Goh, weer een mijlpaal in mijn leven, ik start een blog. Een van de zovele, die ik al overwon en die ik nog moet ontdekken.
Onlangs kwam ik te weten dat ik bipolair ben, kortom manisch depressief. Pas op ik hou van mijn leven hoor, voor iedereen is zijn bipolaire aandoening anders. Ik heb een probleem met verslavingen ( geen al te erge), woede en slapen. Tegenwoordig gaat alles vele beter, totdat ik ook nog eens meniere erbij mocht zetten op mijn lijst ( ik hoop hem dan ook hiermee af te sluiten). Maar bon, met die laatste heb ik het er moeilijk mee, een wachtende ziekte. Ene die wacht op het moment dat jij het minst verwacht, of begint te denken dat het misschien wat overblijft, en als verrassing komt hij je dan toch eens bezoeken.
Ik wil geen slachtoffer zijn van wat er mij overkomt, maar ik wil mensen mijn visie tonen, mijn visie van de wereld, van zijn.
Ik ben een vechter, een mama en een geliefde, en ik wil geen egoist zijn.
Ik zal deze blog zien als een soort dagboek, voor zowel mij als zowel voor iedereen die dit wil lezen.