De Canarische Eilanden (Spaans: Islas Canarias) is een eilandengroep in de Atlantische Oceaan, ten westen van Marokko en de Westelijke Sahara. Het is één van de 17 autonome regios van Spanje. De Canarische Eilanden hebben als Spaanse autonome regio twee officiële hoofdsteden, Las Palmas de Gran Canaria en Santa Cruz de Tenerife.
De Canarische Eilanden bestaan uit 7 eilanden El Hierro of Ferro, Fuerteventura, Gran Canaria, La Gomera, La Palma, Lanzarote en Tenerife en 6 kleinere eilandjes: Graciosa, Alegranza, Montaña Clara, Isla de Lobos, Roque del Este en Roque del Oeste.
GEOLOGIE
De eilanden liggen geografisch gezien in een licht gekromde boog, met Lanzarote als meest oostelijke eiland en La Palma als meest westelijke. Een gangbare theorie voor het ontstaan van de eilanden is dat gedurende de beweging van de Afrikaans-Eurazische plaat, die oostwaarts beweegt, en de westwaarts bewegende Amerikaanse platen, een hotspot actief was, ongeveer zoals een druppelende verfkwast stippen veroorzaakt op een langzaam bewegend papier eronder. De hotspot zorgde ervoor dat vulkanische eilanden ontstaan met als geologisch oudste het meest oostelijke eiland en als jongste het meest westelijke eiland. Dateringen van de vulkanische gesteenten op de eilanden lijken die theorie te ondersteunen. De vulkanische activiteit op het meest oostelijke (en zodoende oudste) eiland Lanzarote betekent dat ook daaronder zich nog steeds een vulkanische bron bevindt. De op Tenerife gelegen Pico del Teide, de hoogste berg van Spanje, is van vulkanische oorsprong.
GESCHIEDENIS
De Romeinse Amazigh koning van Mauritania Juba II stuurde in 30 v.Chr. een expeditie naar de Canarische Eilanden en daar werden grote groepen honden aangetroffen. De oude Romeinen kenden deze eilandengroep al, en noemden ze waarschijnlijk naar de grote groepen honden (Latijn canis) die ze er volgens Plinius de Oudere aantroffen. De naam verwijst nog steeds naar deze honden (canis)
Guanchen
De oorspronkelijke bevolking van de Canarische Eilanden, voor de verovering door de Spanjaarden in de 15e eeuw, zijn de Guanchen. De tegenwoordige opvatting is, dat de Guanchen hun oorsprong vonden uit Berbers, die in een ver verleden vanuit Marokko de paar honderd kilometer naar de Canarische Eilanden hebben overbrugd. Daarnaast is het bij een groot deel van de wetenschappers ook geaccepteerd, dat de Guanchen overeenkomsten vertonen met de Portugese tak van de Cro-Magnons (8000 v.Chr.) uit de Muges-regio. Het is mogelijk dat ze zich rond 2000 v.Chr. op de eilanden hebben gevestigd en zich daarna tot de 15e eeuw afgescheiden hebben ontwikkeld.[1]
Vlamingen
Tussen 1550 en 1600 ontstond op de eilanden een Vlaamse Canarische Natie. Er kwamen veel Vlamingen wonen, die er suikerplantages oprichtten. Nog altijd vindt je er straten en huizen met Vlaamse namen.
CULTUUR
De bevolking van de Canarische eilanden is gehecht aan haar diepgewortelde tradities en kunstnijverheid. De ambachten omvatten borduurwerk, keramiek, kantklossen, houtsnijwerk etc. Elk eiland heeft zijn eigen specialiteit, La Gomera staat bekend om zijn gevlochten manden, Tenerife is het centrum voor traditionele potten in Guanche stijl. Op El Hierro maakt men geweven tapijten en tassen. In de stad Ingenio op Gran Canaria is borduurwerk van de eilanden te vinden. Deze ambachten komen voort uit invloeden van allerlei culturen, waarvan de Guanche-ontwerpen het meest authentiek zijn. Deze zijn nagemaakt van archeologische vondsten en worden traditioneel uitgevoerd. Het betreft dan vooral aardewerk in de Moors-geïnspireerde Azulejos stijl. Ook Carnaval speelt een grote rol op de Canarische eilanden. Het Carnaval van St Cruz op Tenerife wordt wel vergeleken met de spektakels van Rio de Janeiro en New Orleans. Deze vindt plaats jaarlijks tijdens de 10-14 dagen voor de aswoensdag. Spectaculaire kleding en Latijns-Amerikaanse muziek.
|