Na een van mijn laatste aanvallen van meniere begon ik last te krijgen van mijn evenwicht. Eerst dacht ik dat het over ging gaan, maar niets is minder waar, het bleek dat ik mijn evenwichtsgevoel verlies in mijn linker oor. Leuk als je dansles geef. Maar we kunnen er aan werken.
Mijn arts is een real pain in the, ge weet wel. Ik ga nu al jaren naar die dokter met de zelfde symptomen en in het begin veranderde de diagnose altijd. Nu dat ik meer en meer last krijg heeft hij dan toch gezegt dat het meniere blijkt te zijn.
Al een kleine tijd heb ik moeite met mensen te verstaan. Ik heb dit dan ook al enkele keren gemeld bij diezelfde arts, maar mijn gehoortest is altijd in orde ( gelukkig nog want meniere tast je gehoor aan). Maar toch heb ik het moeilijk, dus begon ik te twijfelen. Na een uitgebreide hoortest bij de audioloog bleek dat mijn versta test niet goed was. Dus zou ik een lichte ondersteuning krijgen om de mensen rondom mij beter te verstaan. Nu wil mijn behandelende arts geen voorschriftje geven om de kosten wat dragelijker te maken. Ik zou eerst nog een test moeten doen in het ziekenhuis vooraleer hij dit wil voorschrijven. (Wat ik wel wat versta, maar voor mij is het toch weer een geloop)
Maandag mag ik naar een specialist, een second opinion vragen. En wat meer duidelijkheid. Want van mijn behandelde arts laat je in het gewisse.
Vandaag heb ik een goede dag, enkel de vreselijke keelpijn die ik al drie dagen meedraag, maar soit, vlug wat koken om morgen naar mijn ouders te gaan.
Ik wil ook nog eens mijn vriend bedanken om zo hulpzaam te zijn, en zoveel geduld te hebben met mij ( ik doe dit nu want anders kan het zijn dat ik het vergeet).
Na een van mijn laatste aanvallen van meniere begon ik last te krijgen van mijn evenwicht. Eerst dacht ik dat het over ging gaan, maar niets is minder waar, het bleek dat ik mijn evenwichtsgevoel verlies in mijn linker oor. Leuk als je dansles geef. Maar we kunnen er aan werken.
Mijn arts is een real pain in the, ge weet wel. Ik ga nu al jaren naar die dokter met de zelfde symptomen en in het begin veranderde de diagnose altijd. Nu dat ik meer en meer last krijg heeft hij dan toch gezegt dat het meniere blijkt te zijn.
Al een kleine tijd heb ik moeite met mensen te verstaan. Ik heb dit dan ook al enkele keren gemeld bij diezelfde arts, maar mijn gehoortest is altijd in orde ( gelukkig nog want meniere tast je gehoor aan). Maar toch heb ik het moeilijk, dus begon ik te twijfelen. Na een uitgebreide hoortest bij de audioloog bleek dat mijn versta test niet goed was. Dus zou ik een lichte ondersteuning krijgen om de mensen rondom mij beter te verstaan. Nu wil mijn behandelende arts geen voorschriftje geven om de kosten wat dragelijker te maken. Ik zou eerst nog een test moeten doen in het ziekenhuis vooraleer hij dit wil voorschrijven. (Wat ik wel wat versta, maar voor mij is het toch weer een geloop)
Maandag mag ik naar een specialist, een second opinion vragen. En wat meer duidelijkheid. Want van mijn behandelde arts laat je in het gewisse.
Vandaag heb ik een goede dag, enkel de vreselijke keelpijn die ik al drie dagen meedraag, maar soit, vlug wat koken om morgen naar mijn ouders te gaan.
Ik wil ook nog eens mijn vriend bedanken om zo hulpzaam te zijn, en zoveel geduld te hebben met mij ( ik doe dit nu want anders kan het zijn dat ik het vergeet).
Goh, weer een mijlpaal in mijn leven, ik start een blog. Een van de zovele, die ik al overwon en die ik nog moet ontdekken.
Onlangs kwam ik te weten dat ik bipolair ben, kortom manisch depressief. Pas op ik hou van mijn leven hoor, voor iedereen is zijn bipolaire aandoening anders. Ik heb een probleem met verslavingen ( geen al te erge), woede en slapen. Tegenwoordig gaat alles vele beter, totdat ik ook nog eens meniere erbij mocht zetten op mijn lijst ( ik hoop hem dan ook hiermee af te sluiten). Maar bon, met die laatste heb ik het er moeilijk mee, een wachtende ziekte. Ene die wacht op het moment dat jij het minst verwacht, of begint te denken dat het misschien wat overblijft, en als verrassing komt hij je dan toch eens bezoeken.
Ik wil geen slachtoffer zijn van wat er mij overkomt, maar ik wil mensen mijn visie tonen, mijn visie van de wereld, van zijn.
Ik ben een vechter, een mama en een geliefde, en ik wil geen egoist zijn.
Ik zal deze blog zien als een soort dagboek, voor zowel mij als zowel voor iedereen die dit wil lezen.
Ménierè, bipolair en wat nog ?
