote wierookvat slingerde. Een aparte belevenis. Ook hebben we deze namiddag aan de randstad gekeken naar de binnenkomende pelgrims. Gisteren waren wij daar ook bij en vandaag waren wij de toeschouwers op het terras. Morgen om 12.20 u vertrekt onze vlucht en eindigt ons avontuur. Weeral een ervaring rijker en op.... naar de volgende uitdaging.
Deze morgen vertrokken we met een ander gevoel dan de vorige dagen. Dit was onze laatste stapdag. Iedere stap bracht ons dichter bij ons einddoel Santiago de Compostela. Wanneer we aan dit avontuur begonnen wisten we totaal niet wat het ons zou brengen omdat we er geen ervaring mee hadden. Maar als je een doel hebt moet je er voor gaan. De eerste stap.....is de moeilijkste! Om 17.30u begroeten we Sint-Jacob. We hebben het gehaald! We hadden het niet verwacht maar wel stilletjes gehoopt . We hebben 251 km gestapt in 12 dagen Ook willen we onze volgers van onze blog bedanken voor hun fijne reacties. Morgen nog een dag in Santiago en overmorgen terug naar huis.
Vandaag eens niet langs een brug maar dadelijk het bos in. Het was weeral een hele mooie wandeling. Na een paar kilometer kwamen we aan de Iglesia de Santa Marina. Nieuw was het wandelen op graniet platen. Dat hebben we nog niet gehad. Padron is een kleine oude stad. Wel is hier een kerk de Iglesia de Santiago met een mooi beeld van de heilige Jacobus. Langs de Albergue is de fontein van Santa Carmen. Als alles goed gaat bereiken we morgen Compostela. Het wordt een zware etappe. Een 25 km en veel steile stukken. De laatste 4 km naar de kathedraal lopen ook bergop. Maar...dan zijn we er.
Vanmorgen vertrokken met motregen. We bezochten de Igresia de San Francisco. En zoals altijd moesten de de brug over om de stad te verlaten. Even later klaarde het weer op maar het bleef de ganse dag bewolkt maar warm. Rond 17.00u kwam de zon uit. Vandaag was het veel op asfaltwegen en bospaden. Hier moesten we dan weeral oppassen met de uitstekende boomwortels. Ook zijn er vanaf nu precies ook meer wijngaarden. We hebben al geproefd van de lekkere druifjes en natuurlijk ook van de wijn. Er waren geen grote bezienswaardigheden maar we hebben genoten van de kleine dingen onderweg. Want zoals een citaat in ons stempelboekje vermeld: 'Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen'. We kwamen laat binnen in de Albergue en deze was volzet. Men vertelde ons dat alle pensions vol zaten. We hebben zeker nog 2 km extra moeten stappen om nog een kamer in een hotel te vinden. Was een 3-persoonskamer. Deze delen we nu met een Spaanse dame.
Dag 10 : Arcade - Pontevedra 23 km gewandeld 25°C
's Morgens wandelden we Arcade uit over de Ponte Sampaio. Het was dadelijk daarna bergop naar het bos. Hier kwamen de keien terug. Het was soms meer klimmen dan wandelen. Ook wordt het steeds drukker op de Camino. Onderweg passeerden we de Capela de Santa Martha. Op aanraden van een local volgden we een riviertje omdat het een mooiere omgeving was. Maar het waren wel meer kilometers dan gepland. In Pontevedra bezochten we de Capela da Peregrina. Het was de moeite. Daarna wilden we nog iets eten maar waren alle restaurants gesloten tot 20.30u. Daarom a8ten we een lekkere salade in de kantine van het station. Ook dat is de Camino!
Onze tweede wandeldag op Spaanse bodem. Vandaag stapten we iets verder dan gepland omdat we morgen Pontevedra willen bezichtigen. Ze noemen het 'het kleine zusje van Compostela'. Onderweg hele mooie vergezichten. Ook kwamen we nog een originele mijlpaal op de Romeinse weg XIX tegen. We passeerden ook een plaats waar men zijn schelp acherlaat. Tot nu toe is de ondergrond beter maar het gaat veel steiler op en af. We slapen nu in een Albergue in Arcade.
Om 7.30u vertrokken we in de Albergue en staken we na 200m de rivier de Minho over. In Spanje was het toen al een uur later. We bezochten de kathedraal/burcht van Tui. Hier hielden we een koffiepauze. Daarna stapten we een drietal uur verder eer we weer een eetgelegenheid tegen kwamen. Hier maakten we dankbaar gebruik van. Lekkere verse limonade met een tonijnwrap. De dame hier raadde ons aan om de alternatieve route te nemen. Deze is wel langer maar veel landelijker en mooier. Toen we in Porrino aan kwamen hadden we 23 km op de teller. Tot nu toe lijkt ons het Spaanse parcours iets gemakkelijker dan het Portugese.
